«Με παρακινεί μόνο ένα πράγμα - το πάθος για το ποδόσφαιρο. Στο ποδόσφαιρο, όταν η ελπίδα πεθαίνει, το πάθος παραμένει. Αν περνάς μια δύσκολη στιγμή, αυτό που σε πάει μπροστά είναι το πάθος».
Κάπως έτσι και με έντονο το αίσθημα αυτοσυντήρησης ο Μιρτσέα Λουτσέσκου, έδωσε, λίγες ημέρες πριν, τη δική του εξήγηση για το πώς αντιλαμβάνεται το ποδόσφαιρο.
Mετά από από μια ζωή στους πάγκους ο σπουδαίος «Ιλ Λούτσι» ανακοίνωσε το τέλος της διαδρομής. Είναι το φινάλε μιας καριέρας γεμάτης με τίτλους, εμπειρίες, συγκινήσεις και ρεκόρ. Ο Μιρτσέα Λουτσέσκου, αφήνει το πινακάκι του και το sport-fm.gr ανατρέχει στα κατορθώματα ενός προπονητή που αν δεν υπήρχε στο ποδόσφαιρο, τότε το ίδιο το άθλημα θα έπρεπε να τον είχε εφεύρει!
Tα διαπιστευτήρια δόθηκαν από την αρχή
Η πρώτη απόπειρα του Μιρτσέα Λουτσέσκου στους πάγκους προϊδέασε τους πάντες για το τι θα επακολουθήσει! Σε ηλικία μόλις 31 ετών, ο μέχρι πρότινος παίκτης-προπονητής της Κορβινούλ, αναλαμβάνει τα ηνία της Εθνικής ομάδας της Ρουμανίας. Στόχος του, η πρόκριση στην τελική φάση του Euro 1984 στα γήπεδα της Γαλλίας.
Το έργο ήταν δύσκολο καθώς στον δρόμο προς την πρώτη μεγάλη διοργάνωση, βρέθηκαν η κραταιά εκείνη την εποχή Τσεχοσλοβακία, η Σουηδία, η Κύπρος, αλλά και η Παγκόσμια Πρωταθλήτρια του 1982, Ιταλία. Και όμως ο Λουτσέσκου κατάφερε το ακατόρθωτο. Η Ρουμανία προκρίθηκε ως πρώτη από τον όμιλο έχοντας μάλιστα αποσπάσει «λευκή» ισοπαλία στη Φλωρεντία και εν συνεχεία να κάμψει την αντίσταση της «σκουάντρα ατζούρα» επικρατώντας 1-0 στο Βουκουρέστι με το γκολ του μετέπειτα προπονητή του ΠΑΟΚ και του Παναθηναϊκού, Λάζλο Μπόλονι.
To ιταλικό όνειρο και η «Brescia Romena»
Όντας πλέον «μπαρουτοκαπνισμένος» ως προπονητής και έχοντας χτίσει το όνομα του στον πάγκο της Ραπίντ Βουκουρεστίου, με την οποία κατέκτησε το νταμπλ το 1990 αλλά και ένα ακόμη Κύπελλο, ο Μιρτσέα Λουτσέσκου, έλαβε την αναγνώριση δεχόμενος πρόταση από την Πίζα την οποία και έκανε αποδεκτή. Το εγχείρημα του ωστόσο να δημιουργήσει μια ομάδα επιθετική την στιγμή που πάλευε για την παραμονή της στη μεγάλη κατηγορία δεν έπιασε και έτσι αποχώρησε τον Μάρτιο του 1991 μετά από 20 ματς στα οποία γνώρισε 11 ήττες.
Αναζητώντας πλέον νέο «σπίτι» ο Λουτσέσκου βρισκόταν σε ανοικτή γραμμή με τρεις συλλόγους: Σταντάρ Λιέγης, Πόρτο και Μπρέσια. Aφού απέρριψε τους Βέλγους με συνοπτικές διαδικασίες, αποφάσισε να αναλάβει τα ηνία της Πόρτο, όμως κάτι τέτοιο δεν συνέβη εξαιτίας των τραγικών χειρισμών που έκανε η διοίκηση του πορτογαλικού συλλόγου προκειμένου να τον πείσει.
«Η Πόρτο με έκλεισε σε ένα διαμέρισμα για να οριστικοποιηθούν οι τελευταίες λεπτομέρειες του συμβολαίου χωρίς να επηρεάζομαι από άλλους παράγοντες.
Και έπρεπε να διαλέξω την ομάδα που θα ήθελα να πάω. Μιλούσα με τη γυναίκα μου και στο τέλος αποφασίσαμε να επιλέξουμε τυχαία. Έτσι αποφασίσαμε να ρίξουμε κλήρο. Γράψαμε τα ονόματα αυτών των τριών συλλόγων σε τρία χαρτάκια και με δεμένα μάτια τράβηξα το ένα. Ήμουν πολύ αναποφάσιστος.
Η γυναίκα μου ήθελε να μείνουμε στην Ιταλία, αλλά δεν ήμουν απόλυτα σίγουρος. Αφού έφτιαξα τα τρία χαρτάκια και ήμουν έτοιμος να διαλέξω, δεν μπορούσα να βρω αυτό της Μπρέσια. Το έψαξα παντού και δεν το βρήκα. Ήταν κολλημένο στη σόλα του παπουτσιού μου. Τότε είπα στον εαυτό μου αυτό είναι πεπρωμένο. Έτσι επέλεξα την Μπρέσια και έμεινα 5 χρόνια εκεί», αποκάλυψε το 2017 σε γκαλά της UEFA.
Ποια ήταν όμως η πορεία του εκεί;
Μετά από μια υπέροχη σεζόν στη δεύτερη κατηγορία, κατάφερε να κερδίσει πανηγυρικά την άνοδο έχοντας την πλήρη υποστήριξη του προέδρου Λουίτζι Κοριόνι.
Τη δεύτερη σεζόν ο Κοριόνι έδωσε «λευκή επιταγή» στον Λουτσέσκου για να κάνει τις απαραίτητες προσθήκες που χρειαζόταν για το ρόστερ. Έτσι ο έμπειρος τεχνικός προχώρησε σε... safe επιλογές! Απέκτησε ό,τι καλύτερο κυκλοφορούσε στη ρουμανική αγορά και έντυσε στα χρώματα της Μπρέσια τους Ιοάν Σαμπάου, Φλορίν Ραντουτσόιου, Ντορίν Ματέου, Ντανούτ Λούπου, αλλά και τον σπουδαίο Γκεόργκι Χάτζι!
Tα πράγματα ωστόσο δεν κύλησαν ομαλά και η Μπρέσια, μετά από τριπλή ισοβαθμία με τη Φιορεντίνα και την Ουντινέζε αποχαιρέτησε τη μεγάλη κατηγορία και η καρέκλα του άρχισε να «τρίζει», με τον Φλορίν Ραντουτσόιου να είναι το πρώτο εξιλαστήριο θύμα. Ο Ρουμάνος αποχώρησε παίρνοντας μεταγραφή στην πρωταθλήτρια Μίλαν, ενώ οι μυθικές εμφανίσεις του Χάτζι στο Μουντιάλ του 1994 τον οδήγησαν στην Μπαρτσελόνα.
Φυσικά οι συγκεκριμένες αποχωρήσεις από το ρόστερ, αποδείχθηκαν κομβικές για την Μπρέσια, καθώς στο τέλος της σεζόν 1994-95, οι Λομβαρδοί υποβιβάστηκαν ξανά μετρώντας μόλις 12 βαθμούς! Το αποτέλεσμα; Ο Λουτσέσκου απολύθηκε, με τον Λουίτζι Κοριόνι να τον εξαπολύει απειλές ακόμη και κατά της ίδιας του της ζωής.
Ο αντί-Τερίμ που νίκησε τη Ρεάλ Μαδρίτης
Πέρασαν αρκετά χρόνια με τον Μιρτσέα Λουτσέσκου να έχει μεταξύ άλλων ολοκληρώσει και τη θητεία του στην Ιταλία, με ένα σύντομο πέρασμα από Ρετζιάνα και Ίντερ, αλλά και έναν επαναπατρισμό για λογαριασμό της Ραπίντ Βουκουρεστίου.
Mια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις του ωστόσο, ήταν εκείνη στη Γαλατάσαραϊ! Στην Πόλη, ο εξαιρετικός Ρουμάνος τεχνικός κλήθηκε το καλοκαίρι του 2000 να σηκώσει το «βάρος» της αντικατάστασης του σπουδαίου Φατίχ Τερίμ, που λίγους μήνες πριν είχε κατακτήσει με την «τσιμπόμ» το Κύπελλο UEFA.
H αρχή ήταν εντυπωσιακή, καθώς στα τέσσερα πρώτα ματς κατάφερε να εξασφαλίσει την πρόκριση στους ομίλους του Champions League ξεπερνώντας το εμπόδιο της Σεν-Γκάλεν αλλά και να κάνει το «2/2» στο πρωτάθλημα με μια επτάρα κόντρα στη Ντενισλίσπορ.
Η μεγαλύτερη όμως βραδιά του στη διετή θητεία του στον τουρκικό σύλλογο, ήλθε στο πέμπτο μόλις παιχνίδι του στον πάγκο.
Ήταν 25 Αυγούστου του 2000 όταν στο «Λουί Ντε» του Μονακό, η Γαλατάσαραϊ αντιμετώπισε ως Κυπελλούχος Ευρώπης την κάτοχο του Champions League, Ρεάλ Μαδρίτης. Mαζί με τον Λουτσέσκου στην ομάδα και ο Γκεόργκι Χάτζι που λίγα χρόνια πριν συνυπήρξαν στην Μπρέσια.
Λίγο πριν την εκπνοή του πρώτου μέρους, η ανώτερη τουρκική ομάδα, κατάφερε να προηγηθεί με εύστοχη εκτέλεση πέναλτι του Ζαρντέλ. Οι «μερένχες» βρήκαν απάντηση και έφεραν το ματς στα ίσα, με τον ίδιο τρόπο, αφού στο 79' ο Ραούλ, ευστόχησε από την άσπρη βούλα, στέλνοντας το ματς στην παράταση.
Το ματς κακό και οι δυο ομάδες αναζητούσαν την εξιλέωση μέσω του «Χρυσού Γκολ» το οποίο θα χάριζαν το τρόπαιο. Όπως και συνέβη. Το ρολόι δείχνει το 102ο λεπτό. Ο Φατίχ Ακιέλ κάνει την κούρσα από τα δεξιά, σεντράρει χαμηλά στην περιοχή και ο Ζαρντέλ στέλνει την Γαλατά στον έβδομο ουρανό και τον Λουτσέσκου στο Πάνθεον των κορυφαίων!
Το masterclass του Ντόνετσκ και τα ρεκόρ
Σε μια εποχή που το ποδόσφαιρο άρχισε να εξελίσσεται και να γεννά υπέραθλητές αλλά και αστέρες που διαμόρφωσαν τη δυναμική του αθλήματος ο Μιρτσέα Λουτσέσκου, έλαβε τo 2004 μια τολμηρή απόφαση η οποία έμελλε να είναι ιστορική τόσο για τον ίδιο όσο και για την προπονητική.
Έτσι τον Μάϊο εκείνης της σεζόν και μετά από ένα σύντομο πέρασμα και από την Μπεσίκτας, μετακόμισε στην Ουκρανία για λογαριασμό της Σαχτάρ Ντόνετσκ.
Τα αποτελέσματα ήταν πέρα για πέρα, συγκλονιστικά! Η Σαχτάρ γιγαντώθηκε, εδραιώθηκε στο ποδοσφαιρικό στερέωμα και στο Champions League και κατέκτησε συνολικά 22 τίτλους! Σημαντικότερος απ' όλους ήταν το Κύπελλο UEFA τη σεζόν 2008/09 απέναντι στη Βέρντερ Βρέμης, του Αλέξανδρου Τζιόλη.
Ενδεικτικά ο Λουτσέσκου κάθισε στον πάγκο της Σαχτάρ για 12 χρόνια, καθοδηγώντας την σε 573 ματς, ενώ πέραν την απόκτηση του... βαρύτιμου τροπαίου του UEFA, πρόσθεσε στο παλμαρέ του, οκτώ πρωταθλήματα, έξι Κύπελλα και επτά Σούπερ Καπ Ουκρανίας!
Μάλιστα αν προσθέσουμε και όσα κατάφερε με την τελευταία ομάδα της καριέρας του, τη Ντινάμο Κιέβου, θα πρέπει να προσθέσουμε από μια ακόμη «κούπα» σε κάθε διοργάνωση.
Όλα τα παραπάνω, συνοψίζουν μια μυθική καριέρα, ενός εκ των κορυφαίων προπονητών διαχρονικά! Ο Μιρτσέα Λουτσέσκου βρίσκεται στη δεύτερη θέση των τεχνικών από άποψης συγκομιδής τίτλων, καθώς έχει συνολικά 37 τρόπαια! Στην κορυφή βρίσκεται ο σπουδαίος Σερ Άλεξ Φέργκιουσον με 49, ενώ πίσω από τον Ρουμάνο τεχνικό είναι ο άνθρωπος που εξέλιξε το ποδόσφαιρο. Ο Πεπ Γκουαρδιόλα με 36!
Και αν νομίζατε ότι τελειώσαμε, κάνετε λάθος!
Ο «Il Luci» δεν σταμάτησε ποτέ να καταρρίπτει ρεκόρ! Συγκεκριμένα είναι ο γηραιότερος προπονητής στην ιστορία του Champions League και συγκαταλέγεται στους 14 κορυφαίους στο ranking της UEFA σε νίκες!
Λίγες ημέρες πριν και συγκεκριμένα στις 3 Νοεμβρίου του 2023, ο Μιρτσέα Λουτσέσκου αναφέρθηκε στην αποχώρηση του από τη Ντιναμό Κιέβου, ανακοινώνοντας ουσιαστικά το τέλος της καριέρας του:
«Με παρακινεί μόνο ένα πράγμα. Το πάθος για το ποδόσφαιρο. Στο ποδόσφαιρο, όταν η ελπίδα πεθαίνει, το πάθος παραμένει. Αν περνάς μια δύσκολη στιγμή, αυτό που σε πάει μπροστά είναι το πάθος.
Αν μου το επιτρέπει η υγεία μου, θα συνεχίσω. Δεν υπάρχει ζωή για μένα χωρίς ποδόσφαιρο. Οι άνθρωποι της Ντινάμο δεν σκέφτηκαν ούτε για μια στιγμή ότι θα μπορούσα να αποσυρθώ. Όλοι λυπούνται που πήρα μια τέτοια απόφαση.
Θα επιστρέψω σπίτι, θα δω πώς νιώθω και μετά οι σκέψεις μου θα είναι ξανά στο ποδόσφαιρο. Όλα εξαρτώνται από την υγεία. Θα δω τι θα έρθει στην πορεία. Όταν λέω ότι βγαίνω στη σύνταξη, θα σημαίνει ότι θα τελειώσει η ζωή μου. Προσπαθώ να πιστεύω ότι αυτό δεν είναι το τέλος. Όλοι οι άνθρωποι της ηλικίας μου θα πρέπει να σκέφτονται θετικά ότι μπορούν ακόμα να βοηθήσουν. Δεν νιώθω γέρος. Μην με θάψετε ακόμα».
