Ευρωλίγκα, Τρινκιέρι, ΑΕΚ και Λέικερς

Τι κοινό έχουν όλα αυτά που αναφέρει ο τίτλος; Μάλλον τίποτα. Απλώς επιλέξαμε έναν τίτλο α λα Τόλη Κοτζιά, καθώς η επικαιρότητα επιτάσσει να ασχοληθούμε όχι με ένα αλλά με τέσσερα θέματα.

Γράφει ο Χρήστος Ρομπόλης

Έχουμε και λέμε λοιπόν:

* Η απόφαση της Ευρωλίγκας να τιμωρήσει τον Παναθηναϊκό δεν είναι παράλογη. Γιατί ΚΑΙ υπεράριθμους οπαδούς είχε στο ΟΑΚΑ κόντρα στην Μπαρτσελόνα ΚΑΙ η διαγωγή μίας μερίδας δεν ήταν κοσμία. Παράλογη και εκτός πραγματικότητας είναι η τιμωρία που του επιβάλλει. Γιατί πέρα από τις τέσσερις αγωνιστικές κεκλεισμένων των θυρών, που εκτός από τους «πράσινους» πλήττουν και την εικόνα της διοργάνωσης, το πρόστιμο των 259.000 ευρώ που έχει επιβληθεί συνολικά στην ομάδα και τον ιδιοκτήτη της είναι παράλογο και… μεγαλύτερο κατά 9.000 ευρώ από τα χρήματα που προσφέρει η ίδια η Ευρωλίγκα για την κατάκτηση του τροπαίου. Φυσικά και ο Παναθηναϊκός έσφαλε, αλλά σκοπός μίας διοργανώτριας ή οποιασδήποτε άλλης αρχής δεν πρέπει να είναι να εκδικηθεί ή να εξοντώσει όσους δεν εναρμονίζονται με τις επιταγές της, αλλά να τους συμμορφώσει. Ο Μπερτομέου και οι συνεργάτες του μοιάζουν να προτιμούν τη λογική της ηλεκτρικής καρέκλας και όχι του σωφρονισμού.

* Δεν ξέρουμε αν θα οδηγήσει την Εθνική και πάλι ψηλά ή θα φύγει σαν αποτυχημένος, αλλά ο Αντρέα Τρινκιέρι είναι ωραίος τύπος. Πολύ επικοινωνιακός, έξυπνος, φιλόδοξος αλλά ταυτόχρονα προσγειωμένος και με επίγνωση της δύσκολης αποστολής που ανέλαβε, ο Ιταλός τεχνικός έδειξε να ξέρει πού ήρθε. Δεν απαίτησε εμπιστοσύνη αλλά τόνισε πως θέλει να την κερδίσει με τη δουλειά του, δεν ξεστόμισε μεγάλα λόγια και δεν μοίρασε υποσχέσεις πέρα από σκληρή δουλειά. Λένε πως δεν έχεις ποτέ δεύτερη ευκαιρία να κάνεις μία καλή πρώτη εντύπωση και ο Αντρέα Τρινκιέρι κέρδισε αυτό το στοίχημα. Όμως επειδή η τελευταία εντύπωση είναι αυτή που μένει, κι αυτός όπως όλοι-συμπαθείς, αντιπαθείς ή αδιάφοροι στην πρώτη ματιά-θα κριθεί εκ του αποτελέσματος, στα παρκέ της Σλοβενίας.

* Στην ΑΕΚ ασφαλώς δεν αρμόζει να πανηγυρίζει για την άνοδο στην Α2. Όμως είναι κι αυτό ένα πρώτο βήμα για την επιστροφή στη φυσική της θέση, μετά από μία ελεύθερη πτώση που άρχισε από το πρωτάθλημα του 2002 και μέχρι πρότινος δεν έδειχνε να έχει σταματημό. Η επάνοδος στην Α1 δεν θα είναι εύκολη υπόθεση. Το επίπεδο ανταγωνισμού στην Α2 είναι υψηλότερο και η αφενός μεν πολύπειρη, αφετέρου δε γερασμένη ομάδα της «Ένωσης» θα χρειαστεί ενέσεις… νεότητας και ποιότητας. Έστω κι έτσι, πάντως, οι πιστοί φίλοι της απέκτησαν ξανά δικαίωμα να τραγουδούν «θα γίνεις πάλι πρώτη, μοναδική βασίλισσα σε όλη την Ευρώπη». Τα όνειρα δεν απαγορεύονται και συχνά βγαίνουν αληθινά.

* Το κάζο των Λέικερς με τον αποκλεισμό τους στο πρώτο γύρο των play offs από τους Σπερς με «σκούπισμα» (4-0) είναι η τρανότερη απόδειξη της υπεροχής της ομάδας απέναντι στις μονάδες. Μην ξεγελιέστε: ακόμη κι αν ο Κόμπι Μπράιαντ δεν είχε λυγίσει από την υπερπροσπάθεια να οδηγήσει την ομάδα του στα play offs, το αποτέλεσμα θα ήταν ίδιο, ίσως με μία, άντε το πολύ δύο, νίκες στον πρώτο γύρο κι έναν πιο τιμητικό αποκλεισμό. Οι καλές ομάδες δεν φτιάχνονται με τους καλύτερους παίκτες, αλλά με τους καταλληλότερους σε κάθε θέση κι έναν προπονητή που μπορεί να τους καθοδηγήσει και να τους εμπνεύσει. Και οι φετινοί Λέικερς δεν εφάρμοσαν τίποτα από τα παραπάνω.

Follow @ChristosRobolis