Ο Παναθηναϊκός έχει ανάγκη να πάρει ψηλό, ο Ολυμπιακός δεν έχει καμία ανάγκη τέτοια νεύρα

Το ντέρμπι δεν μας έκανε πολύ σοφότερους ως το προς σε ποια πλευρά θα γείρει η πλάστιγγα μεταξύ των δύο «αιωνίων» στο τέλος της σεζόν. Οι ισορροπίες είναι τόσο λεπτές, που κάθε εκτίμηση ή πρόβλεψη μοιάζει άκρως παρακινδυνευμένη, ειδικά όταν παραμονεύουν αστάθμητοι παράγοντες που μπορούν να αλλάξουν σε μια μέρα τα δεδομένα. Όπως, λόγου χάρη, με το νέο πλήγμα που υπέστη ο Παναθηναϊκός με τον τραυματισμό του Ομέρ Γιούρτσεβεν…

Συγκινητικός ο Γκέιμπριελ, αλλά δεν φτάνει

Ο Παναθηναϊκός βρίσκεται ξανά στην ανάγκη, για δεύτερη φορά μέσα στη σεζόν και σε διάστημα ενός μήνα, να βγει στην αγορά για την απόκτηση σέντερ. Μάλιστα, η παρούσα συγκυρία είναι πιο ζόρικη, καθώς αφενός μεν οι λύσεις στην αγορά είναι ακόμη πιο δυσεύρετες, με τις μετακινήσεις από άλλη ομάδα της Ευρωλίγκας να μην είναι πλέον εφικτές, αφετέρου δε γιατί πιθανώς πλέον οι «πράσινοι» να μην αναζητούν συμπληρωματικό αλλά δυνάμει βασικό ψηλό.

Ο Γουένιεν Γκέιμπριελ αποκτήθηκε με τη λογική πως ο Ομέρ Γιούρτσεβεν θα έπαιρνε-μετά τον τραυματισμό του Ματίας Λεσόρ-προαγωγή σε βασικό ψηλό του Παναθηναϊκού. Ο Νοτιοσουδανός κλήθηκε-πρακτικά-να καλύψει τα 5, 10, 15 λεπτά που έδινε ο Τούρκος όσο ο Γάλλος ήταν υγιής, άσχετα αν στο ντεμπούτο του πήρε λεπτά βασικού στο Μόναχο. Πλέον όμως οι πρωταθλητές Ευρώπης δεν αναζητούν συμπλήρωμα του… συμπληρώματος, αλλά έναν παίκτη ικανό να σηκώσει το βάρος της θέσης «5» σε ένα πολύ κρίσιμο σημείο της σεζόν. Αυτός ο ψηλός, μάλιστα, δεν αρκεί να είναι ένας τίμιος ρολίστας όπως ο Γκέιμπριελ, αλλά να διαθέτει σε υψηλότερο βαθμό ποιοτικά χαρακτηριστικά, να έχει καλύτερα τελειώματα, ει δυνατόν και ένα καλό σουτ μέσης/μακρινής απόστασης. Δύσκολος συνδυασμός, αλλά δεν γίνεται αλλιώς…

Με δεδομένη την απουσία του Γιούρτσεβεν για έναν με δύο μήνες, ο Παναθηναϊκός είναι υποχρεωμένος να πάρει ψηλό, πολύ απλώς γιατί δεν… βγαίνουν τα κουκιά με τους υπάρχοντες μπαίνοντας στο καθοριστικό τελευταίο 1/3 της κανονικής περιόδου της Ευρωλίγκας, αλλά και έχοντας να διεκδικήσει τον πρώτο τίτλο της σεζόν σε τρεις εβδομάδες στο Ηράκλειο. Σύμφωνοι, ο Ντίνος Μήτογλου θα δώσει λύσεις στο «5» και στο «4» θα κληθούν να προσφέρουν αντ’ αυτού κάποια λεπτά οι Όσμαν και Παπαπέτρου, ωστόσο δεν αρκεί, ειδικά από τη στιγμή που ο Κώστας Αντετοκούνμπο έχει συνολικά φέτος αγωνιστεί σε όλα κι όλα περίπου 75 λεπτά.



Οι επιλογές στην αγορά είναι περιορισμένες, αφού οι μεν λύσεις από το ΝΒΑ έχουν μεν περισσότερη ποιότητα αλλά ταυτόχρονα και μεγαλύτερη ανάγκη για χρόνο προσαρμογής στα ευρωπαϊκά δεδομένα, οι δε λύσεις από BCL, Eurocup ή λοιπές διοργανώσεις και λίγκες απαιτούν υψηλά buy out και ενέχουν ρίσκο, καθώς ο Παναθηναϊκός είχε «καεί» κατ’ επανάληψη από «λαβράκια» που εντόπιζε στο πιο κάτω επίπεδο του ευρωπαϊκού μπάσκετ μέχρι να τραβήξει το λαχείο Τζέριαν Γκραντ. Όμως οι πρωταθλητές δεν έχουν την πολυτέλεια να περιμένουν την ανάρρωση των δύο παικτών που σχημάτιζαν το δυνάμει καλύτερο δίδυμο πενταριών στην Ευρώπη και τελικά κατέληξαν αμφότεροι στα πιτ σε μια κρίσιμη καμπή της περιόδου.

Γιατί τόσα νεύρα;

Στον αντίποδα, ο Ολυμπιακός μπορεί να έχασε χθες το πλεονέκτημα έδρας, αλλά επειδή δεν είμαστε στα 1990’s, όπου ο πρώτος της κανονικής περιόδου κατακτούσε σχεδόν κατά κανόνα τον τίτλο, το κακό είναι μικρό και όχι μεγαλύτερο από τον προβληματισμό που μπορεί να φέρει μια κακή εμφάνιση σαν τη χθεσινή. Ο Ολυμπιακός δεν έχασε κανέναν στόχο, καλπάζει στην Ευρωλίγκα όπου όχι απλώς το πλεονέκτημα αλλά η πρώτη θέση είναι στο δικό του χέρι και μόνο, ενώ ακόμη και στο Final 8 του Κυπέλλου θα πάει ως φαβορί με βάση τις συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί αυτή τη στιγμή στις δύο βασικές διεκδικήτριες των εγχώριων τίτλων.

Όλα τα παραπάνω, δεν δικαιολογούν σε καμία περίπτωση τα τόσα νεύρα που υπήρχαν χθες στον ερυθρόλευκο πάγκο. Πότε με την κατσάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα στον Νάιτζελ Γουίλιαμς-Γκος, που αυτή τη φορά τα αντιμετώπισε σιωπηρά και δεν αντέδρασε όπως πέρσι και πότε με την καθιερωμένη… χριστοστάθμιση του προπονητή στον Γιαννούλη Λαρεντζάκη με την παρέμβαση του Κώστα Παπανικολάου να προκαλεί ακόμη μεγαλύτερο εκνευρισμό στον κόουτς. Σύμφωνοι, ο Ολυμπιακός είχε κακή εικόνα στο σημείο που έγιναν αυτές οι «εκρήξεις», ωστόσο δεν δικαιολογούνται τέτοια νεύρα για μια ομάδα που προέρχεται από σερί μεγάλων νικών, που έχει κερδίσει την αναγνώριση ως η καλύτερη αυτή τη στιγμή ομάδα της Ευρώπης και που πατάει πολύ γερά σε όλους τους στόχους της.

Δίχως να είμαστε αυτήκοοι μάρτυρες, αίσθησή μας είναι πως αυτό προσπάθησε να πει και ο Παπανικολάου στον προπονητή του. Ότι δεν υπάρχει λόγος για τέτοιες εντάσεις, που δεν βοηθούν σε τίποτα την ομάδα. Άλλωστε ο αρχηγός της ομάδας έχει λειτουργήσει με τον ίδιο τρόπο και στο παρελθόν κι αν κάποιος από το ρόστερ έχει-βάσει παλαιότητας και ηγετικής φυσιογνωμίας στα αποδυτήρια-το δικαίωμα να λειτουργήσει έτσι, αυτός είναι ο «Παπ».

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας είναι αναμφίβολα ένας εξαιρετικός προπονητής, πιθανότατα ο καλύτερος στην ιστορία του Ολυμπιακού, με έργο που μιλά από μόνο του και μπάσκετ που θαυμάζουν και οι αντίπαλοι, με την καθολική (πράγμα σχεδόν... αδύνατο για τον σύλλογο αυτό) αποδοχή του κόσμου της ομάδας, ενώ οι παίκτες του-ακόμη κι αυτοί που είναι οι συνήθεις δέκτες των έντονων παρατηρήσεών του-αναμφίβολα τον εκτιμούν και γνωρίζουν μέσα τους πως ο ίδιος έχει απογειώσει (στις περισσότερες των περιπτώσεων) τις καριέρες τους και τα κασέ τους. Όταν όμως ο κόουτς επιτρέπει στα νεύρα του να κυριαρχήσουν πάνω του, δεν βοηθά την ίδια του την ομάδα, τόσο αγωνιστικά στην συγκεκριμένη στιγμή ενός αγώνα, όσο και ως προς τη δημόσια εικόνα της δίνοντας «τροφή» για να μιλούν πολλοί κακόβουλοι για κακό κλίμα, που ούτε κατά διάνοια έχει βάση αλήθειας. Πόσω μάλλον για έναν άνθρωπο που όσοι έχουν συναναστραφεί εκτός αγώνων είναι πολύ ευγενικός και δεν θυμίζει σε τίποτα την εκρηκτική εκδοχή του που παρουσιάζει συχνά στο γήπεδο.



Αντιλαμβανόμαστε όλοι την τεράστια πίεση που υπάρχει στον Ολυμπιακό, φέτος περισσότερο από ποτέ, αφού δεν είναι πλέον η ομάδα που έκανε τις υπερβάσεις της προηγούμενης τριετίας φτάνοντας με περιορισμένο μπάτζετ στο Final 4, αλλά έχει την «απαίτηση» να πάει στο Άμπου Ντάμπι και να το σηκώσει, ειδικά μετά από τρεις σερί χαμένες ευκαιρίες και με επιπλέον «βάρος» τη συγκυρία των 100 χρόνων από την ίδρυση του συλλόγου. Όλα αυτά είναι λογικό να ασκούν επιπλέον πιέσεις σε έναν προπονητή, που έχει να διαχειριστεί τόσα πράγματα και επιπροσθέτως είναι οπαδός της. Ωστόσο όταν η ομάδα σου έχει όλες τις προϋποθέσεις να κατακτήσει φέτος τα πάντα, όταν εκρήγνυσαι τόσο εύκολα και δεν αποπνέεις ηρεμία, μόνο κακό μπορεί να προκαλέσεις και όχι αφύπνιση σε παίκτες που είναι επαγγελματίες και αντιλαμβάνονται από μόνοι τους πότε τα έχουν κάνει θάλασσα και πότε όχι.

Ο Ολυμπιακός έχει όλες τις προδιαγραφές αυτή τη στιγμή, ένα υπερπλήρες ρόστερ, έναν κορυφαίο προπονητή, μια διοίκηση που είναι έτοιμη να καλύψει κάθε ανάγκη, έναν κόσμο που έχει αγκαλιάσει την ομάδα και γεμίζει το ΣΕΦ, ώστε να επιχειρήσει να κάνει μια ιστορική σεζόν. Όταν, κόντρα σε όλες αυτές τις εξαιρετικές συνθήκες, παρουσιάζει-έστω και στιγμιαία-σκηνές έντασης στον πάγκο σαν τις χθεσινές, μοιάζει να πυροβολεί τα ίδια του τα πόδια.

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube