Το NBA αποτελεί μία, ακόμα, ζωντανή απόδειξη της εξελικτικής θεωρίας όπως τη διατύπωσε ο Κάρολος Δαρβίνος. Η εξάπλωση του τριπόντου σε όλες τις θέσεις του παιχνιδιού, που καθιστά ξεπερασμένους όσους δεν... το έχουν και η κυριαρχία των αθλητών που συνδυάζουν το ταλέντο με την δύναμη, το μέγεθος και την εκρηκτικότητα επιβεβαιώνουν τον παραπάνω ισχυρισμό!
Ταυτόχρονα, η επιλογή των σπουδαιότερων παιχτών να συνεργάζονται υπό τη σκέπη της ίδιας ομάδας και να μην ανταγωνίζονται ο ένας τον άλλον, αναδεικνύει, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, ότι το άθλημα εξελίσσεται και αφήνει πίσω όσους δεν έχουν τη διάθεση να το ακολουθήσουν...
Κάπου εδώ έρχεται και η περίπτωση του Γιάννη Αντετοκούνμπο. Τα φυσικά προσόντα και το ταλέντο του είναι αδιαμφισβήτητα, όπως επίσης και η αδυναμία του στο σουτ, ουσιαστικά από οποιαδήποτε απόσταση, μαζί με την έλλειψη ενός πλούσιου ρεπερτορίου κινήσεων στο ποστ αποτελούν τα φανερά του ελαττώματα.
Ωστόσο το «work ethic» και το «mamba mentality» είναι απαράμιλλα και λειτουργούν ως... ασφαλιστική δικλείδα για τη συνεχόμενη πρόοδο του. Αρκούν, όμως, αυτά για να τον οδηγήσουν στο πολυπόθητο δαχτυλίδι;
Σε άλλες εποχές θα λέγαμε σίγουρα ναι αλλά με τα δεδομένα της νέα εποχής ένα τέτοιο ενδεχόμενο τίθεται εν αμφιβόλω. Ο νυν MVP του NBA, παρότι περιστοιχίζεται από καλούς και αξιοπρεπείς ρολίστες, φαντάζει αρκετά μόνος αφού δεν διαθέτει στο πλευρό του κάποιον άλλον σούπερ σταρ, όπως συμβαίνει στους Λέικερς, τους Κλίπερς, τους Γουόριορς, τους Ρόκετς και τους Νετς.
Κάτι που δύσκολα θα αλλάξει, διότι η αγορά του Μιλγουόκι δεν βρίσκεται ανάμεσα στους θελκτικούς προορισμούς για τους αθλητές του κορυφαίου επιπέδου.
Το γεγονός αυτό, βέβαια, δεν δείχνει να τον προβληματίζει. Σε πρόσφατες δηλώσεις του στο «ESPN», υποστήριξε ότι θέλει να είναι μέλος μιας ομάδας-νικήτριας αλλά δεν προτίθεται να αποχωρήσει από τους Μπακς, όσο έχουν την ίδια προσέγγιση και σκεπτικό, θέλοντας να ακολουθήσει τα βήματα των θρυλικών Κόμπι Μπράιαντ και Ντιρκ Νοβίτσκι, οι οποίοι παρέμειναν πιστοί μέχρι και την τελευταία μέρα στις ομάδες τους.
Ο Γερμανός άλλωστε ήταν και ο τελευταίος που δίχως τη βοήθεια άλλου All-Star, κατάφερε να κατακτήσει το πρωτάθλημα, το 2011, επικρατώντας της... υπερομάδας των Μαϊάμι Χιτ!
Το παράδειγμα του Νοβίτσκι, όμως, αποτελεί την εξαίρεση που απλά επιβεβαιώνει τον κανόνα. Όσο ο Γιάννης δεν έχει έναν ισάξιο παίκτη στο πλευρό του, πολύ δύσκολα θα σηκώσει το βαρύτιμο τρόπαιο και τότε θα βρεθεί μπροστά σε ένα μεγάλο δίλημμα...
Είτε να ζητήσει ανταλλαγή ώστε να κυνηγήσει πρωταθλήματα και να χαρακτηριστεί ανακόλουθος των λόγων του, είτε να «ριζώσει» στα «ελάφια» απολαμβάνοντας την αγάπη της τοπικής κοινωνίας, με τον κίνδυνο να παραμείνει άτιτλος σε ομαδικό επίπεδο.
Με την κληρονομιά του να «σκουριάζει» και την υστεροφημία του στιγματίζεται από χαρακτηρισμούς όπως υπερεκτιμημένος, ανίκανος να οδηγήσει μια ομάδα σε τίτλους και εν τέλει ανεξαρτήτως των ατομικών του επιτευγμάτων, να μην αναφέρεται το όνομά του σε συζητήσεις για τους κορυφαίους όλων των εποχών!
Επιμέλεια: Γιώργος Γιουρούκκης
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
