Ο κόσμος που κατέκλυσε κάθε γωνιά του ΟΑΚΑ (που νόμιζες πως είχε περισσότερο κόσμο από όλη την Αθήνα το βράδυ της Παρασκευής) με βασικό-αλλά όχι μοναδικό-κίνητρο να δει τον κορυφαίο παίκτη του κόσμου μπορεί να έμεινε με τη λαχτάρα, ωστόσο η Εθνική ομάδα βγήκε στο τέλος της βραδιάς και του τριημέρου κερδισμένη από το τουρνουά Aegean Ακρόπολις. Κι όχι, φυσικά, επειδή το κατέκτησε με τρεις νίκες.
Είχαμε δει πόσο καλοί είμαστε με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο στο παρκέ, έστω κι αν δεν τον χορτάσαμε και ούτε θα τον χορτάσουμε ποτέ, ακόμη κι αν παίζει πάντα και για 40 λεπτά. Οι αριθμοί, που δεν λένε ψέματα, έγραψαν πως στα δύο φιλικά που αγωνίστηκε ο Greek Freak και στα κάτι λιγότερο από τα 44 λεπτά που βρέθηκε στο παρκέ, η ελληνική ομάδα ήταν στο +45! Κι αντίστοιχα, στο διάστημα που ήταν στην αποστολή αλλά έπαιρνε ανάσες στον πάγκο στα ματς με Ισπανία και Πολωνία στο ΟΑΚΑ, το σκορ ήταν στο -10. Το μεγάλο κέρδος του τελευταίου διημέρου ήταν πως η Εθνική προόδευσε εντυπωσιακά στο πώς ανταποκρίνεται χωρίς τον ηγέτη της στο παρκέ. Γιατί μολονότι ο Γιάννης θα είναι διαθέσιμος στα επίσημα ματς που έρχονται, δεν θα βρίσκεται στην πεντάδα για 40 λεπτά.
Θαρρείς και οι… εναπομείναντες παίκτες του Δημήτρη Ιτούδη οσμίστηκαν το ξενέρωμα του μεγαλύτερου μέρους της κερκίδας για την απουσία του «κράχτη» και με την απόδοσή τους απέναντι στην Τουρκία βροντοφώναξαν «είμαστε κι εμείς εδώ». Ασφαλώς κανείς δεν παραβλέπει ότι μια Εθνική χωρίς τον σούπερ σταρ των Μπακς θα είχε αυτόματα πολύ λιγότερες πιθανότητες κατάκτησης μεταλλίου από ό,τι τώρα, ωστόσο αυτό απέχει χιλιόμετρα από το θεωρούνται παίκτες όπως ο Καλάθης, ο Σλούκας, ο Παπανικολάου και άλλοι τόσοι οι «βαστάζοι» του Γιάννη. Και δεν θα έπρεπε να περιμέναμε το χθεσινό για να βεβαιωθούμε. Οι επιθετικές δυσλειτουργίες δεν έλειψαν, η έλλειψη μεγέθους ώρες-ώρες ήταν εμφανής, αλλά όσοι αγωνίστηκαν κατέθεσαν ψυχή, εγωισμό, ενέργεια και ομαδικό πνεύμα αποζημιώνοντας στη διάρκεια της βραδιάς το κοινό που τελικά το ευχαριστήθηκε, σαν να έβλεπε και τον ίδιο τον Γιάννη.
Πέρα από την πρόοδο του συνόλου στη λειτουργία του χωρίς πυλώνες του ρόστερ, σε αυτά τα φιλικά έκαναν άλματα μπροστά και πολλοί παίκτες. Ο Κώστας Αντετοκούνμπο αποδεικνύεται η κρυμμένη ευλογία του τραυματισμού του Γιώργου Παπαγιάννη και εξελίσσεται σε κάτι πολύ περισσότερο από λύση ανάγκης αποστομώνοντας όσους μιλούν για... οικογενειοκρατία στην Εθνική. Ο Μιχάλης Λούντζης έδειξε πως πίσω από Σλούκα και Καλάθη δεν υπάρχει το χάος στα γκαρντ, ο Λεωνίδας Κασελάκης πιστοποίησε ξανά πόσο χρήσιμος ρολίστας είναι, ο Δημήτρης Αγραβάνης έστειλε μήνυμα πως δεν είναι μόνο για τα «παράθυρα» και η λίστα περιλαμβάνει και άλλα ονόματα που δεν συμπληρώνουν απλώς το ρόστερ.
Η άμυνα θα είναι και πάλι η βάση αυτής της ομάδας, έστω κι αν το επιθετικό ταλέντο είναι περισσότερο από ποτέ. Άμυνα με αλλαγές, που βελτιώνεται και μπορεί να γίνει απροσπέλαστη όταν με το καλό επιστρέψουν οι μετρ του είδους Γιάννης και Παπαγιάννης, άμυνα με παγίδες, άμυνα με παίκτες που βάζουν το σώμα τους στη φωτιά κόντρα και σε μεγαλύτερα κορμιά όπως χθες, άμυνα με απλωμένα χέρια συνεχώς, με βουτιές στο παρκέ για κάθε διεκδικήσιμη μπάλα… Άμυνα που στα πέντε φιλικά και παρά τις σημαντικές απουσίες κράτησε τους αντιπάλους στους 76,4 πόντους ανά αγώνα και τους οδήγησε σε 15,4 λάθη κατά μέσο όρο κάνοντας 8,8 κλεψίματα.
Αδυναμίες ασφαλώς και παρουσιάστηκαν. Το εύκολο αμυντικό ριμπάουντ, με τόσες ελλείψεις στη front line, δεν ήταν πάντα ασφαλές για να κεφαλαιοποιήσει τις καλές άμυνες (με αλλαγές) και να δημιουργήσει προϋποθέσεις αιφνιδιασμού: οι αντίπαλοι στα πέντε φιλικά είχαν 10,2 επιθετικά ριμπάουντ ανά αγώνα, με την Ισπανία στη Μαδρίτη και τη Γεωργία να έχουν από 15. Αυτό όμως δεν μπορεί παρά να περιοριστεί με την επάνοδο των δύο βασικών ψηλών.
Επίσης, το τρίποντο είναι μια παθογένεια ετών που δεν λύθηκε μεμιάς με την παρουσία του Ντόρσεϊ: η Εθνική δημιούργησε πολλά καλά σουτ στα πέντε αυτά φιλικά (19,2 ασίστ για 11,6 λάθη ανά αγώνα), εκτελούσε 27,2 τρίποντα ανά αγώνα, αλλά είχε το ανεπαρκές 32,2% (44/136) πίσω από τα 6,75μ. Η μακρινή απειλή αποτελεί αναγκαιότητα να είναι… πραγματική όταν οι αντίπαλοι θα σχηματίζουν τείχος μπροστά από τον Γιάννη Αντετοκούνμπο κι εκείνος θα βρίσκει τους ελεύθερους σκοπευτές, ώστε να μην πυροβολούν άσφαιρα.
Ακόμη και οι βολές αποδείχτηκαν πληγή στα φιλικά. Οι Έλληνες διεθνείς πήγαν στη γραμμή 123 φορές, αλλά πέταξαν στα σκουπίδια 49 πόντους, με το 60,1% (74/123) να κρίνεται απαγορευτικό για τα επίσημα παιχνίδια. Αυτό όμως είναι μάλλον το πιο δύσκολο να λυθεί…
Τα προβλήματα και οι αδυναμίες, λοιπόν, είναι εδώ. Και θα ήταν παράλογο να μην υπάρχουν τώρα. Όμως οι προϋποθέσεις υπάρχουν και με τις διαφαινόμενες επιστροφές η Εθνική ομάδα μόνο καλύτερη μπορεί να παρουσιαστεί. Ο Δημήτρης Ιτούδης αντί να μεμψιμοιρεί για τις απουσίες και να αναζητεί δικαιολογίες, εργάζεται ακατάπαυστα με το σταφ του για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα και οι παίκτες που θυσίασαν το καλοκαίρι τους δίνουν το 100% με όρεξη, κέφι κι αυτοθυσία. Από εκείνους που πρωταγωνιστούν στο ΝΒΑ και την Ευρωλίγκα, μέχρι τον Γόντικα που έπεσε λαβωμένος στη μάχη ή τον Κουζέλογλου που είχε «κοπεί» αλλά ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα για να βοηθήσει, έστω και στις προπονήσεις. Η ομάδα βγάζει υγεία κι ας μην έχει... υγεία σωματική με τόσα προβλήματα.
Με τέτοιο πνεύμα, μια ομάδα δεν μπορεί να αποτύχει. Ακόμη κι αν δεν πάρει τελικά μετάλλιο. Γιατί κανένας δεν πρέπει να λογίζεται αποτυχημένος όταν έχει κάνει ό,τι περνά από το χέρι του για να πετύχει…
ΥΓ1: Σεβαστή η απογοήτευση του κόσμου που ήρθε με λαχτάρα στο γήπεδο για να δει τον Γιάννη Αντετοκούνμπο. Όμως στον αθλητισμό δεν υπάρχει το «γέλα παλιάτσο». Αν υπήρχε έστω και 1% να υποτροπιάσει η μέση του παίζοντας χθες για να μην κακοκαρδίσει κανέναν και να τον χάναμε από τα επίσημα ματς που έρχονται, τι θα λέγαμε;
ΥΓ2: Οι αποδοκιμασίες στον ύμνο της Τουρκίας (από μια μειοψηφία αλλά όχι μικρή) ήταν η μοναδική σκιά στο υπέροχο χθεσινό βράδυ του ΟΑΚΑ. Κι ας αποδοκίμασαν τον δικό μας ακόμη πιο έντονα στην Κωνσταντινούπολη τον Φλεβάρη, κι ας εκτοξεύουν λάσπη για εκτροφείς τρομοκρατών οι Τούρκοι αξιωματούχοι, κι ας είναι οι προκλήσεις συνεχείς. Ο αθλητισμός και ο πολιτισμός, που η Ελλάδα (πρέπει να) πρεσβεύει είναι πάντα πάνω από όλα.
*Την Κυριακή τα λέμε στον bwinΣΠΟΡ FM 94,6, 12:00-14:00, παρέα με τον Παναγιώτη Κεφαλά. Κουβέντα με πολύ μπάσκετ, ρεπορτάζ, ενδιαφέροντες καλεσμένους, κουιζάκια. Όσοι πιστοί, κοπιάστε στην παρέα μας.
Follow @ChristosRobolis
ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube
_105317.jpg?w=350&f=bicubic&um=VerySharp)
