Κι όμως, κάτι αλλάζει στην Εθνική…

Ρίχνοντας μια ματιά στον αθλητικό Τύπο, διαπιστώνει κανείς ότι η …υποδοχή της εμφάνισης της Εθνικής Ομάδας κόντρα στην αντίστοιχη της Ελβετίας, υπήρξε εξαιρετικά επιφυλακτική. Πέραν του ότι μετά βίας βρέθηκε χώρος για να καταγραφεί το φιλικό, οι περισσότερες κριτικές για την αγωνιστική εικόνα της ομάδας υπήρξαν από επικριτικές ως αποδοκιμαστικές. Διαφωνώ και θα προσπαθήσω να το εξηγήσω.

Η Εθνική ομάδα δεν είναι σε κατάσταση αγωνιστικής ετοιμότητας όπως η ομάδα της Ελβετίας. Δεν έχει μπροστά της καμιά επίσημη υποχρέωση και κανέναν άμεσο στόχο. Βρίσκεται σε πορεία ανασυγκρότησης προκειμένου να επιδιώξει την συμμετοχή της στα τελικά του EYRO 2020. Απέναντί της ήταν η Ελβετία που βρίσκεται μέσα στην πρώτη δεκάδα της ειδικής κατάταξης της ΦΙΦΑ και προετοιμάζεται για την συμμετοχή της στο Μουντιάλ της Ρωσίας το καλοκαίρι. Απέναντι σε αυτή την πολύ καλή ομάδα η Εθνική μας προσπάθησε να κάνει κάτι που δεν το συνηθίζει σε αυτές τις περιπτώσεις. Να παίξει ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας και να κυριαρχήσει στο γήπεδο.

Με λίγα λόγια εγκατέλειψε τη συνήθη αμυντική και συντηρητική τακτική της επιχειρώντας να επιβάλει τον ρυθμό της στο γήπεδο και να πάρει την πρωτοβουλία των κινήσεων. Σε γενικές γραμμές και για ένα ημίχρονο το πέτυχε. Κράτησε την μπάλα στην κατοχή της και δημιούργησε φάσεις για γκολ με τον Φορτούνη και τον Μήτρογλου. Δεν μιλάμε για κάτι εντυπωσιακό αλλά για κάτι αξιοπρόσεκτο τουλάχιστον. Οι διεθνείς προσπαθούσαν να κτίσουν τις επιθέσεις τους από την άμυνα. Αλλαζαν αρκετές φορές την μπάλα στην μεσαία γραμμή, απέφευγαν τα γεμίσματα και άπλωναν το παιχνίδι τους στα άκρα. Παρά το πρέσινγκ των ελβετών στην μεσαία γραμμή και ειδικά πάνω στον Σάμαρη , κατάφεραν να φτάσουν σε οργανωμένες επιθέσεις και να ανησυχήσουν τον Ζόμερ.

Το γεγονός συνιστά ποιοτική μεταβολή στον τρόπο παιχνιδιού της Εθνικής. Στο δεύτερο ημίχρονο έπεσε ο ρυθμός της ομάδας ως συνέπεια της πτώσης του Φορτούνη αλλά και των λαθών που έγιναν με το υπερβολικό κράτημα της μπάλας έξω από την μεγάλη περιοχή του Καρνέζη. Η Εθνική δέχτηκε γκολ από μεγάλο λάθος στο κέντρο της άμυνάς της και έχασε την συνοχή της και ως συνέπεια των πολλών αλλαγών που δικαιολογημένα έκανε ο ομοσπονδιακός τεχνικός. Ωστόσο με την είσοδο του Λάζαρου προσπάθησε να ανταποδώσει τις φάσεις που δεχόταν κι έχασε μεγάλη ευκαιρία να σκοράρει με τον Φορτούνη.

Η εμφάνιση της Εθνικής συνολικά ήταν ελπιδοφόρα. Στο πρώτο φιλικό προετοιμασίας ο Σκίμπε που δικαιολογημένα έχει «κατηγορηθεί» για την συντηρητική τακτική με την οποία προσεγγίζει τους αγώνες, επιδίωξε να δώσει έναν τόνο επιθετικότητας στην ομάδα κι αυτό φάνηκε καθαρά. Αν έχασε η ομάδα αυτό παραδόξως συνέβη από ένα λάθος στην γραμμή που έχει την μεγαλύτερη ποιότητά της: Το κέντρο της άμυνας.

Η διάθεση του Φορτούνη να αναλάβει τις οργανωτικές πρωτοβουλίες που του αναλογούν και η ταχύτητα του Τάσου Δώνη αν συνδυαστούν με την διεισδυτικότητα του Λάζαρου μπορούν να μας αποκαλύψουν μια Εθνική που και επιθετικά θα προβληματίζει ιδιαίτερα τους αντιπάλους της. Ακόμα κι αυτούς-όπως η Ελβετία- που θεωρούνται κατά πολύ καλύτεροι.

Υ.Γ. Το κρύο και άδειο ΟΑΚΑ δεν είναι κατάλληλο γήπεδο για την Εθνική. Καλύτερα στ γήπεδα της επαρχίας που έχουν τις προϋποθέσεις παρά στην «παγωνιά» και την ερημιά του Ολυμπιακού Σταδίου.