Έτσι δεν πάμε πουθενά

Μόνο διθύραμβοι δεν χωρούν για τις εμφανίσεις των «αιωνίων» στην Ευρωλίγκα, για προφανείς-όσον αφορά στον Ολυμπιακό και την ήττα του στη Μάλαγα-και λιγότερο προφανείς-όσον αφορά στον Παναθηναϊκό και τη νίκη επί της Ολίμπια-λόγους.

Γράφει ο Χρήστος Ρομπόλης

Οι ύμνοι για τον Δημήτρη Διαμαντίδη είναι δικαιολογημένοι, όπως και οι ωδές για το χαρακτήρα του Παναθηναϊκού και τη στόφα πρωταθλητή που έχει χτίσει από τις επιτυχίες της τελευταίας 15ετιας. Όμως αν μείνουν εκεί οι «πράσινοι», δεν θα φτάσουν μακριά στην Ευρωλίγκα. Το happy end στο θρίλερ δεν διαγράφει την κακή εικόνα απέναντι σε μία ομάδα πολύ χαμηλότερης ποιότητας και εμπειρίας μέσα στην ίδια την έδρα σου.

Για την αδυναμία των πρωταθλητών να βρουν σημείο αναφοράς μέσα στη ρακέτα-που γίνεται ακόμη μεγαλύτερη ελλείψει Μάριτς-είχαμε αναφερθεί και την περασμένη εβδομάδα. Κόντρα στην ΤΣΣΚΑ ο Παναθηναϊκός κάλυψε το «κουσούρι» με τρίποντα, τα οποία του έλειψαν την Πέμπτη στο ΟΑΚΑ. Ο Γιούρι Ζντοβτς θωράκισε τη ρακέτα του τραβώντας πίσω τη γραμμή άμυνας της Ολίμπια και ρίσκαρε να δεχτεί ελεύθερα σουτ. Οι παίκτες του Ομπράντοβιτς δεν εκμεταλλεύτηκαν την... παραχώρηση, παρά μόνο στα πρώτα και τελευταία λεπτά του αγώνα. Οι Σλοβένοι ξεθάρρεψαν και θα είχαν κερδίσει αν δεν έπεφταν πάνω στον Διαμαντίδη και δεν έκαναν δώρα όπως αυτό του Μάρκοτα που έστειλε τον αρχηγό στις βολές 6,8 δευτερόλεπτα πριν το τέλος και με την Ολίμπια στο +4. Για τα παιδικά λάθη και τα αρκετά νεκρά διαστήματα τα έχουμε ξαναπεί... Ο Παναθηναϊκός πήρε τη νίκη, αλλά περισσότερο πρέπει να πάρει και να αναλύσει τα ανησυχητικά μηνύματα που για τρίτο συνεχές παιχνίδι Ευρωλίγκας παρουσίασε στο παιχνίδι του.

Ομοίως και ο Ολυμπιακός... Αν μείνει στη διαφαινόμενη εξασφάλιση της πρώτης θέσης του ομίλου και δεν ερμηνεύσει σωστά την ήττα στη Μάλαγα, θα δει το φάιναλ φορ από την τηλεόραση. Οι «ερυθρόλευκοι» ψάχνουν ακόμη την αγωνιστική τους ταυτότητα, που σίγουρα δεν είναι τόσο κακή όσο έδειξε η ομάδα που βρέθηκε στο -17 από την πολύ περιορισμένων δυνατοτήτων Ουνικάχα, αλλά ούτε τόσο καλή και αρκετή για να ολοκληρώσει μία μεγάλη ανατροπή. Το ανησυχητικό για την ομάδα του Ίβκοβιτς είναι πως τα περισσότερα προβλήματά της οφείλονται σε αδυναμίες του ρόστερ, που-τουλάχιστον μέχρι τώρα-δεν φαίνεται να υπάρχει πρόθεση να ενισχυθεί. Με εξαίρεση την περιφερειακή γραμμή, που είναι πλήρης σε κλάση, εμπειρία και ηγετικά προσόντα, ο Ολυμπιακός είναι εμφανές πως «πονά» κυρίως στις θέσεις «3» και «4», δίχως να είναι καλυμμένος και στο «5».

Το παρήγορο για τους δύο «αιώνιους» είναι πως η κακή τους εικόνα δεν έχει ουσιαστικό αντίκτυπο, αφού ουσιαστικά έχουν εξασφαλίσει την πρωτιά στους ομίλους τους. Το ανησυχητικό, ωστόσο, είναι πως με τέτοιες εμφανίσεις δεν πάνε... πουθενά. Ο δρόμος προς τη Βαρκελώνη είναι μακρύς, δύσβατος και στο χέρι τους είναι αν θα γίνει σοκάκι ή λεωφόρος.

Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο chrobolis@yahoo.com