Αυτός -έστω και… αργά- ήταν Παναθηναϊκός από τα παλιά

Τα σημάδια προόδου στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού ήταν εμφανή από τα ματς με Γκραν Κανάρια και Νταρουσάφακα. Όμως το χαμηλό ύψος των συγκεκριμένων εμποδίων έκανε πολλούς δικαιολογημένα επιφυλακτικούς μέχρι να δοκιμαστεί η βελτίωσή του σε δύσκολες συνθήκες. Η νίκη στη Μόσχα αλλά περισσότερο από αυτή η ίδια του η εμφάνιση ήρθε να άρει τις όποιες αμφιβολίες. Όχι όμως και να χαρίσει στους «πράσινους» κάτι περισσότερο από ένα ψυχολογικό boost, καθώς οι νίκες στη διαβολοβδομάδα που ακολουθεί είναι πολύ πιο αναγκαίες από την πιο «λαμπερή» επί της ΤΣΣΚΑ, καθώς αντιμετωπίζει τον ανταγωνισμό της Μπασκόνια και της Αρμάνι.

Ο Παναθηναϊκός που έμοιαζε ικανός και συνήθως έχανε από όλους μακριά από το ΟΑΚΑ μέχρι πριν λίγες εβδομάδες, όρθωσε εξ αρχής ανάστημα στην ΤΣΣΚΑ. Το αγωνιστικό του πλάνο ήταν άριστο και ξεκινούσε από τη βραχυκύκλωση στο παιχνίδι των αντιπάλων του, κάτι που αποτυπώνεται στις 9 ασίστ και τα 13 λάθη μιας ομάδας που έχει 18,5 και 11,3 αντίστοιχα. Η ομάδα του Δημήτρη Ιτούδη κατέφυγε κυρίως στην ατομική ποιότητα παικτών όπως ο Σέρχιο και ο Χίγκινς και στα 16 επιθετικά ριμπάουντ που της απέφεραν σχεδόν το 1/3 του σκορ της (25 πόντους).

Η ανανεωμένη βερσιόν του Παναθηναϊκού ευτύχησε να έχει μια από τις σπάνιες πολύ καλές βραδιές πίσω από τα 6,75μ. (9/16) χωρίς ξανά να κάνει κατάχρηση, αλλά δεν κέρδισε γι’ αυτό, κι ας ήρθε η νίκη με ένα μεγάλο μακρινό σουτ. Το νέο πλάνο, που θέλει δημιουργία όχι μόνο από τον Καλάθη, αλλά και ακουμπώντας την μπάλα στο «ζωγραφιστό», έχει φέρει νέες διαστάσεις στο επιθετικό παιχνίδι της ομάδας, ενώ η κίνηση μακριά από την μπάλα είναι επίσης ένα κομμάτι με εμφανή πρόοδο. Σε αυτό το πλαίσιο όσοι χρησιμοποιήθηκαν, μηδενός εξαιρουμένου και δίχως καμία υπερβολή, πρόσφεραν το κατιτίς τους. Από τις σταθερές των Καλάθη και Παπαπέτρου, μέχρι τον υποτιμημένο Τόμας και τους Λεκαβίτσιους και Θανάση που πέτυχαν από πέντε σερί πόντους σε καθοριστικό σημείο.

Ο Ρικ Πιτίνο έχει αποφασίσει νε πορευτεί με 7 footer ψηλό, είτε λέγεται Παπαγιάννης είτε Βουγιούκας, ποντάροντας περισσότερα σε όσα κερδίζει στην επίθεση παρά στα όσα χάνει στην άμυνα. Αν, πάντως, είχε χρησιμοποιήσει νωρίτερα τον πιο φρέσκο από ποτέ την τελευταία διετία Γκιστ στο «5», στο σημείο που τα βαριά του κορμιά είχαν εμφανώς κουραστεί και έχαναν συνεχώς ριμπάουντ, η νίκη θα μπορούσε να είχε έρθει χωρίς το τρίποντο-προσευχή του Καλάθη. Το αυτό και αν ο Λάνγκφορντ ή ο Κιλπάτρικ ήταν σε νορμάλ για τη δική τους ποιότητα μέρα…

Η μοίρα ήθελε το πρώτο μεγάλο διπλό του Παναθηναϊκού μετά από πολλά χρόνια να έρθει από τον αναμφισβήτητο ηγέτη της μετα-Διαμαντίδη εποχής και με τον πλέον ανορθόδοξο για τον ίδιο τρόπο. Έστω όμως και με παρέμβαση της τυφλής θεάς, απονεμήθηκε δικαιοσύνη στην ομάδα που αγωνίστηκε πιο ορθολογικά, προσπάθησε περισσότερο και το είχε μεγαλύτερη ανάγκη. Όμως το τάιμινγκ δεν ευνοεί τον Παναθηναϊκό. Η ρεαλιστική προσέγγιση υπενθυμίζει πως το 2/2, ει δυνατόν και με υπερκάλυψη της διαφοράς απέναντι σε Μπασκόνια στο ΟΑΚΑ και Αρμάνι στο Μιλάνο την ερχόμενη εβδομάδα, είναι πολύ περισσότερο ουσιώδες ακόμη κι από αυτή την επική νίκη στη Μόσχα.

Ας είναι… Για μια βραδιά, μετά από χρόνια, ο Παναθηναϊκός ένιωσε πως μπορεί να κοιτάξει στα μάτια και να κερδίσει μακριά από τη θαλπωρή του ΟΑΚΑ ένα από τα σύγχρονα μεγαθήρια της Ευρωλίγκας. Και για μια ομάδα που είχε καταντήσει συμπλεγματική εκτός Ελλάδας, ίσως αυτό το κέρδος να είναι και πιο σημαντικό από τη βελτίωση της βαθμολογικής του θέσης ή της αύξησης των πιθανοτήτων του για να μπει στα playoffs.

*Κάθε Κυριακή τα λέμε σταθερά στον ΣΠΟΡ FM, 12:00-14:00, παρέα με τον Παναγιώτη Κεφαλά. Κουβέντα με πολύ μπάσκετ (όχι μόνο για «αιώνιους» αλλά για όλους), ρεπορτάζ, ενδιαφέροντες καλεσμένους, κουιζάκια. Όσοι πιστοί της πορτοκαλί, κοπιάστε στην παρέα μας.

Follow @ChristosRobolis