Η εκκίνηση του Ολυμπιακού κόντρα στη Μακάμπι μόνο ομάδα υποψιασμένη δεν πρόδιδε μετά το προ εξαημέρου στραπάτσο από την Αρμάνι. Κόντρα στην αποψιλωμένη γραμμή γκαρντ των Ισραηλινών, οι «ερυθρόλευκοι» ήταν μπλαζέ επιτρέποντας στον αντίπαλο να νιώσει φιλόξενα στο ΣΕΦ. Η πίεση στην μπάλα ήταν τουλάχιστον διακριτική (ένα φάουλ στα επτάμισι πρώτα λεπτά του ματς), η πρώτη ζώνη άμυνας κατέρρεε μετ’ ευκολίας και οι γηπεδούχοι δέχτηκαν 21 πόντους, που ήταν και λίγοι βάσει εικόνας, από μια ομάδα που έπαιζε χωρίς τους θεωρητικά δύο καλύτερους παίκτες της.
Ευτυχώς ο Ολυμπιακός αντέδρασε σωστά και το δεύτερο δεκάλεπτό του πρέπει να αποτελέσει οδηγό για ολόκληρη τη σεζόν. Όταν αποφάσισε να γίνει επιθετικός στην άμυνα, με ασφυκτική πίεση πάνω στην μπάλα ακόμη και στην επαναφορά, η ούτως ή άλλως ελλιπής σε χειριστές Μακάμπι θαλασσοπνίγηκε. Κι όταν η ομάδα του λαού απεμπλεκόταν από τις αμυντικές δαγκάνες του πρέσινγκ, της απέμεναν λίγα δευτερόλεπτα και ακόμη λιγότερες ιδέες για να αντιμετωπίσει την ισοϋψή οπισθοφυλακή των αντιπάλων που άλλαζε χωρίς να προσφέρει στόχευση στον αντίπαλο σε κάθε σκριν. Αποτέλεσμα; Ο Ολυμπιακός έκλεψε μπάλες και ταυτόχρονα εύκολα καλάθια στο ανοιχτό γήπεδο, ενώ απέκτησε και αυτοπεποίθηση που μετουσιώθηκε σε εύστοχα μακρινά σουτ. Το επί μέρους 27-16της περιόδου έφερε τούμπα το ματς και παρότι οι παίκτες του Μπλατ δεν ήταν συνεπείς για να «καθαρίσουν» νωρίτερα και με μεγαλύτερη διαφορά ένα δικό τους παιχνίδι, αρκούσε για να φέρει την επιστροφή στις νίκες, έστω και χωρίς θαυμαστικά απόδοσης.
Σε μια βραδιά που Σπανούλης και Πρίντεζης στάθηκαν στο ύψος τους, το βραβείο των πολυτιμότερων αποδίδεται δικαιότερα σε δύο δεύτερους ρόλους. Αξέλ Τουπάν και Σάσα Βεζένκοφ έπαιξαν μαζί κάτι λιγότερο από 32 λεπτά, αλλά… ουκ εν τω πολλώ το ευ. Ο Γάλλος και ο Βούλγαρος πιστώνονται εν πολλοίς τη μεταμόρφωση της δεύτερης περιόδου, αλλά όχι μόνο. Έπαιξαν εξαιρετική άμυνα, κάλυψα χώρους και σκόραραν όταν τους δινόταν ευκαιρία σε άκρως οικονομική συσκευασία. Ο μεν Τουπάν πρόσφερε το σίγουρο περιφερειακό σουτ πάνω που το ξεκίνημα πίσω από τα 6,75μ. θύμιζε το εφιαλτικό βράδυ με την Αρμάνι, ο δε Βεζένκοφ ξέχωρα από τους 7 πόντους, είχε 8 ριμπάουντ, δύο σωσμένα καλάθια με απομάκρυνση της μπάλας πάνω από τη στεφάνη και μια ασίστ. Αμφότεροι απέδειξαν πως το μπάσκετ δεν είναι άθλημα μόνο των σταρ, τύπων σαν τον Σπανούλη, τον Καλάθη, τον Σβεντ ή τον Γιουλ, αλλά και εργατών που θα κάνουν το μέγιστο στον ακόμη και ελάχιστο χρόνο που θα τους δοθεί.
Κατά τα λοιπά, ο Γουίλιαμς-Γκος ωριμάζει παιχνίδι με το παιχνίδι, αποφεύγει τις επιθετικές υπερβολές κι αν βελτιώσει την αμυντική του συμπεριφορά μπορεί να εξελιχθεί στον καλύτερο παρτενέρ του Σπανούλη στην περιφέρεια εδώ και χρόνια. Ο δε ΛεΝτέι βρήκε βολικούς αντιπάλους περίπου στα δικά του σωματοδοκιμά κυβικά και ήταν ωφέλιμος επιθετικά κι όχι επιζήμιος στην άμυνα που παραμένει η αχίλλειος πτέρνα του λόγω κορμιού, απειρίας και συγκέντρωσης.
Η εμφάνιση μπορεί να μην ήταν απόλυτα πειστική, αλλά ο Ολυμπιακός ολοκλήρωσε μια τετράδα-«φωτιά» με ρεκόρ 3-1. Μάλλον επίδοση που θα… αγόραζε και ο ίδιος ο Ντέιβιντ Μπλατ αν του την πρόσφεραν πριν αρχίσει ο μαραθώνιος. Τα δυσκολότερα είναι όμως μπροστά για τον Ολυμπιακό, που κόντρα σε ΤΣΣΚΑ και Παναθηναϊκός θα δώσει εξετάσεις προόδου, που θα απαντήσουν πειστικότερα αν το πραγματικό του πρόσωπο πλησιάζει περισσότερο στο γοητευτικό κόντρα στη Χίμκι και Μπασκόνια, το άσχημο απέναντι στην Αρμάνι ή το… επαρκές που παρουσίασε με αντίπαλο τη Μακάμπι.
*Κάθε Κυριακή τα λέμε σταθερά στον ΣΠΟΡ FM, 12:00-14:00, παρέα με τον Παναγιώτη Κεφαλά. Κουβέντα με πολύ μπάσκετ (όχι μόνο για «αιώνιους» αλλά για όλους), ρεπορτάζ, ενδιαφέροντες καλεσμένους, κουιζάκια. Όσοι πιστοί της πορτοκαλί, κοπιάστε στην παρέα μας.
Follow @ChristosRobolis