Πολλά στοιχήματα, ένα σίγουρο χαρτί

Ο Ολυμπιακός σίγουρα δεν θα είναι τόσο κακός όσο στο πρώτο ημίχρονο της αναμέτρησης με τη Φενέρμπαχτσε/Ούλκερ. Όμως είναι εμφανές πως παρά τη θεαματική του μεταμόρφωση στο δεύτερο μέρος, χρειάζεται ενέσεις ποιότητας για να μπορεί να έχει βλέψεις πέραν του Top 16 στη φετινή Ευρωλίγκα. Η φετινή ομάδα χτίστηκε-θαρρεί κανείς-με πολλά στοιχήματα. Κάποια από αυτά κερδήθηκαν ή κερδίζονται, άλλα μοιάζουν χαμένα από τώρα, ενώ κάποια αξίζουν την υπομονή όλων και θα φανεί στην πορεία αν θα οδηγήσουν στο... ταμείο ή στον «κουβά».

Γράφει ο Χρήστος Ρομπόλης

Η επιλογή ενός ούτε καν δίμετρου σέντερ (Χάινς), η εμπιστοσύνη σε αμούστακους γκαρντ (Κατσίβελη, Μάντζαρη και λιγότερο Σλούκα που φαίνεται να μην έχει πείσει τον Ίβκοβιτς) και η επιστροφή του «άσωτου υιού» Πρίντεζη ανήκουν στην πρώτη κατηγορία, αυτή των κερδισμένων.

Στα χαμένα κατατάσσονται Ματ Χάουαρντ και Μάρκο Κέσελ. Μία ομάδα με αρκετές αγωνιστικές αδυναμίες κι έλλειμμα ποιότητας/εμπειρίας σε αρκετές θέσεις, δεν έχει την πολυτέλεια να ξοδεύει μία θέση ξένου με τον «άχρωμο» Αμερικανό, ούτε να περιμένει πότε ο Σέρβος θα καταλάβει ότι η δουλειά του δεν σταματά το Σεπτέμβρη και την εθνική του ομάδα. Αν, δε, ήταν υγιείς Πελεκάνος και Βασιλόπουλος, θα έβλεπαν κάθε ματς με πολιτική περιβολή.

Στα ερωτηματικά, που αξίζει να περιμένουμε για να πάρουμε σαφή απάντηση στο ερώτημα «Μπορούν να βοηθήσουν ουσιαστικά τον Ολυμπιακό;» ανήκουν Λούκας, Γκετσεβίτσιους, Άντιτς και Παπαδόπουλος.

Ο νέος Ολυμπιακός μένει, συνεπώς, με ένα και μοναδικό σημείο αναφοράς. Μία αγωνιστική σταθερά, που έχει ονοματεπώνυμο: Βασίλης Σπανούλης. Για να μπορέσει να σηκώσει στις πλάτες του το οικοδόμημα θα χρειαστεί στηρίγματα. Δεν μπορεί ένας πυλώνας να κρατήσει όρθιο το κτίριο και θα πρέπει να υπάρξει κατανομή του βάρους, ειδάλλως θα καταρρεύσει. Και δεν αρκεί οι παραστάτες του σημαιοφόρου των «ερυθρόλευκων» να κάνουν έκτακτες εμφανίσεις ως guest star, αλλά πρέπει να είναι πάντα εκεί, όταν θα χρειαστούν.

Ίσως είναι αργά να βρεθούν τέτοιοι σχεδόν Νοέμβρη μήνα, ίσως πάλι όχι...

Και κάποιες παρατηρήσεις για τον αγώνα...

-η εμμονή να περνά η μπάλα στον Λάζαρο Παπαδόπουλο για να παίζει πλάτη στο καλάθι καθιστά το παιχνίδι του Ολυμπιακού προβλέψιμο, αργό και στατικό. Είναι μια παγίδα στην οποία πέφτουν συχνά ομάδες με σέντερ που έχει καλό παιχνίδι στο χαμηλό ποστ. Αυτή θα έπρεπε να είναι μία από τις επιθετικές επιλογές της ομάδας και όχι η μοναδική όποτε ο «Λάζος» είναι στο παρκέ.

-οι συνεχείς αλλαγές προσώπων δεν βοηθούν μία καινούρια ομάδα, όπως ο Ολυμπιακός, που ακόμη ψάχνεται. Η αντεπίθεση στο δεύτερο ημίχρονο έγινε και ολοκληρώθηκε επειδή οι «ερυθρόλευκοι» στηρίχτηκαν σε 6-7 παίκτες βρίσκοντας χημεία σε άμυνα κι επίθεση.

-ο Δημήτρης Κατσίβελης εξέθεσε ανεπανόρθωτα το ranking της Ευρωλίγκας. Το -7 με το οποίο βαθμολογήθηκε «ψεύδεται» οικτρά για τη συνεισφορά του στη νίκη. Τελικά οι αριθμοί δεν λένε πάντα την αλήθεια, ούτε καν στο μπάσκετ...

Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο chrobolis@yahoo.com