Άνευ ρυθμού και αυτοματισμών

Είχε δίκιο βουνό, ο Τεν Κάτε που προγραμμάτιζε να δοκιμάσει νωρίς- νωρίς την (σχεδόν) βασική ενδεκάδα κόντρα στη Χόφενχαϊμ. Φάνηκε καθαρά ότι θα χρειαστεί πολύ δουλειά και σε σύντομο χρονικό διάστημα για να βρουν ρυθμό οι εκλεκτοί του και να παρουσιαστούν αξιόμαχοι τις τελευταίες μέρες του Ιούλη. Ευτυχώς, η Σπάρτα Πράγας είναι ομάδα χαμηλών πτήσεων και απαιτεί απλά σοβαρότητα για να φύγει από τη μέση. Λοιπόν, από τον Παναθηναϊκό του πρώτου δυνατού φιλικού σοβαρότητα υπήρχε. Διάθεση επίσης. Ο ρυθμός και οι αυτοματισμοί απουσίασαν. Α κι ο Γιώργος Καραγκούνης για να μη ξεχνιόμαστε…

Τα περιθώρια για να βελτιωθεί το «τριφύλλι» είναι απεριόριστα. Τα χρονικά περιθώρια εκ των πραγμάτων έχουν περιοριστεί. Για παράδειγμα, ο Σισέ και ο Λέτο θέλουν το χρόνο τους. Ο Σισέ για «να πάρει μπροστά» κι ο Λέτο ξεμπλοκάρει κάποια στιγμή και να γίνει παραγωγικός. Αυτά είναι πράγματα που γίνονται. Γιατί υπάρχουν και άλλα που δεν γίνονται. Όπως και να το κάνουμε εκείνες τις κοφτές ντρίπλες του Ιμπίσεβιτς πώς να τις αποφύγει ο Σαριέγκι;

Αν ήταν θα τις απόφευγε (τέτοιες ντρίπλες) όταν ξεκίνησε την καριέρα του και όχι τώρα σε προχωρημένη ποδοσφαιρική ηλικία… Το θέμα είναι τι έκανε φέτος ο Παναθηναϊκός για να αποφύγει την εξαντλητική χρησιμοποίηση του Βάσκου; Όταν παίξουν ορισμένα παιχνίδια ο Καντέ κι ο Μπίερσμιρ θα το καταλάβουμε. Επί του παρόντος ο Παναθηναϊκός έχει έντεκα καλούς παίκτες στο γήπεδο και ψάχνει να τους κάνει καλή ομάδα. Θέλει του χρόνο του.

Για μια φορά ακόμα, ειδικά στο πρώτο ημίχρονο οι «πράσινοι» είχαν καλή κυκλοφορία της μπάλας και σχετική υπεροχή. Φάσεις δεν βγήκαν γιατί έλλειψε η ταχύτητα κι οι αυτοματισμοί. Αν στο φιλικό της Δευτέρας με τη Γκλάντμπαχ διαπιστωθεί βελτίωση, οι ανησυχίες θα κοπάσουν και η ψυχολογία θα τονωθεί.