Western play-offs analysis

Μετά το αφιέρωμα στα ζευγάρια του πρώτου γύρου των play-offs της Ανατολής, ήρθε και η ώρα της Δύσης, που είναι πιο ανταγωνιστική από ποτέ. Τα λογικά φαβορί Σπερς και Λέικερς, οι αποφασισμένοι Μάβερικς, η ανερχόμενη Θάντερ, οι ανανεωμένοι Νάγκετς αλλά και οι κρυφές εκπλήξεις από τις λοιπές υπολογίσιμες δυνάμεις, όλα αναλύονται στο www.sport-fm.gr.

Γράφει ο Χρήστος Ρομπόλης

Σαν Αντόνιο Σπερς-Μέμφις Γκρίζλις

Ίσως είναι η τελευταία ευκαιρία αυτών των Σπερς για ένα ακόμη πρωτάθλημα. Ο κορμός αρχίζει να γερνά (Ντάνκαν, Τζινόμπιλι κατά πρώτο λόγο και Πάρκερ κατά δεύτερο) και ο Γκρεγκ Πόποβιτς γνωρίζει καλύτερα από τον καθέναν πως θα πρέπει να αρχίσει σταδιακή ανανέωση. Τα «σπιρούνια» ήταν εντυπωσιακά στα 3/4 της κανονικής περιόδου, αλλά χαλάρωσαν στο φινάλε «πληρώνοντάς» το με την απώλεια του κορυφαίου ρεκόρ στο ΝΒΑ από τους Μπουλς. Έστω κι έτσι με 61-21 είχαν το καλύτερο ρεκόρ στη Δύση και μπαίνουν στα play-offs-όπου συμμετέχουν ανελλιπώς από το 1998-με το απόλυτο πλεονέκτημα στην περιφέρειά τους. Πλέον καλούνται να υπερασπιστούν την έδρα τους, όπου είχαν 36 νίκες και μόλις 5 ήττες, βασιζόμενοι σε μία νέα φιλοσοφία, περισσότερο επιθετική (έκτη καλύτερη επίθεση με 103,68 πόντους ανά αγώνα) και λιγότερο αμυντική (μόλις τη 14η καλύτερη άμυνα στο πρωτάθλημα με 97,98 πόντους κατά μέσο όρο), με πολλά σουτ τριών πόντων (καλύτερο ποσοστό στο πρωτάθλημα με 39,7%).

Οι Γκρίζλις είναι το σαφές αουτσάιντερ, ωστόσο κατάφεραν να κερδίσουν δύο φορές τους Σπερς στο Μέμφις κι έχασαν δύσκολα δύο φορές στο Σαν Αντόνιο. Ο τραυματισμός του Ρούντι Γκέι στα μέσα της σεζόν όχι απλώς δεν στοίχισε αγωνιστικά, αλλά ίσως αποδείχτηκε και... κρυμμένη ευλογία για τις «αρκούδες», που παίζοντας πιο ομαδικό μπάσκετ κατάφεραν να πάρουν το όγδοο και τελευταίο εισιτήριο στη Δύση με 46-36 (16-25 εκτός έδρας) επιστρέφοντας στα play-offs για πρώτη φορά μετά το 2006. Η ομάδα του Λάιονελ Χόλινς αναζητά όχι απλώς την πρώτη της πρόκριση (μετά από τρεις αποτυχημένες προσπάθειες την τριετία 2004-2006), αλλά και την πρώτη νίκη σε αγώνα play-offs, καθώς μέχρι τώρα έχει 0-12 γνωρίζοντας τον αποκλεισμό με «σκούπα» (4-0) από Σπερς, Σανς και Μάβερικς.

Λος Άντζελες Λέικερς-Νιου Ορλίνς Χόρνετς

Οι πρωταθλητές ήταν του ύψους και του βάθους στην κανονική περίοδο έχοντας να επιδείξουν περιόδους όπου έμοιαζαν ασυναγώνιστοι, αλλά και άλλες που φάνταζαν τρωτοί απέναντι σε κάθε αντίπαλο, ακόμη και τον πιο αδύναμο. Κατόρθωσαν, έστω και στο νήμα, να πάρουν τη δεύτερη θέση στη Δύση με 57-25 και πλέον φιλοδοξούν να φτάσουν στον 17ο τίτλο τους ισοφαρίζοντας το ρεκόρ των Σέλτικς. Ο Φιλ Τζάκσον βασίζεται ξανά στον άξονα Κόμπι Μπράιαντ, Πάου Γκασόλ, Λαμάρ Όντομ, Ρον Αρτέστ και Ντέρεκ Φίσερ, αλλά η παρουσία του επιρρεπή σε τραυματισμούς Άντριου Μπάινουμ είναι αυτή που ισχυροποιεί ακόμη περισσότερο τους «λιμνανθρώπους». Οι πρωταθλητές είχαν την ένατη καλύτερη επίθεση και την όγδοη καλύτερη άμυνα στο πρωτάθλημα, αλλά παρουσιάστηκαν ευάλωτοι στο «Staples Center», όπου ηττήθηκαν 11 φορές σε 41 παιχνίδια.

Οι Χόρνετς μόνο με θαύμα θα καταφέρουν έστω και να κορνάρουν τους Λέικερς, από τους οποίους έχασαν και στα τέσσερα φετινά τους ραντεβού. Οι όποιες φιλοδοξίες για μία αξιόλογη πορεία στα play-offs χάθηκαν όταν στις 25 Μαρτίου ο Ντέιβιντ Γουέστ υπέστη ρήξη χιαστών και τέθηκε νοκ άουτ για το υπόλοιπο της σεζόν, αφήνοντας τον Κρις Πολ να παλεύει μόνος του για να σώσει τις «σφήκες». Η ομάδα του Μόντι Ουίλιαμς τελείωσε την κανονική περίοδο με ρεκόρ 46-36 (18-23 εκτός έδρας) συμμετέχοντας για τρίτη φορά τα τελευταία χρόνια στα play-offs και όλα δείχνουν ότι η φετινή της παρουσία θα είναι σύντομη.

Ντάλας Μάβερικς-Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς

Οι Μάβερικς αναζητούν χρόνια τώρα τη μεγάλη υπέρβαση. Από το 2006, όταν έχασαν στους τελικούς από το Μαϊάμι παρότι προηγήθηκαν με 2-0 στη σειρά, δεν έχουν κατορθώσει να κάνουν κάποια αξιόλογη πορεία. Την τελευταία τετραετία μετρούν τρεις αποκλεισμούς στον πρώτο γύρο και έναν στα ημιτελικά της Δύσης, ενώ ο Ντιρκ Νοβίτσκι βλέπει τα χρόνια να περνούν και το δαχτυλίδι να παραμένει μακρινό όνειρο. Η φετινή χρονιά άρχισε-και πάλι-με μεγάλες προσδοκίες. Το Ντάλας με περισσότερη έμφαση στην άμυνα έκανε εντυπωσιακή πορεία στο πρώτο μισό της σεζόν, αλλά ο σοβαρός τραυματισμός του Καρόν Μπάτλερ (που τέθηκε εκτός μάχης για όλη τη χρονιά) αποδιοργάνωσε τους «Μαβς» και ο... δικός μας Πέτζα Στογιάκοβιτς δεν έχει προσφέρει τα αναμενόμενα. Οι Τεξανοί τελείωσαν τη σεζόν με 57-25 (29-12 εντός έδρας), αλλά δεν θα έχουν εύκολο έργο κόντρα στους Μπλέιζερς, κόντρα στους οποίους είχαν φέτος 2-2, νικώντας τα ματς στο Ντάλας και χάνοντας σε αυτά στο Πόρτλαντ.

Η ομάδα του Νέιτ ΜακΜίλαν είχε να αντιμετωπίσει και φέτος την κατάρα των τραυματισμών. Έχασε νωρίς για μία ακόμη χρονιά τον Γκρεγκ Όντεν, ενώ ο Μπράντον Ρόι φαίνεται πως δεν θα ξεπεράσει ποτέ τα προβλήματα στα γόνατα και δεν μπορεί να προσφέρει παρά μόνο κάποια ποιοτικά λεπτά συμμετοχής. Παρ’ όλα αυτά παρουσιάζοντας βελτιωμένη εικόνα στο δεύτερο μισό της περιόδου και με την προσθήκη του Τζέραλντ Ουάλας να αποδεικνύεται ευεργετική, η ομάδα του Όρεγκον έκλεισε τη χρονιά με 48-34 (18-23 εκτός έδρας). Πλέον οι Μπλέιζερς ονειρεύονται η τρίτη διαδοχική παρουσία στα play-offs να μην έχει την κατάληξη των δύο προηγούμενων, όπου αποκλείστηκαν στον πρώτο γύρο με 4-2 από Ρόκετς και Σανς.

Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ-Ντένβερ Νάγκετς

Η Θάντερ δικαιώνει χρόνο με το χρόνο το χαρακτηρισμό ως ανερχόμενη δύναμη του ΝΒΑ. Καθοδηγούμενη και πάλι από τον Κέβιν Ντουράντ, πρώτο σκόρερ στο πρωτάθλημα για δεύτερη συνεχή χρονιά, και τον Διόσκουρό του στην Οκλαχόμα και την εθνική των ΗΠΑ Ράσελ Γουέστμπρουκ, κατόρθωσε να κάνει μία πολύ καλή σεζόν, που ολοκληρώθηκε με ρεκόρ 55-27 (30-11 εντός έδρας). Η απόφαση να δοθούν οι Τζεφ Γκριν και Νέναντ Κρστιτς στους Σέλτικς με αντάλλαγμα τους Κέντρικ Πέρκινς και Νέιτ Ρόμπινσον μπορεί αρχικά να ξένισε, αλλά αποδείχτηκε πετυχημένη, καθώς ο πρώτος πλαισίωσε ιδανικά τον Σερζ Ιμπάκα στη ρακέτα και ο δεύτερος πρόσφερε μία λύση πίσω από τον Γουέστμπρουκ στην περιφέρεια. Ο Σκοτ Μπρουκς βασίζεται στον νεανικό ενθουσιασμό και το γρήγορο παιχνίδι της ομάδας που πέρυσι πούλήσε ακριβά το τομάρι της στους Λέικερς στον πρώτο γύρο (4-2) και φέτος κοιτά ψηλότερα.

Οι Νάγκετς μπορεί να έχασαν τρεις φορές φέτος από τη Θάντερ σε τέσσερα ματς, δύο εξ αυτών μάλιστα μέσα στον Απρίλιο, ωστόσο έχουν κάθε λόγο να αισιοδοξούν. Όσοι περίμεναν πως οι «σβόλοι» θα έσβηναν μετά την παραχώρηση του Καρμέλο Άντονι στους Νικς, διαψεύστηκαν πανηγυρικά. Όταν παραχώρησαν τον «Μέλο» ήταν έβδομοι στη Δύση, αλλά έκτοτε κατάφεραν να πάρουν 18 νίκες σε 25 παιχνίδια και να αναρριχηθούν στην πέμπτη θέση με ρεκόρ 50-32 (17-24 εκτός έδρας). Οι Γουίλσον Τσάντλερ, Ρέιμοντ Φέλτον και Ντανίλο Γκαλινάρι έδωσαν μεγαλύτερο πλουραλισμό στην ομάδα του Τζορτζ Καρλ, ενώ ακόμη και ο Κώστας Κουφός με τον Τιμοφέι Μοζγκόφ απέδειξαν τη χρησιμότητά τους στο φινάλε της κανονικής περιόδου. Η ομάδα με την καλύτερη επίθεση στο πρωτάθλημα (107,45 πόντους ανά αγώνα) συμμετέχει για όγδοη φορά στα play-offs, αλλά με εξαίρεση το 2009 όταν αποκλείστηκε στους τελικούς της Δύσης από τους Λέικερς, μετρά μόνο αποκλεισμούς στον πρώτο γύρο.