Στιγμιότυπα από το ντέρμπι της Ανδαλουσίας. Σεβίλλη – Μπέτις στο «Σάντσεθ Πιθχουάν». Ανυπομονείς να δεις γκολ, ευκαιρίες, ένταση, μαρκαρίσματα. Ένας ποδοσφαιριστής όμως ξεχωρίζει. Οι επαφές με τη μπάλα, οι εκτελέσεις φάουλ και κόρνερ, τα σουτ, οι πάσες και οι μακρινές μπαλιές. Τα «στραβά» πόδια του Ίσκο κάνουν μαγικά. Οι συμπαίκτες απολαμβάνουν τη μοναδικότητά του, οι αντίπαλοι καθηλώνονται στις κινήσεις του.

Το ντέρμπι δικαιώνει όσους το παρακολουθούν. Οι «μπέτικος» κυριαρχούν σε κάθε σημείο του γηπέδου, κάθε επιθετική ενέργεια περνάει από τα πόδια του 31χρονου που έχει επωμιστεί το ρόλο του «μαέστρου» και προηγούνται. H νίκη «γλιστράει» από τα χέρια τους στο τρομερό γκολ του Ράκιτιτς. Οι φίλαθλοι των δύο φεύγουν ανικανοποίητοι μεν από την ισοπαλία, πλήρης δε από αυτά που έκανε ο Ίσκο. Απόλαυσαν ποδόσφαιρο, γιατί ο συγκεκριμένος ποδοσφαιριστής υπηρετεί το άθλημα και ας μην το έδειξε λόγω «περιορισμών» στην πρωτεύουσα της Ισπανίας.



Αυτός ο Ίσκο της Ρεάλ Μαδρίτης δεν υπάρχει πια. Υπάρχει πλέον μόνο ο Ίσκο. Σκέτο, χωρίς ταμπέλα. Ένα μοναδικό ταλέντο που κανείς δεν μπορούσε να «μετρήσει» δίπλα στον Κριστιάνο Ρονάλντο. Ακόμη και όταν αυτός έφυγε, όταν το μυαλό του Μπέιλ ήταν στο γκολφ, όταν Βάσκεθ και Ασένσιο έπιαναν ταβάνι, η εικόνα του Ίσκο παρέμεινε η ίδια στα μάτια όλων. Οι ντρίμπλες του σε ελάχιστα εκατοστά ανάμεσα σε δύο, τέσσερα, έξι, οκτώ πόδια αντιπάλων, ο ασύλληπτος τρόπος απελευθέρωσης από την ασφυκτική πίεση, οι εμπνεύσεις του έχουν χαρίσει στο ποδόσφαιρο και τους φίλους των «μερέγχες» στιγμές που δεν εκτιμήθηκαν ποτέ. Εν μέρει δικαιολογημένα αφού η «λάμψη» του Ρονάλντο επισκίαζε τους πάντες.

Στη Ρεάλ Μαδρίτης ήταν ένας από τους πολλούς


Προϊόν των «χρυσών» ακαδημιών της Βαλένθια, έδωσε ψήγματα του ταλέντου του στη Μάλαγα των Σεΐχηδων. Μία διετία και ένα βραβείο «Γκόλντεν Μπόι το 2012 ήταν αρκετά για να πείσουν τον Φλορεντίνο Πέρεθ. «Ο πιο ταλαντούχος παίκτης στην Ευρώπη» σύμφωνα με τον Ισπανό επιχειρηματία πίσω στο 2013, έγινε μέλος της νέας γενιάς «γκαλάκτικος». Οι καλύτεροι στους καλύτερους. Ο Ίσκο πληρούσε της προϋποθέσεις, προσηλυτίστηκε αφ’ εαυτού στο «δόγμα» του ισχυρού άνδρα της Ρεάλ.

Εννέα χρόνια στο «Σαντιάγο Μπερναμπέου», 353 εμφανίσεις στα λευκά, 53 γκολ και 57 ασίστ δεν αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα. Την προσφορά του στο σύλλογο και πάνω από όλα τις δυνατότητές του. Ήταν σαφώς για πολλά περισσότερα σε αριθμούς, για μεγαλύτερη αναγνώριση από αυτή που έτυχε. Πράγμα αδύνατο υπό την παρουσία μεγαλύτερων, πιο «λαμπερών» ονομάτων.



Ο Ίσκο των πέντε Τσάμπιονς Λιγκ αγάπησε τη Ρεάλ, αλλά διοικούντες και προπονητές δεν έδειξαν την ίδια εκτίμηση όταν η πορεία του έγινε σταδιακά πτωτική. «Ήμουν πολλά χρόνια εκεί, ήμουν πολύ χαρούμενος. Έγιναν κάποια πράγματα με τους προπονητές, ό,τι και να έκανα δεν επρόκειτο να παίξω. Μου έλειπε να είμαι ψυχικά προετοιμασμένος, υπήρξαν στιγμές που δεν μπορούσα να δώσω παραπάνω πράγματα και διαλυόμουν. Μου είπαν ότι ό,τι κι αν συνέβαινε θα έπαιζα λίγο». Η «ψυχρή» αντιμετώπιση προκάλεσε το παράπονο και το παράπονο έγινε στεναχώρια την ώρα του αποχωρισμού.



«Εφιάλτης» η Σεβίλλη, «όνειρο» η Μπέτις


«Μετά από 9 χρόνια ολοκληρώνω το ταξίδι μου στη Ρεάλ Μαδρίτης, έναν σύλλογο που μου έδωσε τη δυνατότητα να πραγματοποιήσω όλα τα όνειρα που είχα όταν ήμουν παιδί». Ένα δακρύβρεχτο κείμενο στα social media επισφράγισε το φινάλε. Ο Ίσκο δεν ήταν πια «μπλάνκο». Έμεινε ελεύθερος και προτίμησε να μείνει στην Ισπανία για να είναι ανταγωνιστικός. Βαθιά μέσα του γνώριζε ότι δεν είναι «τελειωμένος». Ότι η κατάσταση στη «αθλητική πόλη», όπως ονομάζεται το προπονητικό κέντρο της Ρεάλ Μαδρίτης, τον είχε ρίξει ψυχολογικά και γι’ αυτό δεν μπορούσε να αποδώσει.

Η Σεβίλλη ήταν μία win – win επιλογή και για τους δύο. Στη θεωρία. Γιατί στην πράξη αποδείχθηκε ότι και οι δύο έχασαν, με μεγαλύτερο ζημιωμένο τον ποδοσφαιριστή. Οι «νερβιονένσες» θα έκαναν μία τραγική σεζόν που απρόσμενα φτιάχτηκε από την κατάκτηση του έβδομου Europa League. Ο Ίσκο θα έχανε ακόμη περισσότερο σε αξία. Η σχέση έληξε τον περασμένο Δεκέμβρη, μετά από μόλις τέσσερις μήνες.



Ο «γάμος» με την Ουνιόν Βερολίνου δεν έγινε ποτέ και έτσι ο Ισπανός προτίμησε την ηρεμία του. Απείχε από κάθε αγωνιστική δραστηριότητα το δεύτερο εξάμηνο της περασμένης σεζόν και επέστρεψε με «καθαρό» μυαλό με τη φανέλα της Μπέτις. 17 αγώνες με τρία γκολ και τρεις ασίστ δεν λένε πολλά, μόνο ότι έχει ξεπεράσει τα στατιστικά του στη Σεβίλλη σε 19 εμφανίσεις. Περισσότερο «μιλάει» η εικόνα του στον αγωνιστικό χώρο.

Στο μεγάλο ντέρμπι της Ανδαλουσίας άκουγε αποδοκιμασίες σε κάθε επαφή με τη μπάλα. Στο βλέμμα του έβλεπε κανείς τη συγκέντρωση και το χαρακτήρα που έχτισε όλο αυτό το δύσκολο διάστημα. Τίποτα δεν τον «άγγιζε». Ήταν παντού. Το συμβόλαιό του με τους «βερδιμπλάνκος» έχει ισχύ μέχρι το καλοκαίρι του 2025, τρεις μήνες μετά την υπογραφή του οι διοικούντες θέλουν να το επεκτείνουν μέχρι το 2026, με οψιόν ενός ακόμη χρόνου. Ο Ίσκο είναι εδώ και σύντομα ξανά στην Εθνική Ισπανίας.

Επιμέλεια: Θανάσης Κρητικός

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube