Η θηλειά του Σάρας, η εκδίκηση του «παρκαδόρου» και οι factors

Ελληνική ομάδα δεν είχαμε μετά από χρόνια, αλλά παράπονο δεν μας άφησε κανένα τα πρώτα δύο παιχνίδια των playoffs της Ευρωλίγκας. Ας δούμε τι μας δίδαξαν ως τώρα οι σειρές σε Βαρκελώνη, Κωνσταντινούπολη, Μιλάνο και Μόσχα.

Μπαρτσελόνα-Ζενίτ 1-1

-Το… χαλινάρι που έχει βάλει στους παίκτες του ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους τείνει να γίνει θηλειά στο λαιμό της Μπαρτσελόνα. Μια ομάδα με πολύ ποιοτικότερο, πληρέστερο και βαθύτερο ρόστερ από την αντίπαλό της καταπιέζεται από την εμμονή του Λιθουανού να ακουμπά την μπάλα στο «ζωγραφιστό» και ένα διαρκές μέσα-έξω που ο Τσάβι Πασκουάλ έχει διαβάσει άριστα. Οι Καταλανοί παίζουν μονίμως στον ίδιο ρυθμό, γίνονται προβλέψιμοι και συνεπώς αναποτελεσματικοί. Η φιλοσοφία «Σάρας» να χτυπά τις αδυναμίες του αντιπάλου αλύπητα λειτούργησε εξαιρετικά στη Ζαλγκίρις, αλλά μια «Μπάρτσα» με ρόστερ 40+ εκατ. ευρώ θα έπρεπε να ποντάρει στις δικές της δυνάμεις για να κερδίσει μια παρτίδα.

-Καλάθης και Μίροτιτς, που μαζί κοστίζουν κοντά στα 10 εκατ. ευρώ το χρόνο, είναι αρνητικοί, ούτε καν… αδιάφοροι, στα δύο πρώτα ματς. Ο πρώτος έχει 5/16 σουτ, με 8 λάθη για 9 ασίστ και έχει χάσει με κάτω τα χέρια το match up με τον προκάτοχό του, Κέβιν Πάνγκος. Ο δεύτερος σουτάρει με 6/16 έχοντας περίπου τον μισό από το μέσο όρο του σε πόντους και ριμπάουντ, αλλά και μόλις 4,5 στην αξιολόγηση (από το 20,7 της regular season). Την παρτίδα στο δεύτερο παιχνίδι έσωσε ο ρολίστας Άνταμ Χάνγκα με ένα μεγάλο τρίποντο και καταπληκτικές άμυνες στο τέλος της παράτασης.

-Ο Πάου Γκασόλ φέρνει τον Γιασικεβίτσιους σε μια δύσκολη θέση και τους θεατές σε άβολη. Ο θρύλος επέστρεψε για να αποσυρθεί μετά βαΐων και κλάδων, αλλά στα 40 του και μετά από διετή απουσία έχει έναν μόνιμο στόχο πάνω από το κεφάλι του για την αντίπαλη επίθεση. Έπαιξε στα πρώτα 4:46 της σειράς και μετά… μόνο πάγκο. Και δύσκολα θα τον δούμε πολύ στη συνέχεια της σειράς. Τελικά «σκοτώνουν» τα άλογα όταν γεράσουν;

-Πασκουάλ και Πάνγκος παίρνουν τη ρεβάνς τους. Ο πρώτος έφυγε περίπου ως loser από την Μπαρτσελόνα αλλά η ομάδα του δεν έχει ορθοποδήσει στην Ευρωλίγκα ούτε μετά τη φυγή του. Ο άνθρωπος που χαρακτηριστηκε από τους «γνώστες» στην Ελλάδα... παρκαδόρος, στις δύο πρώτες παρτίδες έχει κάνει «ματ» στον Γιασικεβίτσιους και θα μπορούσε να ταξιδεύει στην Αγία Πετρούπολη με 0-2. Ο δεύτερος δεν κατάφερε ποτέ να προσαρμοστεί επί Πέσιτς και δεν πρόφτασε να συναντήσει τον άνθρωπο που εκτόξευσε την καριέρα του στο Κάουνας, αφού είχε ήδη αποκτηθεί ο Καλάθης για τη θέση του. Στα ματς της Βαρκελώνης δέχτηκε ανελέητο κυνηγητό, έφαγε πολύ ξύλο, αντιμετώπισε 5-6 διαφορετικούς «φρουρούς» και αριθμοί όπως 21 πόντοι (με 72,7% δίποντα και 38,5% τρίποντα), 6 ασίστ και μόλις 2,5 λάθη δείχνουν πως κυριάρχησε. Θα αντέξει σε τέτοιους ρυθμούς για 4 ή 5 ματς;

-Η διαιτησία πάντα θα είναι με το μέρος του δυνατού. Όμως ειδικά στο Game 2, δεν τηρήθηκαν καν τα προσχήματα, με τις βολές 44-19. Σκληρό παιχνίδι, δε λέμε, αλλά όχι μόνοπλευρα. Και αν οι 44 βολές δικαιολογούνται για τους μεν, οι 19 των φιλοξενούμενων είναι ελάχιστες.

Εφές-Ρεάλ 2-0

-Με ένα +27 κι ένα +23, το συνολικό +50 συνιστά τη μεγαλύτερη διαφορά υπέρ μιας ομάδας μετά από δύο ματς playoffs στη σύγχρονη Ευρωλίγκα. Η Ρεάλ πρόβαλε αντίσταση ουσιαστικά για ένα ημίχρονο στον οδοστρωτήρα Εφές, που παίζει το ομορφότερο και ταυτόχρονα πιο αποτελεσματικό μπάσκετ στην Ευρώπη. Γυρίζει; Μπα, μάλλον η «σκούπα» μοιάζει επικρατέστερο σενάριο.

-Χαώδης η διαφορά στα γκαρντ. Μίσιτς, Λάρκιν, Μπομπουά και Σίμον έχουν μαζί 112 πόντους (22/42 δίποντα, 15/35 τρίποντα), 32 ασίστ και μόλις 12 λάθη. Κοζέρ, Αμπάλδε, Λαπριβίτολα και Γιουλ έχουν αντίστοιχα 34 πόντους (5/18 δίποντα, 4/25 τρίποντα), 21 ασίστ και 7 λάθη.



-Ακόμη και στη θέση «5», όπου η Ρεάλ θεωρητικά υπερείχε λόγω Ταβάρες, κυριάρχησε η Εφές. Ο κρυφός άσος που λέγεται Σανλί έκανε διαφορά στο Game 1 απέναντι στον γίγαντα της Ρεάλ, ο οποίος έλειψε με τραυματισμό στο Game 2.

-Την ώρα που ο Αταμάν βλέπει την ομάδα του να θυμίζει σε ακόμη πιο βελτιωμένη βερσιόν εκείνη που πληγώθηκε από το «λουκέτο» πέρσι λόγω πανδημίας, ο Λάσο, που είχε να χάνονται μες στη σεζόν Καμπάτσο, Ράντολφ και Ντεκ, χωρίς να αντικαθίστανται ποτέ, φαίνεται πως έχει συμβιβαστεί με την ιδέα πως η σειρά είναι χαμένη και στο πλαίσιο του «ουδέν κακό αμιγές καλού» επενδύει σε Γκαρούμπα, Αλοθέν και Βούκτσεβιτς.

Αρμάνι Μιλάνο-Μπάγερν 2-0

-Στα playoffs είναι πολύ πιο χρήσιμος ένας διασυρμός από μια ήττα στον πόντο. Η Μπάγερν θα προτιμούσε να είχε χάσει με +20 το Game 1, παρά με το δράμα που προκάλεσε το buzzer beater του Ζακ ΛεΝτέι. Μια συντριβή μπορεί να κινητοποιήσει τους παίκτες, αλλά μια ήττα με τέτοιο τρόπο είναι δύσκολο να τη διαχειριστεί μια ομάδα με σχεδόν μηδαμινή πείρα από playoffs.

-Ο Αντρέα Τρινκιέρι είναι αναμφίβολα ο coach of the year, αλλά τα νεύρα (δικαιολογημένα ή μη) δεν βοήθησαν ποτέ κανέναν. Ο δημιουργός αυτής της εξαιρετικής Μπάγερν καταδίκασε την ευκαιρία της για αντεπίθεση στο Game 2 δεχόμενος δύο τεχνικός ποινές, όταν η ομάδα του είχε μειώσει από το -22 στο -8. Ήταν η έκτη του αποβολή την τρέχουσα σεζόν σε όλες τις διοργανώσεις.



-Η εμπειρία σε τέτοια ματς μετρά. Ο Σέρχιο Ροντρίγκεθ είχε 13 πόντους στα τελευταία 11 λεπτά του Game 1 και άλλους 8 στο ίδιο διάστημα του Game 2. Ο εξαιρετικός στη regular season αλλά λιγότερο «περπατημένος» Γουέιντ Μπόλντγουιν είχε μόλις τρεις πόντους, όλους με βολές, στο δεύτερο ημίχρονο του πρώτου αγώνα και δεν μπόρεσε να βοηθήσει τους Βαυαρούς να υπερασπιστούν το +19 του πρώτου ημιχρόνου.

ΤΣΣΚΑ-Φενέρ 2-0

-Ο ανταγωνισμός είναι… άνισος. Η Φενέρμπαχτσε υποχρεώθηκε να δώσει τα κρισιμότερα παιχνίδια της σεζόν χωρίς τον προπονητή της και τους Ντίξον, Έντι, Πιέρ (στον πρώτο αγώνα) και Ονάν λόγω COVID-19, ενώ από τα ματς της Μόσχας απουσίαζαν και οι τραυματίες Βέσελι και Ντουβερίογλου. Η Ευρωλίγκα θα μπορούσε να αναβάλει για λίγες μέρες τους αγώνες (το Final Four θα γίνει 28 Μαΐου, οπότε χρόνος υπάρχει), προκειμένου να παιχτεί μια μάχη στα ίσα. Αλλά… δεν!

-Η ΤΣΣΚΑ στερείται του απρόβλεπτου αλλά παίζει πολύ πιο ορθολογικά χωρίς τον τρελο-Τζέιμς που βρίσκεται πλέον στο Μπρούκλιν. Η Φενέρ των τόσων απουσιών άντεξε στα δύο ματς της Μόσχας μόνο όσο την «κουβάλησαν» στις πλάτες τους Ντε Κολό και Γκούντουριτς. Αμφότεροι είχαν από 27 πόντους στο πρώτο και δεύτερο ματς της σειράς, αλλά στην τελευταία περίοδο ο πρώτος κανέναν στο Game 1 και ο δεύτερος μόλις τέσσερις (αλλά κανέναν στα τελευταία 7:51) στο Game 2.



-Η ομάδα του Ιτούδη σούταρε εξαιρετικά στα δύο πρώτα ματς, έχοντας 14/30 και 14/34 τρίποντα αντίστοιχα. Κρυφά χαρτιά οι… ελεύθεροι σκοπευτές Ούχοφ, Αντόνοφ και Στρέλνιεκς, που από τον περιορισμένο ρόλο στη regular season, έχουν εξελιχθεί σε factors από το πουθενά στη σειρά έχοντας συνολικά 12/19 τρίποντα στα ματς της Μόσχας.

-Ντάνιελ Χάκετ. Λίγο πριν τα 34, έχει τη σκληράδα και τον χαρακτήρα να είναι καθοριστικός. Το έκανε τόσο στο Game 1, όσο και στο Game 2 δείχνοντας πώς… γίνεται η δουλειά, σε άμυνα κι επίθεση, στον υπερταλαντούχο αλλά ακόμη «άγουρο» Λούντμπεργκ.

-Θέμα… ύψους. Με τους δύο σέντερ της λαβωμένους, η ΤΣΣΚΑ-έστω και χωρίς Μιλουτίνοφ-έστησε πάρτι στις έξτρα κατοχές. Ανανέωσε 23 επιθέσεις της στα 62 συνολικά χαμένα σουτ που είχε στα δύο πρώτα παιχνίδια. Η Φενέρ, αντίστοιχα, το έκανε μόλις σε 10 από τα 50.

*Την Κυριακή τα λέμε στον bwinΣΠΟΡ FM 94,6, 12:00-14:00, παρέα με τον Παναγιώτη Κεφαλά. Κουβέντα με πολύ μπάσκετ, ρεπορτάζ, ενδιαφέροντες καλεσμένους, κουιζάκια. Όσοι πιστοί της πορτοκαλί, κοπιάστε στην παρέα μας.

Follow @ChristosRobolis

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube