Αυτό που θέλουν οι «αιώνιοι»

Είναι από τις σπανιότατες περιπτώσεις, ίσως και η μοναδική φορά στα χρονικά, που το φινάλε της σεζόν βρίσκει πετυχημένους και τους δύο «αιωνίους». Αυτό από μόνο του γεννά προσδοκίες που είναι ακόμη μεγαλύτερες από πέρσι. Για τον μεν Παναθηναϊκό, γιατί την ερχόμενη σεζόν δεν θα έχει το ελαφρυντικό της ανανεωμένης εκ βάθρων ομάδας αλλά το βάρος των απαιτήσεων που δημιουργεί η ιστορία της ομάδας. Για τον δε Ολυμπιακό, γιατί ο δις πρωταθλητής Ευρώπης οφείλει να παρουσιαστεί ξανά ισχυρός για να διεκδικήσει την υπεράσπιση του τίτλου του στην Ευρωλίγκα, αλλά και την ανάκτηση των σκήπτρων στην Ελλάδα.

Οι δύο ομάδες βρίσκονται στην ευχάριστη θέση να διαθέτουν μία πολύ καλή βάση για να αποτελέσει την αφετηρία για ακόμη καλύτερη σεζόν από τη φετινή. Έχουν, ωστόσο, και ελλείψεις ή αδυναμίες που καλούνται να καλύψουν ή έστω να καμουφλάρουν για να πετύχουν τους υψηλότερους στόχους τους.

Μικρές «ενέσεις» ποιότητας

Ο Παναθηναϊκός βρίσκεται σε πολύ καλύτερη μοίρα σε σχέση με πέρσι. Ένα χρόνο πριν μετρούσε ηχηρές αποχωρήσεις, με κυριότερη αυτή του Ζέλικο Ομπράντοβιτς, αλλά και απανωτές αρνήσεις από παίκτες που είχαν δικαιολογημένα αμφιβολίες για τη δυναμική της νέας ομάδας που θα δημιουργείτο και δίσταζαν να μπουν στη διαδικασία των αναπόφευκτων συγκρίσεων με το ένδοξο παρελθόν. Όλα αυτά… ξεχάστε τα. Το πράσινο οικοδόμημα αποδείχτηκε πως όχι απλώς άντεξε τους κλυδωνισμούς, αλλά μπορεί να μεγαλουργήσει χωρίς «Ζοτς», Μπατίστ, «Σάρας» και τόσους αστέρες που δεν ανήκουν πλέον στην οικογένειά του. Και οι πιο δύσπιστοι έχουν πειστεί πως ο Παναθηναϊκός παραμένει ισχυρός και αποτελεί ξανά ιδανικό προορισμό για κάθε φιλόδοξο παίκτη. Ο Αργύρης Πεδουλάκης δεν καλείται να χτίσει ένα σύνολο από τα μπετά, αλλά να… ανεβάσει ορόφους. Η φετινή ομάδα κατέκτησε τον τίτλο επειδή είχε αυτό που έλειπε πολύ από την περσινή: ενέργεια και αθλητικά προσόντα. Σε αυτά θα πρέπει να γίνουν-πλέον-ενέσεις «ποιότητας» για να γίνει ο Παναθηναϊκός πέρα από ένας εξαιρετικός αμυντικός μηχανισμός και ένα σύνολο με περισσότερες επιθετικές επιλογές και λύσεις, αλλά και μεγαλύτερο βάθος.

Εφόσον παραμείνει ο φετινός κορμός, Διαμαντίδης, Ούκιτς, Κάρι στα γκαρντ, Ματσιούλις Μπράμος στα φόργουορντ, Γκιστ και Λάσμε στην… αεροπορία και Σχορτσανίτης για να «γεμίζει» τη ρακέτα, θα χρειαστούν λίγες προσθήκες. Φώτσης και Γιάνκοβιτς, που είναι προ των πυλών, θα προσδώσουν μεγαλύτερο βάθος στις θέσεις των φόργουορντ. Πρόκειται για παίκτες με πλούσια αθλητικά προσόντα, ομαδικό πνεύμα, καλούς αμυντικούς και σουτέρ, στοιχεία που ταιριάζουν «γάντι» στη φιλοσοφία της ομάδας. Τι χρειάζεται περαιτέρω ο Παναθηναϊκός; Πιθανότατα έναν ποιοτικό ψηλό για να πλαισιώσει τη front line προσφέροντας σκορ μέσα από τη ρακέτα. Ίσως κι έναν ακόμη γκαρντ, πιθανότατα με προοπτικές εξέλιξης. Ο Νίκος Παππάς είναι εξαιρετική περίπτωση, αλλά θα χρειαστεί αγωνιστική μετάλλαξη για να γίνει ομαλά η μετάβαση από μία ομάδα που έπαιζε γι’ αυτόν σε μία άλλη όπου θα παίρνει σπανιότερα την μπάλα, θα πρέπει να μάθει να τη μοιράζει καλύτερα, αλλά και να βελτιωθεί στην άμυνα.

Οι 2+1 απαραίτητοι

Ούτε ο Ολυμπιακός χρειάζεται τρομερές αλλαγές. Η διοίκηση και το τεχνικό τιμ έχει την ψυχραιμία να καταλάβει πως η απώλεια του πρωταθλήματος δεν είναι… καταστροφή, αλλά μάλλον απόρροια του αδειάσματος μετά την κατάκτηση της Ευρωλίγκας και της αδυναμίας να φτάσει ξανά στο ζενίθ της αγωνιστικής της φόρμας μετά από διακοπή ενός μήνα από τον άθλο του Λονδίνου. Πολλά ή σχεδόν… τα πάντα για τον αγωνιστικό σχεδιασμό θα κριθούν από τις υποθέσεις Σπανούλη και Χάινς. Περιττό να αναφερθεί πόσο πολύτιμοι είναι για την ομάδα, αποτελώντας τους πυλώνες τους σε περιφέρεια και ρακέτα αντίστοιχα. Σε δεύτερο πλάνο η παραμονή του Λο θα ήταν επίσης αναγκαία, ενώ δεδομένου ότι Παπανικολάου, Πρίντεζης, Περπέρογλου, Σλούκας, Μάντζαρης και Κατσίβελης δεν το… κουνούν από το λιμάνι, υπάρχει μία γερή βάση για το μέλλον.

Τι χρειάζεται ο Ολυμπιακός, εφόσον κρατήσει Σπανούλη, Χάινς και Λο; Σίγουρα, σε πρώτη φάση, ενίσχυση στη ρακέτα του, με παίκτη που θα παίζει με πλάτη και παράλληλα θα είναι καλός αμυντικός και ριμπάουντερ. Ή έναν για τον κάθε ρόλο. Από εκεί και πέρα, εφόσον τελικά αποχωρήσει και ο Άντιτς, ένα «δυνατό» τεσσάρι που θα συμπληρώνει τον Πρίντεζη, πιθανώς κι έναν παίκτη για τις θέσεις 2-3, μιας και χειριστές υπάρχουν πολλοί. Ακόμη, πάντως, κι αν ο Ολυμπιακός χάσει τον Σπανούλη, τον Χάινς ή τον Λο, ακόμη και δύο από τους τρεις ή όλους τους, δεν θα έρθει η καταστροφή. Η φετινή επιτυχία του Παναθηναϊκού αποτελεί την καλύτερη απόδειξη πως οι μεγάλες ομάδες δεν χάνονται και δεν στηρίζονται σε πρόσωπα. Αρκεί να υπάρχει διάθεση και μεράκι από τη διοίκηση, καθώς κι ένας προπονητής με τεχνογνωσία, στοιχεία που διαθέτουν Αγγελόπουλοι και Μπαρτζώκας σε αφθονία.

Follow @ChristosRobolis