Η πρόοδος του Παναθηναϊκού ξεκινά από την αυτογνωσία

Λένε πως για να γίνεις καλύτερος πρέπει πρώτα να αναγνωρίσεις τις αδυναμίες σου. Ο Παναθηναϊκός ταλαιπωρήθηκε πολύ φέτος από το κακό μακρινό του σουτ και η επιμονή σε αυτό δεν ήταν σοφή επιλογή. Ο Ρικ Πιτίνο αφού είδε κι απόειδε, αφού διαπίστωσε πως ούτε η δημόσια γκρίνια, ούτε τα… ιδιαίτερα μπορούν να επιφέρουν αισθητή βελτίωση, αποφάσισε το ορθόν: περιόρισε τον αριθμό τριπόντων της ομάδας του και αναζητεί πλέον το σκορ διαφορετικά. Φυσικά το καλό τρίποντο είναι αναγκαιότητα στο σύγχρονο μπάσκετ και πέρα από το… προφανές, τρεις πόντους δηλαδή, προσφέρει τα πλέον απαραίτητα στοιχεία στο παιχνίδι: χώρους και αποστάσεις. Όμως ο Παναθηναϊκός σε αυτό το σημείο της σεζόν κι έχοντας εξαντλήσει κάθε πιθανότητα να βρει ένα τουλάχιστον αξιοπρεπές ποσοστό από μακριά, το πήρε πια απόφαση και δεν επιμένει. Ενδεικτικά, στα πέντε τελευταία ματς της Ευρωλίγκας, δεν είχε ποτέ περισσότερα από 18 εκτελεσμένα τρίποντα σε έναν αγώνα.

Η απουσία σοβαρής τρίποντης απειλής υποχρέωσε τον Παναθηναϊκό να αναζητήσει αλλού πόντους. Ψάχνει πλέον τον αιφνιδιασμό σε κάθε ευκαιρία (22 πόντους πήρε έτσι κόντρα στην Νταρουσάφακα), ακόμη και δευτερευόντως με early posts αξιοποιώντας την μεγαλύτερη αρετή του Νικ Καλάθη, που μπορεί να μην είναι σουτέρ αλλά είναι ο κορυφαίος δημιουργός στην Ευρώπη. Ακουμπά περισσότερο την μπάλα στο «ζωγραφιστό» που μέχρι πρότινος έμοιαζε… ναρκοπέδιο, σκοράρει και δημιουργεί από τη ρακέτα και με όλα αυτά μαζί καμουφλάρει την αδυναμία του μακρινού σουτ που παραμένει. Όλα αυτά αποτυπώνονται στην επιθετική του παραγωγή. Η ομάδα των 69,9 πόντων ανά αγώνα στα έντεκα πρώτα παιχνίδια της μακριά από το ΟΑΚΑ, έχει δει ξαφνικά τον μέσο όρο της στα δύο τελευταία ματς να εκτοξεύεται στους 95. «Ναι, με τις χειρότερες ομάδες της Ευρωλίγκας, Γκραν Κανάρια και Νταρουσάφακα», θα επιχειρηματολογήσουν οι δύσπιστοι, όμως θυμηθείτε πως για παράδειγμα το μοναδικό προηγούμενο διπλό φέτος είχε έρθει με 72 (67-72) επί της Μπουντούτσνοστ.

Και σε ατομικό επίπεδο ο Παναθηναϊκός έχει κέρδη. Περιττό να σταθούμε στην επίδραση του Νικ Καλάθη ή τη συνέπεια του νούμερο «2» της ομάδας πλέον, Ιωάννη Παπαπέτρου. Ο Γιώργος Παπαγιάννης μοιάζει πιο συγκεντρωμένος και ελαφρύς από ποτέ άλλοτε στη σεζόν έχοντας προφανώς αντιληφθεί πως ο χρόνος δεν απαιτείται, ακόμη κι αν ο ανταγωνισμός στο «5» δεν είναι ποιοτικά τεράστιος, αλλά κερδίζεται μέσα από τις προπονήσεις και τους αγώνες. Το ζητούμενο για αυτό το κεφάλαιο του ελληνικού μπάσκετ είναι η συνέπεια και συνέχεια στην πρόοδο. Ο δε Λούκας Λεκαβίτσιους έκανε περιττή στο φινάλε του αγώνα την παρουσία του ταλαιπωρημένου αρχηγού ενορχηστρώνοντας εξαιρετικά την επίθεση της ομάδας του.

Ασφαλώς ο Παναθηναϊκός δεν βγήκε ακόμη από το σκοτεινό δάσος στο οποίο έμοιαζε χαμένος από την αρχή της σεζόν. Και φυσικά δεν είναι ενδεδειγμένο για μια ομάδα να αναζητεί κώδικες αγωνιστικής επικοινωνίας το Μάρτιο λες και είναι… Οκτώβρης ή Νοέμβρης. Όμως δεν είναι ώρα για επιμερισμό ευθυνών, αλλά για δράση. Κάποια βήματα προόδου έχουν γίνει, αλλά φυσικά από μόνα τους δεν φτάνουν για να βγουν στο ξέφωτο οι «πράσινοι». Οι νίκες επί αδύναμων αντιπάλων μακριά από τη θαλπωρή του ΟΑΚΑ δεν ήταν αυτονόητες για τον Παναθηναϊκό των τελευταίων ετών, αλλά δεν παύουν να αποτελούν υποχρέωση για μια ομάδα με τη δική του ποιότητα και ιστορία. Πλέον όμως τελείωσαν οι υποχρεώσεις και ζητούνται υποχρεωτικές υπερβάσεις στην τετράδα-«φωτιά» με ΤΣΣΚΑ (εκτός), Μπασκόνια (εντός), Αρμάνι (εκτός) και Ρεάλ (εντός) για να σωθεί η παρτίδα. Εκεί θα δοκιμαστεί η δεδομένη πρόοδος της ομάδας σε πιο «πραγματικές» συνθήκες. Δεν παύει, όμως, το πρώτο φετινό 3/3 να είναι ένα βήμα προς τα εμπρός…

*Κάθε Κυριακή τα λέμε σταθερά στον ΣΠΟΡ FM, 12:00-14:00, παρέα με τον Παναγιώτη Κεφαλά. Κουβέντα με πολύ μπάσκετ (όχι μόνο για «αιώνιους» αλλά για όλους), ρεπορτάζ, ενδιαφέροντες καλεσμένους, κουιζάκια. Όσοι πιστοί της πορτοκαλί, κοπιάστε στην παρέα μας.

Follow @ChristosRobolis