Μπορεί η εξαιρετική πορεία της Αργεντινής στο Παγκόσμιο Κύπελλο να έχει ονοματεπώνυμο Λιονέλ Μέσι, όμως υπάρχει και ένας άλλος Λιονέλ, του οποίου τα κατορθώματα έφεραν την «αλμπισελέστε» στην κορυφή του κόσμου.
Ο Λιονέλ Σκαλόνι, ένας άσημος προπονητής που ανέλαβε την πιο… απογοητευμένη ομάδα του κόσμου, και μέσα σε μια τετραετία την μετέτρεψε στην πιο παθιασμένη νικήτρια του πλανήτη.
Κι όμως, η πορεία του Αργεντινού στο τιμόνι της χώρας, μοιάζει κατά κάποιο τρόπο προδιαγεγραμμένη. Άλλωστε, όλα ξεκίνησαν με μια αναμέτρηση μεταξύ Αργεντινής και Γαλλίας, και ολοκληρώθηκαν με ένα ακόμη συναπάντημα των δύο αυτών χωρών.
Η πρόσληψή του από το πουθενά
Το καλοκαίρι του 2018, η «αλμπισελέστε» του Χόρχε Σαμπαόλι τότε, υπέκυψε στην τρομερά ποιοτική φουρνιά των «τρικολόρ», με σκορ 4-3, αποχαιρετώντας από τη φάση των «16» το Παγκόσμιο Κύπελλο της Ρωσίας. Σαν να μην έφταναν αυτά, η Αργεντινή κουβαλούσε τις συνεχόμενες αποτυχίες στους τελικούς των Κόπα Αμέρικα, με τους φίλους των «γαλανόλευκων» να αρχίζουν να χάνουν την πίστη τους στον Μέσι και την παρέα του.
Η ομοσπονδία της λατινοαμερικάνικης χώρας αποφάσισε να ολοκληρώσει τη συνεργασία της με τον Σαμπαόλι, κι έδωσε τη θέση του στον άσημο, τότε, Λιονέλ Σκαλόνι, που προοριζόταν να εκτελέσει χρέη υπηρεσιακού. Ήταν, άλλωστε, απλώς ένας βοηθός προπονητή μέχρι τότε, με μηδαμινή εμπειρία από το υψηλό επίπεδο.
Αφού οι Ντιέγκο Σιμεόνε, Μαρσέλο Γκαγιάρντο και Μαουρίσιο Ποκετίνο απέρριψαν όλες τις προτάσεις για να αναλάβουν την Αργεντινή, η ομοσπονδία αποφάσισε τελικά να δώσει οριστικά «τα κλειδιά» στον Σκαλόνι, που άρχισε να κερδίζει τα πρώτα φιλικά χωρίς την παρουσία του Λιονέλ Μέσι.
Δεν ήταν μια «ασφαλής» κίνηση και πολλοί σπουδαίοι Αργεντινοί, συμπεριλαμβανομένου του αείμνηστου Ντιέγκο Μαραντόνα, ήταν επικριτικοί για την απόφαση.«Δεν μπορεί καν να κατευθύνει την κυκλοφορία, πώς γίνεται να διευθύνει την εθνική ομάδα. Έχουμε τρελαθεί όλοι;», είχε δηλώσει ο Ντιεγκίτο το 2018.
Η αναμόρφωση της Αργεντινής
Κεντρικό ρόλο στο πλάνο του Σκαλόνι για την αναδόμηση της Αργεντινής, είχε φυσικά ο Λιονέλ Μέσι. Ο κορυφαίος παίκτης στον κόσμο είχε χάσει κάθε ενδιαφέρον για το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας του, είχε ήδη ανακοινώσει την απόσυρσή του μια φορά, και σκεφτόταν να το κάνει και δεύτερη.
Ο νεαρός προπονητής προσπάθησε να κάνει τον Μέσι αλλά και τον κόσμο να αγαπήσει ξανά την εθνική ομάδα. Οι δύο Λιονέλ ανέπτυξαν μεταξύ τους έναν δεσμό, που έκανε τον «Πούλγκα» όχι μόνο να δει με διαφορετικά μάτια την «αλμπισελέστε», αλλά να αναλάβει ηγετικό ρόλο στο να την καθοδηγήσει στη νέα εποχή της.
Φυσικά, κάθε διαδικασία ανοικοδόμησης περιλαμβάνει το οριστικό «γκρέμισμα» πριν αρχίσει το χτίσιμο. Η Αργεντινή με οδηγό τον Σκαλόνι ηττήθηκε στον ημιτελικό του Κόπα Αμέρικα του 2019 από τη Βραζιλία με 2-0, χάνοντας ακόμα μια ευκαιρία να δώσει έναν τίτλο στον τεράστιο Λιονέλ Μέσι.
Ο κόσμος όμως έβλεπε τη δουλειά του Σκαλόνι, οι παίκτες άρχισαν να έχουν πίστη σε αυτόν, κι αυτό γρήγορα μεταφράστηκε στο γήπεδο. Η Αργεντινή έτρεξε ένα μυθικό σερί 36 αήττητων αγώνων, έτσι ώστε δύο χρόνια μετά, στο επόμενο Κόπα Αμέρικα, να πάρει μια λυτρωτική νίκη με σκορ 1-0 στον τελικό απέναντι στη Βραζιλία, κατακτώντας επιτέλους έναν τίτλο που αποδείχθηκε και ο πιο καθοριστικός!
Το επίτευγμα αυτό απομάκρυνε την ασφυκτική πίεση από τους ώμους του Μέσι και των Αργεντινών και έδωσε «φτερά στα πόδια τους», καθώς ήδη άρχισαν να σκέφτονται το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2022 ως την ολική επαναφορά τους στην κορυφή!
Η καταξίωση
Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του Κατάρ, η Αργεντινή είχε φτάσει πια στο… άλλο άκρο από όταν την ανέλαβε ο Σκαλόνι. Η πίστη των φίλων της ομάδας ήταν τόσο έντονη πια για την κατάκτηση του τίτλου, που η «αλμπισελέστε» κινδύνευε πλέον να λυγίσει από τις προσδοκίες!
Αυτό ακριβώς έγινε στο εναρκτήριο παιχνίδι της διοργάνωσης, όταν η «μπλαζέ» Αργεντινή υπέστη ήττα-σοκ από τη Σαουδική Αραβία, και οι εφιάλτες φάνηκαν να επιστρέφουν. Ωστόσο, εκεί φάνηκε η νέα εποχή στην οποία είχε μπει η ομάδα υπό τον Σκαλόνι.
Η Αργεντινή με τον καλύτερο Μέσι που έχουμε δει με τη φανέλα της επέδειξε μια απίστευτη ομοψυχία και πίστη, εμφανίστηκε με απαράμιλλο πάθος και τσαγανό στα επόμενα παιχνίδια της, και έδειξε πως πλέον είχε απαλλαχθεί από κάθε είδος δυσπιστίας και ηττοπάθειας.Ωστόσο, ήταν κάτι περισσότερο από το συναίσθημα που οδήγησε την Αργεντινή στον τελικό. Ο Σκαλόνι έκανε βασικές αλλαγές μετά την ήττα από τη Σαουδική Αραβία και είχε το θάρρος να καθιερώσει τους νεαρούς Έντσο Φερνάντες και Χούλιαν Αλβάρες, που έκτοτε ήταν πρωταγωνιστές.
Έκανε επίσης κρίσιμες αλλαγές στο σύστημά του, χρησιμοποιώντας τρεις αμυντικούς κόντρα στην Ολλανδία και τρεις μεσοεπιθετικούς για να εξουδετερώσει τον σπουδαίο Λούκα Μόντριτς κόντρα στην Κροατία .
«Προσπαθώ να μην είμαι συναισθηματικός, αλλά είναι δύσκολο γιατί ζω το όνειρο για οποιονδήποτε Αργεντινό. Το να εκπροσωπώ τη χώρα μου είναι συναισθηματικό πράγμα», είπε ο Σκαλόνι στους δημοσιογράφους αφού η Αργεντινή πέρασε από την Κροατία με 3-0 στον ημιτελικό. Στον τελικό, όταν το 2-0 έγινε 2-2 φάνηκε να επιστρέφουν οι εφιάλτες, όπως και όταν το 3-2 έγινε 3-3. Όμως και πάλι η νέα Αργεντινή άντεξε, έστειλε το ματς στα πέναλτι και εκεί το τελείωσε.
Χάρη στην οξυδέρκεια και το πάθος του Σκαλόνι, η Αργεντινή νίκησε τη Γαλλία και έφτασε και πάλι στη δόξα, καταστρέφοντας κάθε αφήγημα που είχε δημιουργηθεί περί της ικανότητας της να κερδίζει. Και ενώ ο Μέσι θα λάβει σίγουρα την περισσότερη προσοχή, ο προπονητής του αξίζει το μερίδιό του από τα εύσημα. Ο Σκαλόνι μπορεί να πιστωθεί ότι επανέφερε την πίστη σε μια ομάδα που έμοιαζε να την έχει χάσει οριστικά.
Επιμέλεια: Αλέξανδρος Τσιριγώτης
