Ο άνθρωπος Ρενέ, ο τερματοφύλακας Ιγκίτα: Το αγαπημένο «τρελόπαιδο» των Κολομβιανών

O «φύλακας» άγγελος κάθε ομάδας, εκείνος που φυλάει την εστία του σαν… φυλαχτό. Αν έχει κέφια μπορεί και να σκοράρει, αν όχι μένει εκεί πίσω κάτω από τα δοκάρια και δεν το κουνάει… Ή μήπως όχι; Μα φυσικά και όχι και αυτό το έχει αποδείξει ο σπουδαίος τερματοφύλακας Ρενέ Ιγκίτα, ο οποίος έφευγε από το τέρμα του και γινόταν είτε αμυντικός, είτε μεσοεπιθετικός, είτε φορ και βοηθούσε την ομάδα του με κάθε τρόπο.

Καθίσαμε και είδαμε το ντοκιμαντέρ του στο Netflix και σας προτείνουμε να κάνετε το ίδιο, γιατί θα τον αγαπήσετε τόσο ως παίκτη, όσο και ως άνθρωπο! Ιδού λοιπόν, ο κύριος Ιγκίτα!

Το ντοκιμαντέρ δεν εστιάζει υπερβολικά στην καριέρα του, αλλά κυρίως στη ζωή του. Ο Κολομβιανός μεγάλωσε με τη γιαγιά και τον παππού του αφού η μητέρα του έφυγε από τη ζωή όταν ήταν μικρός. Και μάλιστα πήρε το επίθετό της, καθώς δεν γνώρισε ποτέ τον πατέρα του.



Βλέπουμε τον Βαλντεράμα να μιλάει για τον Ιγκίτα, αφού μέχρι σήμερα είναι πολύ καλοί φίλοι από τότε που έπαιζαν στην Ατλέτικο Νασιονάλ, αλλά και στην εθνική. Πρώην συμπαίκτες του και προπονητές τον αποθεώνουν καθ’ όλη τη διάρκεια του ντοκιμαντέρ. Πρώτα απ’ όλα για τον άνθρωπο Ρενέ και μετά για τον ποδοσφαιριστή Ιγκίτα.

Γρήγορα ο Ιγκίτα έγινε σούπερ σταρ και ο κόσμος πήγαινε στο γήπεδο για εκείνον, κάτι σπάνιο για έναν τερματοφύλακα. Δεν δίσταζε να βγει από την περιοχή, να κυκλοφορεί την μπάλα, ακόμα και να σκοράρει. Και όλοι τον θαύμαζαν για αυτό, ωστόσο οι συμπαίκτες του καταλάβαιναν πως όταν το κάνει αυτό ο Κολομβιανός κάτι δεν πήγαινε καλά.

«Βγαίνει από την εστία και ντριμπλάρει και δεν μπορώ να το κάνω εγώ;» ανέφερε ο Βαλντεράμα. «Και τότε ξυπνούσαμε όλοι και παίζαμε», συνέχισε. Ήταν σαν να τους έδινε ένα κίνητρο, σαν να τους έλεγε να μην τα παρατούν ποτέ, αλλά να συνεχίσουν να παλεύουν. Ήταν η ψυχή της ομάδας, η έμπνευση και αυτή η φωνή που… τριγυρνούσε στο μυαλό των συμπαικτών του, κάνοντάς τους πιο δυνατούς.

Με τη Νασιονάλ είχε κατακτήσει το Λιμπερταδόρες και μάλιστα είχαν φτάσει στη διαδικασία των πέναλτι τότε με την Ολίμπια, ομάδα από την Παραγουάη. Ο Ιγκίτα απέκρουσε 4 πέναλτι και ευστόχησε και σε ένα κιόλας! 4 πέναλτι! Τι άλλο να έκανε δηλαδή;



Ο Ιγκίτα ήταν μπροστά από την εποχή του, ήταν ένας τερματοφύλακας του σήμερα και επί της ουσίας έδειξε τον δρόμο στους πορτιέρε του μέλλοντος. Πώς παίζεται το παιχνίδι με τα πόδια, πώς πρέπει να συμμετέχουν και οι τερματοφύλακες, αλλά και το πώς να διαβάζουν τις φάσεις λειτουργώντας ως λίμπερο. Πολλές φορές το παράκανε, αλλά πώς να το κάνουμε, είχε την… τρέλα του!

Ο Ρενέ Ιγκίτα όμως «θέσπισε» και έναν κανόνα στο ποδόσφαιρο, ο οποίος υπάρχει φυσικά μέχρι και σήμερα. Χάρη σε εκείνον και στα όσα έκανε με την μπάλα στα πόδια στο Μουντιάλ του 1990, η FIFA αποφάσισε να αλλάξει τον κανονισμό και να δίνει έμμεσο φάουλ όταν ένας παίκτης γυρίζει με τα πόδια την μπάλα στον τερματοφύλακα και αυτός την πιάνει με τα χέρια. Μια απόφαση εντελώς σωστή, καθώς σε αντίθετη περίπτωση χάνεται χρόνος παιχνιδιού και μπορεί να το εκμεταλλευθεί μια ομάδα.

Ο Ιγκίτα σε εκείνο το Παγκόσμιο Κύπελλο πάντως θεωρήθηκε από αρκετούς ως ο μοιραίος, αφού πήγε να ντριμπλάρει έναν αντίπαλο, έχασε την μπάλα και τελικά η Κολομβία ηττήθηκε με 2-1 από το Καμερούν. Ο ίδιος δεν δίστασε να πάρει πάνω του την ευθύνη, με τους συμπατριώτες του να στέκονται στο πλάι του και να τονίζουν πως όλοι έχασαν, όχι μόνο ο Ρενέ!

Ωστόσο, εκτός από σπουδαίος τερματοφύλακας, ο Ιγκίτα είναι και ένας σπουδαίος άνθρωπος και βοηθούσε όποιον είχε ανάγκη. Μια φορά λοιπόν, είχαν απαγάγει ένα κοριτσάκι, η οικογένεια του οποίου στράφηκε στον Κολομβιανό για να τους βοηθήσει και να το πάρουν πίσω, όπως και έγινε. Η οικογένεια έδωσε χρήματα στον Ιγκίτα για να τον ευχαριστήσει, ωστόσο αυτό θεωρούνταν παράνομο και έτσι ήρθε η φυλάκισή του. Όπως επίσης παράνομο ήταν να ξέρει κάποιος για μια απαγωγή και να μην ενημερώνει τις αρχές.



Ο Κολομβιανός πορτιέρε έκανε το καλό και βγήκε και από πάνω και ζημιωμένος. Αντί να θεωρηθεί ήρωας, του συμπεριφέρονταν ως εγκληματίας. Η εισαγγελία αποφάσισε τη φυλάκισή του για τους επόμενους 9 μήνες και του ζητούσαν ως αντάλλαγμα να τους πει που είναι ο Πάμπλο Εσκομπάρ, με τον οποίο διατηρούσαν φιλική σχέση απ’ όταν ο βαρόνος των ναρκωτικών ήταν πολιτικός! «Εγώ ήμουν ο μόνος που πάντα έλεγα πως ήταν φίλος μου, οι υπόλοιποι έκαναν πως δεν τον ήξεραν», αναφέρει μεταξύ άλλων.

Τελικά, η αστυνομία έπιασε τον Εσκομπάρ και τον σκότωσε, κάτι που σήμαινε και την ελευθερία του Ιγκίτα. Το εντυπωσιακό ήταν πως τόσο η ομάδα του, όσο και ο λαός της Κολομβίας ποτέ δεν τον εγκατέλειψαν και ζητούσαν σε κάθε ευκαιρία να τον ελευθερώσουν.

«Τώρα που ξέρετε τον νόμο, αν σας σας ζητούσε κάποιος άλλος να τον βοηθούσατε με την απαγωγή ενός δικού του ανθρώπου θα το κάνατε και ας φυλακιστήκατε;», ρωτάει μια δημοσιογράφος.

«Τώρα που ξέρω τον νόμο, ναι θα το ξανάκανα», η απάντηση του Ιγκίτα.

Και πάμε στην περίφημη απόκρουση του σκορπιού! Ο Ρενέ Ιγκίτα έπαιξε σε μια διαφήμιση για ένα αναψυκτικό και εκεί ήταν με κάποια παιδάκια που έπαιζαν ποδόσφαιρο. Ένα αγοράκι λοιπόν, έκανε ένα ψαλιδάκι, με τον Ιγκίτα να δοκιμάζει και εκείνος, αλλά… ανάποδα. Η περιβόητη δηλαδή απόκρουση του σκορπιού.



Ο Ιγκίτα ήθελε να το δοκιμάσει σε κάποιον αγώνα και βρήκε να το κάνει σε ένα φιλικό παιχνίδι με την Αγγλία στο Γουέμπλεϊ! Ο προπονητής του του είπε αρχικά να μην το ξανακάνει γιατί παραλίγο να πάθει καρδιά, ωστόσο μετά δεν χόρταινε να το βλέπει όπως και ο όλος ο κόσμος φυσικά.

Το ντοκιμαντέρ διαρκεί μια ώρα και 40 λεπτά και είναι πολύ όμορφο να δει κάποιος την ιστορία ενός τόσο σπουδαίου παίκτη, όπως του Ρενέ Ιγκίτα. Ένας μεγάλος παίκτης, αλλά και άνθρωπος.

Το αγαπημένο, μέχρι και σήμερα, τρελόπαιδο των Κολομβιανών. Ο άνθρωπος που τους εξέφραζε και τους έδινε χαρές, ακόμη και όταν τα πράγματα ήταν δύσκολα στη χώρα. Ιδιαίτερα σε αυτά τα παιδιά από τις φτωχογειτονιές, που έβλεπαν στο πρόσωπό του έναν ήρωα. Διότι και ο ίδιος από εκεί ήρθε…