Απ’ το Βορρά μέχρι το Νότο, η Εθνική ψάχνει τον τρόπο

Καλησπέρα και καλή βραδιά, που λέει και ο Βασίλης Καρράς. Ταιριάζει απόλυτα στο Ελσίνκι, όπου το βράδυ θυμίζει απόγευμα, αφού ο ήλιος βασιλεύει μετά τις 20:30.

Κάπως έτσι… ανάποδα, αρχίζει και η Εθνική το δικό της ταξίδι σε αυτό το Ευρωμπάσκετ. Από τη βόρεια άκρη της Ευρώπης ξεκινά την προσπάθειά της με τελικό προορισμό τον ευρωπαϊκό Νότο και την Κωνσταντινούπολη, με την ελπίδα να μακροημερεύσει.

Το κλίμα που συνάντησε η Εθνική συνάδει με το γενικότερο που την περιβάλλει μετά την περιπετειώδη προετοιμασία. Ψύχρα... Ασορτί η εξωτερικά «άχρωμη» αρένα του Ελσίνκι, που χρησιμοποιείται κυρίως για αγώνες χόκεϊ και καλλιτεχνικού πατινάζ ή για συναυλίες, παρά για μπάσκετ.

Κι όμως, η φλόγα μέσα «καίει». Κανένα από τα δώδεκα αυτά παιδιά δεν θα παρατούσε διακοπές, γυναικόπαιδα και λοιπές ανέσεις για να έρθει στην άλλη γωνιά της Ευρώπης δίχως να πιστεύει. Η πίστη υπάρχει και διατρανώθηκε καλύτερα δια στόματος Κώστα Σλούκα. «Για την επίσημη αγαπημένη ΜΑΣ», είπε λίγο πριν το μακρινό ταξίδι στο Βορρά. Γιατί έτσι τη νιώθουν αυτή την ομάδα όσοι μεγάλωσαν μαζί της κι αξιώθηκαν να γίνουν μέλη της. Κι ας έχουν κατακτήσει πρωταθλήματα, Κύπελλα και Ευρωλίγκες. Η Εθνική (θα) είναι πάντα κάτι το ξεχωριστό.

Περί θέλησης, λοιπόν, ουδείς λόγος… Πλέον αναζητείται και ο τρόπος. Για τις αδυναμίες της ομάδας έχουν γραφτεί πολλά κι όχι άδικα. Εμείς προτιμούμε να εστιάσουμε στις αρετές της. Αυτές που είναι ικανές να βγουν στην επιφάνεια την κατάλληλη στιγμή, όχι πολύ νωρίς ούτε πολύ αργά, καμουφλάροντας τα προβλήματα που φάνηκαν στα φιλικά. Η επικίνδυνη μόνο αν της το επιτρέψουμε Ισλανδία προσφέρεται στην πρεμιέρα της Πέμπτης για να βρέξουμε τα πόδια μας πριν κληθούμε να κολυμπήσουμε το σαββατοκύριακο στα βαθιά, απέναντι σε Γαλλία και Σλοβενία.

Κι αφού αρχίσαμε με Καρρά, ας κλείσουμε κι έτσι (κι ας μην είμαστε fan του είδους). «Τόσα χιλιόμετρα για μια μόνο κυρία… αυτός ο δρόμος γράφει επάνω επιστροφή». Είθε αυτή να είναι στο βάθρο…

Follow @ChristosRobolis