Ο Τιμούρ Κετσπάγια και τα... κουτσομπολιά

Με όλο τον σεβασμό στα μέλη του Δ.Σ. της ΠΑΕ Ολυμπιακός, δεν θυμάμαι περίπτωση που να πήγαν κόντρα στη θέληση του προέδρου. Στις περιπτώσεις που αυτός που πληρώνει είναι ένας τα Δ.Σ. έχουν ρόλο διακοσμητικό. Επικυρώνουν τις αποφάσεις του ενός και μετά διαλύονται ησύχως. Αν αύριο - μεθαύριο ο Ολυμπιακός γίνει πολυμετοχικός και οι νέοι μέτοχοι εκπροσωπούνται στο Δ.Σ., να το ξανασυζητήσουμε.

Τώρα οι κ.κ. σύμβουλοι θα ακούσουν από τον Σωκράτη Κόκκαλη τα προτερήματα του Τιμούρ Κετσπάγια και θα κουνήσουν καταφατικά τα κεφάλια τους. Κι η αλήθεια είναι πως ο Γεωργιανός κόουτς έχει προτερήματα. Δυστυχώς γι' αυτόν έπεσε πάνω στην απομάκρυνση του Βαλβέρδε. Η χρονική σύμπτωση του στοίχισε.

Μοιραία οι ερυθρόλευκοι οπαδοί άρχισαν να συγκρίνουν αυτόν που έφευγε μ' αυτόν που ερχόταν και κάπου εκεί αδικήθηκε ο Τιμούρ. Το μέγα μειονέκτημα του νέου κόουτς είναι ότι έρχεται από ένα σχεδόν ανυπόληπτο πρωτάθλημα. Το άλλο, ότι κοστίζει σχεδόν τα μισά από αυτά που ζητούσε να πάρει ο Βαλβέρδε. Ωστόσο, αυτά τα δύο στοιχεία δεν αρκούν από μόνα τους να αποδείξουν ότι ο νέος κόουτς αποτελεί κακή επιλογή. Ο προπονητής πρέπει να κρίνεται από το αποτέλεσμα της δουλειάς του. Εκεί ο Κετσπάγια έχει να επιδείξει επιτυχίες. Εδραίωσε την κυριαρχία της Ανόρθωσης στο κυπριακό ποδόσφαιρο. Με αυτόν στον πάγκο της η «Μεγάλη Κυρία» έγινε η πρώτη κυπριακή ομάδα που πέρασε στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Ολυμπιακός στην αρχή και Παναθηναϊκός στη συνέχεια μάζεψαν "τριάρες". Η Ιντερ του Μουρίνιο είδε το χάρο με τα μάτια της.

Ακόμα και ο πιο φανατικός αρνητής του Κετσπάγια αδυνατεί να προσπεράσει αυτά τα γεγονότα. Κι επειδή στην Ανόρθωση δεν μαζεύτηκαν δα τίποτα αστέρες του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, όλα τα επιτεύγματα φέρνουν την σφραγίδα του. Από αυτή την άποψη δεν παίρνει κάποιο ιδιαίτερο ρίσκο ο Ολυμπιακός επειδή θα καθίσει στον πάγκο του ο Γεωργιανός. Θυμίζω πως όταν πρωτοκάθησαν στον ερυθρόλευκο πάγκο ο Λεμονής κι ο Προτάσοφ, το ρίσκο ήταν πολύ μεγαλύτερο. Ο Κετσπάγια έχει τις τυπικές προϋποθέσεις να ανταποκριθεί στα καθήκοντα του. Ξεκινά με την προσωπική στήριξη του Κόκκαλη. Συναντά ποδοσφαιριστές που ήθελαν να παραμείνει μαζί τους ο προηγούμενος προπονητής και εξέδρα επιφυλακτική απέναντι του.

Γνωρίζω ασφαλώς - όπως όλοι μας - ότι από ένα σημείο και μετά η διάθεση των οπαδών το καλοκαίρι εξαρτάται από τις μεταγραφές κι όχι από αυτόν που κάθεται στην άκρη του πάγκου. Εκείνο που ίσως του διαφεύγει είναι ότι η απόσταση ανάμεσα στη Λάρνακα και τον Πειραιά είναι τόσο μικρή που επιτρέπει να φτάνουν γρήγορα τα κουτσομπολιά. Κι ένα από αυτά λέει ότι στους ποδοσφαιριστές του δεν συμπεριφέρεται πάντα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Ας το προσέξει γιατί όσα μπορούν να ακούσουν και να υποστούν ο Κατσαβάκης, ο Νικολάου και ο Νάγκι ίσως να μην τα ανέχονται ο Νικοπολίδης, ο Τοροσίδης κι ο Γκαλέτι...