Η Ευρωλίγκα είναι ένα roller-coaster συναισθημάτων. Καμία ομάδα δεν είναι τόσο καλή ή όσο καλή μπορεί να φαίνεται σε έναν συγκεκριμένο αγώνα, γι’ αυτό και η πνευματική διαχείριση νικών και ηττών είναι απαραίτητη συντροφιά για όσους θέλουν να φτάσουν μέχρι το τέλος της διαδρομής. Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός είδαν τις δύο πλευρές του νομίσματος μέσα σε διάστημα δύο εβδομάδων, αλλά ο δρόμος είναι μακρύς.
Ο Predator του Παναθηναϊκού αναβαθμίζεται με Σλούκα αλλά θέλει συμπαράσταση
Ο Παναθηναϊκός μετά από δύο κακές ήττες στην Ισπανία και με γεμάτο ιατρικό δελτίο έβγαλε αντίδραση και χαρακτήρα πρωταθλητή. Με παίκτες που έβγαλαν αυταπάρνηση και έβαλαν πλάτη για να καλύψουν τα κενά κατακτώντας δύο νίκες κόντρα στα προγνωστικά. Οι… κοινοί πρωταγωνιστές των δύο αγώνων ήταν ο Κώστας Σλούκας κι ο Γουένιεν Γκέιμπριελ. Κι αν ο πρώτος είναι… σεσημασμένος σε κρίσιμες καταστάσεις, ο δεύτερος ήταν αυτός που πιστώνεται την πολύ καλή two-way δουλειά καλύπτοντας πρακτικά μόνος του τη θέση «5».
Με την επιβλητική του παρουσία και τα κοτσιδάκια θύμισε κάτι από το εξωγήινο τέρας στο Predator («Κυνηγός»), που εμφανιζόταν από το πουθενά, σκορπίζοντας τον τρόμο στην άμυνα, έπαιξε στο κόκκινο για 63 λεπτά μέσα σε τρεις μέρες αλλά απέδειξε πως δεν είναι απλώς ένας… στόπερ. Ο Νοτιοσουδανός αξιοποίησε το εκπληκτικό διάβασμα του Σλούκα, ο οποίος μπορεί να κάνει κι έναν παίκτη με τέτοιες εκτελεστικές αδυναμίες και περιορισμούς στο επιθετικό του ρεπερτόριο να γίνεται-έστω και για ένα βράδυ-σκόρερ. Ο αρχηγός είχε στις τρεις από τις τέσσερις ασίστ του αποδέκτη τον Γκέιμπριελ και έτσι ο Παναθηναϊκός βρήκε από το ζωγραφιστό το απαραίτητο σκορ που στερείται λόγω της ταυτόχρονης απουσίας Λεσόρ και Γιούρτσεβεν.
Πάντως όσο συγκινητικός κι αν ήταν ο Γκέιμπριελ στα δύο τελευταία παιχνίδια, η προσθήκη σέντερ παραμένει αναγκαιότητα. Ο Παναθηναϊκός θα στερηθεί μέχρι τουλάχιστον τα μέσα Μαρτίου ΚΑΙ τους δύο βασικούς του σέντερ και στο διάστημα αυτό πέρα από έναν τίτλο (το Κύπελλο), θα κριθεί η θέση του στην κανονική περίοδο της Ευρωλίγκας. Την περίοδο της λειψανδρίας στο «5» δεν έχει την πολυτέλεια να στερηθεί ούτε για μια απλή ίωση τον Νοτιοσουδανό και θα συνιστά τρομερό ρίσκο να μην αποκτήσει παίκτη.
Το ζήτημα είναι όχι μόνο ποσοτικό, αλλά και ποιοτικό, καθώς όσο κι αν κουβαλήσουν την ομάδα τα σπουδαία γκαρντ του Παναθηναϊκού, χρειάζεται να υπάρχει ένα σημείο αναφοράς, ένα… αποκούμπι μέσα στο ζωγραφιστό, κάτι που δεν μπορεί να αποτελέσει σε καμία περίπτωση με συνέπεια ο τίμιος Γκέιμπριελ. Γιατί μπορεί μεν η αυταπάρνηση και το φλεγόμενο ΟΑΚΑ να έκαναν τη διαφορά απέναντι στην Ζαλγκίρις, αλλά παραμονεύουν δύσκολα εκτός έδρας παιχνίδια και καλύτεροι αντίπαλοι από τους Λιθουανούς.
Ο καλύτερος και ο χειρότερος Ολυμπιακός μέσα σε μια βδομάδα
Η σεζόν είναι τόσο αδυσώπητη που μπορεί να σου βγάλει τον καλύτερο και τον χειρότερο εαυτό μέσα σε λίγες μέρες. Ο Ολυμπιακός που άγγιξε το ταβάνι του την προηγούμενη Πέμπτη στη Μαδρίτη, παρουσιάστηκε σκιά του εαυτού του την εβδομάδα αυτή απέναντι σε Παναθηναϊκό και Φενέρμπαχτσε. Και… όχι, δεν φαίνεται πως ήταν θέμα «καβαλήματος», αφού παίκτες τέτοιου επιπέδου και με τόσες παραστάσεις δεν παρασύρονται από ένα αποτέλεσμα, όσο μεγαλειώδες κι αν είναι αυτό. Κοινή συνισταμένη των δύο αγώνων ήταν η απουσία έντασης. Α, και η απουσία του Σακίλ ΜακΚίσικ. Έννοιες ταυτόσημες. Ο Ολυμπιακός έμοιαζε κοιμισμένος, άδειος από ενέργεια και φάνταζε μια ταχύτητα κάτω από τους αντιπάλους του. Συνήθως μετά από σφαλιάρες σαν κι αυτή της Δευτέρας, οι «ερυθρόλευκοι» αντιδρούν δυναμικά, αλλά το βράδυ της Παρασκευής, περισσότερο κι από ό,τι τη Δευτέρα, φαινόταν το μεν πνεύμα πρόθυμο, η δε σαρξ ασθενής.
Η Φενέρ με εξαιρετική στόχευση, γρήγορη κυκλοφορία και διαρκή κίνηση στην επίθεσή της ξεχαρβάλωσε την άμυνα του Ολυμπιακού, που είχε σοβαρά προβλήματα στο πικ εν ρολ και στο τρανζίσιον. Ο άνθρωπος που ενσαρκώνει την πρώτη ζώνη άμυνας σπάζοντας σκριν και κυνηγώντας τα αντίπαλα γκαρντ μέχρι τα αποδυτήρια, ο Γουόκαπ, ήταν ξανά στα πιτ, ενώ ο έτερος που αλλάζει τον ρυθμό, μπρος-πίσω, ερχόμενος από τον πάγκο, ο «Σακ», ήταν ασθενής στο σπίτι του. Με τον Βιλντόσα φανερά επηρεασμένο από μια θλάση στους κοιλιακούς και τον Λαρεντζάκη ανεξήγητα παρκαρισμένο-ακόμη και για να παίξει ο φανερά εκτός κλίματος Ντόρσεϊ-οι «ερυθρόλευκοι» δεν μπόρεσαν πρακτικά να αντιδράσουν ποτέ στην κυριαρχία της Φενέρ. Πόσω μάλλον, όταν ο Βεζένκοφ πήρε ένα σουτ σε όλο το δεύτερο ημίχρονο, ο Φουρνιέ κατέφυγε σε εξεζητημένες ατομικές ενέργειες, οι ψηλοί πήραν μαζί επτά προσπάθειες απέναντι σε μια ομάδα που ψάχνει σέντερ εδώ και μήνες, ο πάγκος ήταν άφαντος και το ΣΕΦ συμπαρασύρθηκε από την νωχελικότητα της ομάδας μη θυμίζοντας σε τίποτα την εκδοχή του που έχει λειτουργήσει τόσες και τόσες φορές αφυπνιστικά. Όλα αυτά πιστώνονται στη Φενέρ, η οποία δείχνει να έχει βρει τον κρυπτονίτη του…
Ο Ολυμπιακός παραμένει πρώτος, μεγάλο φαβορί για την κορυφή της regular season και σίγουρος στο πλεονέκτημα έδρας, αλλά η βδομάδα αυτή κατέδειξε ότι έχει πολλά να βελτιώσει/διορθώσει. Κι ασφαλώς τα πράγματα δεν είναι ούτε τόσο ευοίωνα όσο έδειχναν μετά την παρέλαση που έκανε στη Μαδρίτη, αλλά ούτε και τόσο ζοφερά όσο μετά από αυτή την τρόπον τινά διαβολοβδομάδα. Είπαμε, μεγάλη αρετή για μια ομάδα, ίσως ανάλογα σημαντική με την ποιότητα, την εμπειρία, το βάθος, την σκληράδα, την καθοδήγηση και την έδρα, είναι η διαχείριση νικών και ηττών. Γιατί σε μια τόσο μακρά και απαιτητική σεζόν δεν δοκιμάζονται μόνο οι σωματικές αντοχές των παικτών, αλλά και το πνεύμα τους. ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube