Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε δει ομάδες να πρωταγωνιστούν στα πρωταθλήματα των χωρών τους, να παίζουν στα «σαλόνια» της Ευρωλίγκα και να φτάνουν στο… πικ τους, αλλά λίγα χρόνια αργότερα να εξαφανίζονται από το προσκήνιο και να βυθίζονται στην αφάνεια.
Πιο συνήθης λόγος για τα παραπάνω, τα οικονομικά προβλήματα που δημιουργούνται στις συγκεκριμένες ομάδες, οι οποίες είτε ξόδευαν περισσότερα από όσα μπορούσαν να αντέξουν σε βάθος χρόνου, είτε έχασαν τον κύριο χρηματοδότη τους, μένοντας ξαφνικά χωρίς την απαραίτητη οικονομική στήριξη.
Το sport-fm.gr θυμήθηκε και σας τις παρουσιάζει μερικές περιπτώσεις τέτοιων ομάδων, που έφτασαν να αγωνίζονται στην Ευρωλίγκα, αλλά μετά από κάποια χρόνια χάθηκαν.
Σιένα (Ιταλία)
Μια ομάδα που πρωταγωνιστούσε στο ιταλικό μπάσκετ από το 2000 έως και το 2014, σε μία περίοδο στην οποία κατέκτησε 8 πρωταθλήματα (τα 7 από αυτά από το 2007 έως το 2013), 5 Κύπελλα και 7 Σούπερ Καπ, ενώ παράλληλα συμμετείχε κάθε χρόνο στην Ευρωλίγκα, φτάνοντας τέσσερις φορές μέχρι το Final-4.
Το 2012 όμως ο πρόεδρός της, Φερντινάντο Μινούτσι, κατηγορήθηκε για οικονομικές απάτες προς το ιταλικό Δημόσιο και λίγο αργότερα κρίθηκε ένοχος, με την ομάδα της Σιένα να μένει «ακέφαλη» και με τεράστια χρέη στην... πλάτη της. Κάπως έτσι ήρθε ο υποβιβασμός της από την κορυφαία κατηγορία της Ιταλίας, ενώ της αφαιρέθηκαν και οι τίτλοι που πανηγύρισε τις σεζόν 2011-12 και 2012-13. Με νέο όνομα πλέον, η Σιένα βρίσκεται στις χαμηλές κατηγορίες, χωρίς να θυμίζει σε τίποτα την ομάδα που πρωταγωνιστούσε πριν από περίπου μια δεκαετία.
Αβελίνο (Ιταλία)
Ακόμα μία ιταλική ομάδα στη λίστα μας. Ο λόγος για την Αβελίνο, η οποία… συστήθηκε στο ευρωπαϊκό μπάσκετ τη σεζόν 2008-09, όταν αγωνίστηκε στην Ευρωλίγκα για πρώτη και τελευταία φορά στην ιστορία της, έχοντας κατακτήσει το Κύπελλο Ιταλίας την προηγούμενη χρονιά.
Κατά τη διάρκεια της παρουσίας της σε εκείνη τη διοργάνωση γνώρισε δύο ήττες από τον Ολυμπιακό, ενώ τερμάτισε στην προτελευταία θέση του ομίλου της. Τρεις νίκες και επτά ήττες ο συνολικός απολογισμός της, για μία ομάδα η οποία ξαναέφτασε στον τελικό του Κυπέλλου Ιταλίας το 2016, αλλά στη συνέχεια υποβιβάστηκε και πλέον αγωνίζεται στην τρίτη κατηγορία της χώρας.
Λουγκάνο Σνέικς (Ελβετία)
Οι λέξεις Ελβετία και μπάσκετ δύσκολα μπαίνουν στην ίδια πρόταση. Ωστόσο, η ομάδα της Λουγκάνο μπήκε στην Ευρωλίγκα τη σεζόν 2000-01, στην νεοσύστατη τότε διοργάνωση. Έχοντας κατακτήσει δύο συνεχόμενα πρωταθλήματα στη χώρα τους, τα… φίδια του Λουγκάνο έλαβαν την πρόσκληση και αγωνίστηκαν για μία χρονιά στην Ευρωλίγκα.
Πέτυχαν τρεις νίκες στα δέκα παιχνίδια που έδωσαν εκείνη τη σεζόν στη διοργάνωση, ενώ ηττήθηκαν δύο φορές από το Περιστέρι. Αργότερα η ομάδα μετονομάστηκε σε Λουγκάνο Τάιγκερς, ενώ πλέον είναι γνωστή ως Λουγκάνο Μπάσκετ.
Λόντον Τάουερς (Αγγλία)
Ακόμα μια φορά που αποδείχθηκε πως η Αγγλία με το μπάσκετ δεν έχουν την καλύτερη σχέση. Τη σεζόν 2001-02, στην οποία οριστικοποιήθηκε η κυριαρχία της Ευρωλίγκας έναντι των διοργανώσεων της FIBA, είδαμε στη διοργάνωση και την βρετανική Λόντον Τάουερς.
Οι εκπρόσωποι του Νησιού ολοκλήρωσαν την παρουσία τους στην κορυφαία διοργάνωση χωρίς να πανηγυρίσουν ούτε μία νίκη (ρεκόρ 0-14), ενώ δεχόντουσαν 90.3 πόντους ανά μέσο όρο σε κάθε τους παιχνίδι. Τελικά, η ομάδα διαλύθηκε ολοσχερώς λίγα χρόνια αργότερα (2006), λόγω οικονομικών προβλημάτων.
Έλντο Νάπολι (Ιταλία)
Μπορεί η ποδοσφαιρική Νάπολι να είναι γνωστή σε ολόκληρο τον πλανήτη, όμως ελάχιστοι γνωρίζουμε την ύπαρξη της ομάδας μπάσκετ της πόλης. Κι όμως, το 2006 η Έλντο Νάπολι κατέκτησε το Κύπελλο Ιταλίας με πρωταγωνιστή τον γνωστό μας από το πέρασμά του από τον Ολυμπιακό, Λιν Γκριρ, κάτι που της έδωσε το δικαίωμα να παίξει στην Ευρωλίγκα της επόμενης σεζόν.
Πανηγύρισε 6 νίκες στα 14 παιχνίδια που έδωσε στη διοργάνωση (μία εξ αυτών και επί του Άρη), πριν αποκλειστεί από τον τρίτο όμιλο του πρώτου γύρου. Δύο χρόνια μετά την παρουσία της στην Ευρωλίγκα, ο σύλλογος κήρυξε πτώχευση και διαλύθηκε οριστικά. Τον Αύγουστο του 2016 ιδρύθηκε η Νάπολι Μπάσκετ, η οποία την περσινή σεζόν πήρε την άνοδο στην κορυφαία κατηγορία της Ιταλίας.
Τουρόφ Ζγκόρτζελεκ (Πολωνία)
Το 2014 η Ευρωλίγκα «καλωσόρισε» την άσημη Τουρόφ, μία ομάδα η οποία είχε στεφθεί πρωταθλήτρια Πολωνίας την προηγούμενη σεζόν, για πρώτη φορά στην ιστορία της. Στη μοναδική της εμφάνιση στην Ευρωλίγκα, η Τουρόφ τερμάτισε στην τελευταία θέση του ομίλου της, πανηγυρίζοντας μόλις μία νίκη στα 10 παιχνίδια που έδωσε, ενώ ηττήθηκε και δύο φορές από τον Παναθηναϊκό.
Δεν κατάφερε να ξαναβρεθεί στα… σαλόνια του ευρωπαϊκού μπάσκετ, ενώ τον Ιούλιο του 2018 ο σύλλογος ανακοίνωσε πως αποχωρεί από την κορυφαία κατηγορία της Πολωνίας, λόγω τεράστιων οικονομικών προβλημάτων. Έτσι, η Τουρόφ υποβιβάστηκε και μέχρι σήμερα βρίσκεται στα χαμηλά «πατώματα» του πολωνικού μπάσκετ.
Ντιναμό Μόσχας (Ρωσία)
Ακόμα μία ομάδα της λίστας μας η οποία βρέθηκε να αγωνίζεται στην Ευρωλίγκα, αλλά στη συνέχεια χάθηκε λόγω οικονομικών προβλημάτων. Το 2006 έφτασε στο… πικ της, κατακτώντας το Eurocup και επικρατώντας στον μεγάλο τελικό του Άρη, ενώ την αμέσως επόμενη σεζόν (2006-07), η Ντιναμό αγωνίστηκε στην Ευρωλίγκα για πρώτη φορά στην ιστορία της τη σεζόν 2006-07, καταφέρνοντας μάλιστα να φτάσει μέχρι τα προημιτελικά της διοργάνωσης. Δεύτερη στον όμιλο της πρώτης φάσης με ρεκόρ 10-4, δεύτερη και στη «φάση των 16» με ρεκόρ 4-2, πριν αποκλειστεί στα προημιτελικά με 2-0 από τον μετέπειτα πρωταθλητή Ευρώπης Παναθηναϊκό. Πρωταγωνιστές της εκείνη τη σεζόν οι… δικοί μας Φώτσης και Λάζαρος Παπαδόπουλος.
Ωστόσο, η συνέχεια δεν ήταν ανάλογα… λαμπερή για την Ντιναμό, η οποία το καλοκαίρι του 2011 αποβλήθηκε από την κορυφαία κατηγορία της Ρωσίας λόγω οικονομικών προβλημάτων, ενώ τέσσερα χρόνια αργότερα ανακοινώθηκε η οριστική διάλυσή της.
Ρόμα (Ιταλία)
Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην Ευρωλίγκα τη σεζόν 2003-04, έχοντας φτάσει μέχρι την ημιτελική φάση στα πλέιοφ του ιταλικού πρωταθλήματος την προηγούμενη σεζόν. Αγωνίστηκε στην κορυφαία ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση μπάσκετ για πέντε διαδοχικές σεζόν, από το 2006 έως το 2011, χωρίς όμως να μπορέσει να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο.
Μία ομάδα η οποία το 1984 είχε φτάσει μέχρι την κορυφή της Ευρώπης κατακτώντας το Κύπελλο Πρωταθλητριών της FIBA, τη σεζόν 2014-15 υποβιβάστηκε από την κορυφαία κατηγορία της Ιταλίας, ενώ μέχρι και σήμερα παραμένει στα… χαμηλά, μακριά από τις ένδοξες εποχές της.
Κολωνία (Γερμανία)
Τη σεζόν 2006-07 εμφανίστηκε στην Ευρωλίγκα η γερμανική Κολωνία, η οποία τέσσερα χρόνια νωρίτερα αγωνιζόταν στην τέταρτη κατηγορία της Γερμανίας. Ιδρύθηκε το 1999 και κατάφερε να στεφθεί πρωταθλήτρια το 2006, κάτι που της επέτρεψε να παίξει στην Ευρωλίγκα της επόμενης σεζόν.
Το ενδιαφέρον στην πόλη της Κολωνίας για το μπάσκετ ήταν πολύ μικρό, με τον κόσμο να μην κάνει την εμφάνισή του στο γήπεδο και τη διοίκηση του συλλόγου να αποφασίζει τη μετακόμιση της ομάδας στο Ντίσελντορφ και το «ISS Dome», χωρητικότητας 12.500 θεατών. Η παρουσία της στην Ευρωλίγκα ολοκληρώθηκε με απολογισμό 2 νίκες και 12 ήττες και αποκλεισμό από τον πρώτο γύρο, ενώ μόλις δύο χρόνια αργότερα, το 2008, η ομάδα ανακοίνωσε τη διάλυσή της. Δημιουργήθηκε ξανά το 2013, ενώ μέχρι σήμερα βρίσκεται στις χαμηλές κατηγορίες της Γερμανίας.
Πανιώνιος (Ελλάδα)
Μπορεί τα τελευταία χρόνια να έχουμε συνηθίσει μόνο Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό ως εκπρόσωπους της χώρας μας στην Ευρωλίγκα, ωστόσο υπήρξαν χρονιές στις οποίες είχαμε και τρίτη ομάδα στην κορυφαία ευρωπαϊκή διοργάνωση. Τη σεζόν 2008-09 ο Πανιώνιος αγωνίστηκε στην Ευρωλίγκα, έχοντας μάλιστα αξιοπρεπέστατη παρουσία, παίρνοντας ιστορικές νίκες κόντρα σε Ρεάλ Μαδρίτης, Παρτιζάν, Εφές, Μιλάνο και έχοντας στο ρόστερ του παίκτες όπως οι Ντικούδης, Μάιλς, Τσέτκοβιτς και Μπάξτερ.
Όμως, το πολύ υψηλό μπάτζετ εκείνης της σεζόν άνοιξε οικονομικές τρύπες που δεν μπορούσαν καλυφθούν, με τα οδυνηρά αποτελέσματα να εμφανίζονται τις επόμενες χρονιές. Τα πολλά οικονομικά προβλήματα έφεραν τον υποβιβασμό του «Ιστορικού» το 2015, με την ομάδα να παραμένει στις χαμηλότερες κατηγορίες τη χώρας μας μέχρι και σήμερα.
Μαρούσι (Ελλάδα)
Ακόμα ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα ομάδας που έφτασε μέχρι το… πικ της και στη συνέχεια πληγώθηκε ανεπανόρθωτα από τις οικονομικές τρύπες που είχαν δημιουργηθεί. Ο λόγος για το Μαρούσι, το οποίο έφτασε να αγωνίζεται στην Ευρωλίγκα τη σεζόν 2009-10, φτάνοντας μάλιστα και μέχρι τα προημιτελικά εκείνης της διοργάνωσης, αποκλείοντας τον Παναθηναϊκό στη «φάση των 16» και με πρωταγωνιστές του τους Καϊμακόγλου, Πατ Καλάθης, Πελεκάνος, Τζαμόν Γκόρντον, Κις και Χόμαν.
Την αμέσως επόμενη σεζόν η οικογένεια Βωβού σταμάτησε να χρηματοδοτεί την ομάδα, η οποία αποσύρθηκε από τη διοργάνωση (ήταν να παίξει στα προκριματικά), ενώ τα χρέη που είχαν δημιουργηθεί την οδηγούσαν στην καταστροφή. Τη σεζόν 2011-12 το Μαρούσι αναγκάστηκε να αγωνιστεί με έφηβους στο πρωτάθλημα της Α1 και λογικά τερμάτισε στην τελευταία θέση και υποβιβάστηκε, παραμένοντας μέχρι και σήμερα στις χαμηλές κατηγορίες.
Bonus: Ομάδες που έπαιξαν στην Ευρωλίγκα και πλέον δεν έχουν χαθεί, αλλά αρκούνται στην μετριότητα.
Λιμόζ (Γαλλία)
Έφτασε ως την κορυφή της Ευρώπης το 1993, όταν νίκησε στον μεγάλο τελικό του ΣΕΦ την Μπενετόν και κατέκτησε το Κύπελλο Πρωταθλητριών, ενώ βρέθηκε σε Final-4 τόσο το 1991, όσο και το 1995. Πρωταγωνίστρια στην κορυφαία διοργάνωση τη δεκαετία του ‘90, τα επόμενα χρόνια βασανίστηκε από οικονομικά προβλήματα και υποβιβάστηκε στις κατώτερες κατηγορίες.
Δεν άργησε να επιστρέψει στην ελίτ της Γαλλίας και να κατακτήσει ξανά το πρωτάθλημα το 2014, γεγονός που της επέτρεψε να επιστρέψει και στην Ευρωλίγκα, στην οποία αγωνίστηκε για τις δύο επόμενες σεζόν. Φέτος, βρίσκεται στην 5η θέση της γαλλικής LNB, με την ελπίδα να επιστρέψει άμεσα στα… μεγαλεία του παρελθόντος.
Μπανταλόνα (Ισπανία)
Από τις ιστορικότερες ομάδες στην Ισπανία, μαζί με τις Ρεάλ Μαδρίτης και Εστουντιάντες, είναι οι μοναδικές που δεν έχουν υποβιβαστεί ποτέ από την κορυφαία κατηγορία της χώρας! Το 1994 κατέκτησε το Κύπελλο Πρωταθλητριών, επικρατώντας του Ολυμπιακού στον μεγάλο τελικό του Τελ Αβίβ, ενώ είχε παίξει σε Final-4 και δύο χρόνια νωρίτερα, όταν έχασε το τρόπαιο από την Παρτιζάν.
Τις επόμενες σεζόν δεν κατάφερε να παραμείνει στο κορυφαίο επίπεδο, παίζοντας στην Ευρωλίγκα σε μόλις δύο φορές την προηγούμενη δεκαετία (2006-07, 2008-09). Το 2018 ο σύλλογος έφτασε «μια ανάσα» από τη διάλυση, με τους μετόχους να τον σώζουν τελευταία στιγμή από την καταστροφή. Φέτος, βρίσκεται στην 6η θέση της ισπανικής ACB, με ρεκόρ 18-10.
Μπιλμπάο (Ισπανία)
Ιδρύθηκε το 2000, όταν ενώθηκαν οι δύο προηγούμενες ομάδες της πόλης, Κάχαμπιλμπάο και Πατρονάτο. Πήρε την άνοδο στην κορυφαία κατηγορία της Ισπανίας το 2004, ενώ λίγα χρόνια αργότερα, τη σεζόν 2010-11, έφτασε μέχρι τους τελικούς της ACB, εκεί όπου ηττήθηκε από την Μπαρτσελόνα. Την επόμενη χρονιά έπαιξε για πρώτη φορά στην Ευρωλίγκα, έχοντας στο τιμόνι της τον Φώτη Κατσικάρη και στο παρκέ παίκτες όπως οι Μουμπρού, Φίσερ, Μπλουμς, Τζάκσον, αλλά και τους… δικούς μας Ζήση, Βασιλειάδη και Μαυροειδή. Εκείνη την χρονιά έφτασε μέχρι τα προημιτελικά της διοργάνωσης, χάνοντας τελικά από την ΤΣΣΚΑ.
Τα επόμενα χρόνια ξεκίνησε να παίρνει την «κάτω βόλτα» και το καλοκαίρι του 2014 άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους οι συνέπειες από τα μεγάλα οικονομικά της προβλήματα. Τελικά, υποβιβάστηκε από την ACB το 2018, ενώ πλέον έχει επιστρέψει, αλλά παλεύει για μια θέση στη μέση της βαθμολογίας.
Τσιμπόνα (Κροατία)
Κάτοχος δύο Κυπέλλου Πρωταθλητριών, η ομάδα της Τσιμπόνα βίωσε τα καλύτερά της χρόνια κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ‘80, όταν πρωταγωνιστούσε στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Παρούσα στην Ευρωλίγκα από το 2000 έως το 2011, πλέον έχει περάσει μια γεμάτη δεκαετία μακριά από το κορυφαίο επίπεδο.
Τα οικονομικά προβλήματα που την ταλαιπωρούν εδώ και χρόνια την έχουν κρατήσει στην αφάνεια, αφού αρκείται στην παρουσία της στην Αδριατική Λίγκα. Το 2014 κατάφερε να κατακτήσει το πρωτάθλημα της ABA, αλλά την επόμενη σεζόν δεν αγωνίστηκε στην Ευρωλίγκα (δεν πληρούσε τις οικονομικές προϋποθέσεις), με τον Ερυθρό Αστέρα να παίρνει τη θέση της.
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
