Με Ιτούδη και με Γιάννη… ποιος την πιάνει!

Η Εθνική ομάδα μιας χώρας πρέπει να απαρτίζεται από τους καλύτερους και η συμφωνία με τον Δημήτρη Ιτούδη πληροί και με το παραπάνω τις προδιαγραφές. Ο βάσει… παρασήμων κορυφαίος Έλληνας προπονητής (το αν είναι ο καλύτερος σε «χτίσιμο», τακτική ή κοουτσάρισμα είναι υποκειμενικό, καθώς-ευτυχώς-ο ανταγωνισμός είναι ισχυρός) τοποθετήθηκε πλέον επικεφαλής στην «επίσημη αγαπημένη» κι αυτό από μόνο του αποτελεί ένα πολύ γερό θεμέλιο επιτυχίας. Όχι όμως και εγγύηση μεταλλίου ή κούπας, αφού αυτή δεν την εξασφαλίζει κανένας στον αθλητισμό.

Η διοίκηση της ομοσπονδίας πάλεψε πολύ για το συγκεκριμένο deal που μόνο απλό δεν ήταν. Η αμοιβαία επιθυμία ΕΟΚ και Ιτούδη δεν αρκούσε, όσο ήταν στη μέση το πανίσχυρο συμβόλαιο του Έλληνα τεχνικού με ολάκερη ΤΣΣΚΑ Μόσχας ως το 2023. Άλλωστε και στο πρόσφατο παρελθόν είχαν γίνει προσπάθειες πρόσληψης διακεκριμένων Ελλήνων προπονητών, ωστόσο δεν είχαν ευτυχή κατάληξη. Η προσέγγιση του Βαγγέλη Λιόλιου στην ΤΣΣΚΑ, που έγινε με σεβασμό σε έναν τόσο ισχυρό οργανισμό και όχι… πίσω από την πλάτη του, σε συνδυασμό με την άριστη σχέση του Ιτούδη με τον σύλλογο της Μόσχας στον οποίο έχει προσφέρει πολλά και δεν εγκατέλειψε στη δύσκολη τρέχουσα συγκυρία του πολέμου, δημιούργησαν τις συνθήκες ώστε ο Αντρέι Βατούτιν να πει το πολυπόθητο «ντα». Κάτι που δεν ήταν καθόλου απλό να ειπωθεί, αφού σημαίνει πως ο Ιτούδης θα απουσιάσει από όλη την προετοιμασία της ΤΣΣΚΑ (σε ένα καλοκαίρι που αναμένεται πολύ δύσκολο και με πολλές αλλαγές) και θα επιστρέψει στη Μόσχα 1-2 εβδομάδες πριν την έναρξη της σεζόν.

Για τις ικανότητες του Ιτούδη δεν χρειάζεται να αναφερθούμε εμείς. Όσοι αποδίδουν στα μεγάλα μπάτζετ της ΤΣΣΚΑ τις επιτυχίες του, ας σκεφτούν τι… δεν κατάφεραν οι προκάτοχοί του με ανάλογους ή και μεγαλύτερους προϋπολογισμούς ή και άλλοι συνάδελφοί του σε άλλα πλούσια κλαμπ της Ευρωλίγκας. Κι ασφαλώς, πέρα από τις αυταπόδεικτες προπονητικές του αρετές, διαθέτει και την προσωπικότητα να ηγηθεί μιας ομάδας με αρκετά μεγάλα ονόματα χωρίς να τον… καπελώνει κανένας. Όχι ότι υπήρχε πάντως τέτοιο ενδεχόμενο μέσα στην ομάδα, πόσω μάλλον όταν της προσπάθειας ηγούνται εδώ και μήνες από επιτελικά πόστα μορφές όπως ο Νίκος Ζήσης και ο Δήμος Ντικούδης.

Τι χρειάζεται πλέον η Εθνική ομάδα για να πάει με την καλύτερες προδιαγραφές επιτυχίας στο Ευρωμπάσκετ του Σεπτεμβρίου; Πρωτίστως υγεία, δηλαδή όχι άλλες απρόσμενες απώλειες σαν κι αυτές που πλήγωσαν την αξιόλογη προσπάθεια πρόκρισης του καλοκαιριού στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Αλλά ΚΑΙ ο Γιάννης Αντετοκούνμπο! Προφανώς ένα ρόστερ με Σλούκα, Καλάθη, Ντόρσεϊ, Παπανικολάου, Παπαπέτρου, Πρίντεζη, Μήτογλου, Παπαγιάννη, κάποια από τα παιδιά των «παραθύρων» ή όποιον άλλον προτιμάτε είναι ήδη αρκετά ισχυρό για να πετύχει πράγματα. Αλλά, ας μην κρυβόμαστε, η παρουσία του Γιάννη (και κατ’ επέκταση του αποδεδειγμένα πολύτιμου για την Εθνική Θανάση αλλά και του ραγδαία ανερχόμενου Κώστα) θα εκτοξεύσει τον δείκτη ποιότητας της ομάδας και τις πιθανότητες της Εθνικής να ανέβει στο βάθρο μετά από 13 χρόνια. Άλλωστε μιλάμε για τον ίσως καλύτερο παίκτη στον κόσμο και μέχρι αποδείξεως του εναντίου φέτος τον MVP των πρωταθλητών του ΝΒΑ.

Ασφαλώς ο ανταγωνισμός στα τελικά θα είναι πανίσχυρος, ίσως περισσότερο από κάθε άλλη πλευρά. Οι αστείρευτου ταλέντου Σερβία και Γαλλία, η κάτοχος Σλοβενία του Ντόντσιτς, η αποδυναμωμένη από τον πανδαμάτορα χρόνο αλλά... απέθαντη Ισπανία, οι ανερχόμενες Ιταλία, Γερμανία και Λετονία, αλλά και οι πάντα υπολογίσιμες Λιθουανία, Τσεχία, Κροατία και Τουρκία συνθέτουν ένα μπλοκ ομάδων που κάλλιστα μπορούν-βάσει ταλέντου-να βρεθούν στα μετάλλια. Ίσως όμως για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια θα πρέπει οι υπόλοιπες ομάδες να υπολογίζουν πολύ, ακόμη και να φοβούνται, μια Εθνική Ελλάδας με τους καλύτερους Έλληνες παίκτες, τον καλύτερο Έλληνα προπονητή και (μακάρι) τον καλύτερο παίκτη στον κόσμο.

*Την Κυριακή τα λέμε στον bwinΣΠΟΡ FM 94,6, 12:00-14:00, παρέα με τον Παναγιώτη Κεφαλά. Κουβέντα με πολύ μπάσκετ, ρεπορτάζ, ενδιαφέροντες καλεσμένους, κουιζάκια. Όσοι πιστοί, κοπιάστε στην παρέα μας.

Follow @ChristosRobolis