Να μετατρέψει την επιλογή του Άντριου Άντριους σε μια… έξυπνη «βόμβα» επιχειρεί ο Παναθηναϊκός. Πέρα από τις προσθήκες παικτών με εμπειρία και παραστάσεις από την Ευρωλίγκα, όπως οι Γκριγκόνις, Γουόλτερς, Λι και προσεχώς Γουίλιαμς και πιθανώς Λοβέρν, οι «πράσινοι»-λόγω και των περιορισμών που έχει η αγορά και το μπάτζετ τους-ήταν υποχρεωμένοι να κοιτάξουν και σε… χαμηλότερο ράφι αναζητώντας τον τελευταίο κρίκο στη γραμμή των γκαρντ.
Ο 29χρονος άσος, που αγωνίζεται στο «2» αλλά μπορεί να υπηρετήσει για κάποια λεπτά και το «1», θα προσπαθήσει να πάει κόντρα στον κανόνα των τελευταίων ετών, όπου τα «ψώνια» από Eurocup ή Basketball Champions League δεν μακροημέρευσαν, με πιο πρόσφατες τις επιλογές των Πέρι, Μέικον, Φλόιντ, Φόστερ και Γουάιτ.
Η «στάμπα» του κοντού
Γεννημένος στις 25 Μαΐου του 1993 στο Πόρτλαντ, ο Άντριου Άντριους στράφηκε από νωρίς στο μπάσκετ. Ένα σπορ που δεν ήταν η προφανής επιλογή για ένα παιδί που από τα πρώτα του βήματα στα παρκέ είχε τη στάμπα του κοντού. Στο γυμνάσιο και το λύκειο ήταν στα… όρια του 1,70μ., ωστόσο φρόντιζε από τότε, μέχρι και τώρα που... έφτασε στο 1,88μ., να αποδεικνύει πως τα φαινόμενα απατούν. Στο δημόσιο πολυτεχνικό λύκειο Μπένσον ξεχώρισε από νωρίς με 24 πόντους, 5 ριμπάουντ και 5 ασίστ ανά αγώνα οδηγώντας το σχολείο του στα τελικά του τοπικού πρωταθλήματος. Τότε, το ESPN τον είχε κατατάξει 83ο στο εθνικό ranking για τη θέση του πόιντ γκαρντ.
Αυτό αρκούσε για να του προσφέρει θέση στο αξιόλογο κολέγιο της Γουάσινγκτον και αφότου έχασε τον πρώτο χρόνο (2011/12) λόγω τραυματισμού, άρχισε την καριέρα του στους Huskies.
Κάθε χρόνο και καλύτερος
Στην πρώτη του σεζόν στο NCAA, έχοντας στο πλευρό του παίκτες που πέρασαν από την Ελλάδα όπως οι Σκοτ Σαγκς και Αμπντούλ Γκάντι αλλά και τον… γιο του Σον Κεμπ (!), ο Άντριους έπαιξε σε 31 αγώνες αλλά μόλις δύο στην πρώτη πεντάδα και περιορίστηκε σε 7,8 πόντους με μόνο 27% στα τρίποντα, 2,3 ασίστ και 3 ριμπάουντ ανά αγώνα. Η συνέχεια, ωστόσο, ήταν πολύ καλύτερη για τον ίδιο. Ο βραχύσωμος γκαρντ δούλεψε πολύ σκληρά, εξέλιξε το παιχνίδι του και πήρε στο… σπίτι του τη φανέλα του βασικού γκαρντ των Huskies.
Τις σεζόν 2013/14 και 2014/15 διέπρεψε έχοντας στο πλευρό του τον Νάιτζελ Γουίλιαμς Γκος, μετέπειτα παίκτη του Ολυμπιακού και πλέον της Ρεάλ. Σκαρφάλωσε στους 12,3 πόντους με 28,3% στο τρίποντο στη δεύτερη σεζόν του και αντίστοιχα στην τρίτη στους 15 με 37,6%. Η τελευταία του περίοδος στο κολέγιο, το 2015/16, ήταν και η πιο παραγωγική: Είχε 20,9 πόντους με 40,1% στο τρίποντο, 5,7 ριμπάουντ, 4,9 ασίστ και 1,4 κλεψίματα σε 33,8 λεπτά ανά αγώνα αποτελώντας τον ηγέτη της ομάδας, μπροστά ακόμη και από τον ρούκι τότε γκαρντ Ντεζούντε Μάρεϊ, που ξεχώρισε αργότερα στους Σπερς και πλέον μετακόμισε στους Χοκς, τον φόργουορντ Μαρκίζ Κρις που το 2016 επελέγη στο νούμερο 8 του ντραφτ, αλλά και τον Ματίς Τάιμπουλ που επελέγη στο 20 το 2019 και παίζει στους Σίξερς.
Μάλιστα, στο τελευταίο του εντός έδρας παιχνίδι με τους Huskies, ο Άντριους έκανε ατομικό ρεκόρ στο κολεγιακό πρωτάθλημα με 47 πόντους στη νίκη με 99-91 στο «τοπικό» ντέρμπι με το Washington State.
Το ΝΒΑ δεν του έδωσε την ευκαιρία
Η αδυναμία του κολεγίου του να προχωρήσει στην τελική φάση του NCAA αλλά και το μικρό μπόι του αποτέλεσαν ανασταλτικό παράγοντα στο να επιλεγεί στο ντραφτ του 2016. Οι ομάδες τον αγνόησαν, ενώ ούτε μέσω της παρουσίας του στο summer league με τους Κλίπερς κατόρθωσε να τραβήξει βλέμματα. Οι Χόρνετς τού πρόσφεραν ένα προσωρινό συμβόλαιο το Σεπτέμβριο, αλλά μετά από τρεις εμφανίσεις σε φιλικά (με 4 πόντους, 1,3 ριμπάουντ και 1 ασίστ σε 10,4 λεπτά ανά αγώνα) τον αποδέσμευσαν στις 20 Οκτωβρίου, λίγες μέρες πριν αρχίσει η σεζόν. Κάπως έτσι τελείωσε πρόωρα και οριστικά το όνειρο του ΝΒΑ για τον Άντριους, αφού ούτε και η απόπειρά του τη σεζόν 2017/18 να επιστρέψει στις ΗΠΑ μέσω G League (είχε 5,5 πόντους, 3,3 ασίστ και 1 ριμπάουντ σε 14 λεπτά ανά αγώνα με τη θυγατρική των Σίξερς) έπιασε τόπο.
Έλαμψε στο δεύτερο ράφι, αλλά… οικογένεια πάνω από όλα
Έχοντας συμβιβαστεί με την ιδέα πως το ΝΒΑ θα μείνει ανεκπλήρωτος στόχος, ο Άντριους πήρε το δρόμο για την Ευρώπη. Στις τουρκικές Μπαλικεσίρ, Μπουγιουκτσεκμετζέ και Νταρουσάφακα, τη λετονική VEF Ρίγα και τις ισραηλινές Χάποελ Αφούλα και Μακάμπι Χάιφα κατέθεσε τα διαπιστευτήριά του κάνοντας όνομα στο δεύτερο ράφι της Ευρώπης ως ένας πολύ καλός σκόρερ.
Το καλοκαίρι του 2021 υπέγραψε στην Τουρκ Τέλεκομ αλλά αποχώρησε πριν αρχίσει η σεζόν δείχνοντας πως σε κάποια ζητήματα είναι αδιαπραγμάτευτος. Στις 29 Αυγούστου πληροφορήθηκε πως η αγαπημένη του γιαγιά έπαθε εγκεφαλικό και είχε ελάχιστες ώρες ζωής. Ο ίδιος ζήτησε ολιγοήμερη άδεια για να μεταβεί στις ΗΠΑ και να είναι στο πλευρό της, ωστόσο ο σύλλογος αρνήθηκε. «Δεν δέχτηκαν να μου δώσουν άδεια για να είμαι στο πλευρό της οικογένειάς μου και λύσαμε τη συνεργασία μας. Ζητώ συγγνώμη στους συμπαίκτες μου και τους φιλάθλους, αλλά δεν είχα άλλη επιλογή», έγραψε στο Twitter.
Αφού ταξίδεψε στην πατρίδα του, δεν άργησε να βρει ομάδα, πάλι στην Τουρκία. Την 1η Οκτωβρίου υπέγραψε στην Μπούρσασπορ με τη φανέλα της οποίας έκανε την καλύτερη (μέχρι την επόμενη;) σεζόν του. Μετά από ένα μέτριο ξεκίνημα στο Eurocup, «οργίασε» στο δεύτερο μισό της regular season με 23,5 πόντους ανά αγώνα (έχοντας και μια εμφάνιση με 37 πόντους και 6 ασίστ στην ήττα από τη Βίρτους με 98-94 στην Μπολόνια), με την ομάδα της Προύσας όμως να τερματίζει μόλις έβδομη στον όμιλό της.
Ο Άντριους συνέχισε… on fire σοκάροντας την Παρτιζάν του Ομπράντοβιτς μέσα στο Βελιγράδι σε νοκ άουτ ματς για τους «16». Στη νίκη με 103-95 στην παράταση ο ίδιος είχε 24 πόντους, 10 ριμπάουντ και 8 ασίστ (!) κερδίζοντας και το βραβείο του MVP.
Στα προημιτελικά απέναντι στην Τσεντεβίτα Ολίμπια και τα ημιτελικά κόντρα στην Ανδόρα είχε ακόμη 12 και 20 πόντους εκτός έδρας οδηγώντας την Μπούρσασπορ στον μεγάλο τελικό. Εκεί, ωστόσο, η ισχυρή Βίρτους Μπολόνια κυριάρχησε και ο Άντριους έμεινε στα ρηχά με μόλις 6 πόντους (1/7 σουτ) και 4 λάθη. Ο ίδιος ολοκλήρωσε το Eurocup με 14 πόντους (39,8% στο τρίποντο), 4,2 ασίστ, 2,6 ριμπάουντ και 2,3 λάθη σε 28:42 ανά αγώνα.
Η τουρκική ομάδα έχασε τη χρυσή ευκαιρία να κερδίσει όχι μόνο το πρώτο τρόπαιο στην ιστορία της, αλλά και θέση στην Ευρωλίγκα. Στο εγχώριο πρωτάθλημα η Μπούρσασπορ τερμάτισε όγδοη στη regular season (18-12) πέφτοντας πάνω στη μετέπειτα πρωταθλήτρια Φενέρμπαχτσε στον πρώτο γύρο των playoffs. Η σπουδαία του εμφάνιση στο Game 2 με 23 πόντους, 7/9 τρίποντα, 6 ριμπάουντ, 4 ασίστ και 3 κλεψίματα κράτησε ζωντανό το όνειρο ισοφαρίζοντας σε 1-1, αλλά η Φενέρ πήρε την πρόκριση με 93-81 στον «τελικό».
Συνολικά ολοκλήρωσε τη σεζόν στην BSL με 14,3 πόντους (44% στα τρίποντα), 4,1 ασίστ, 3 ριμπάουντ, 1,3 κλεψίματα και 2,2 λάθη σε 29,5 λεπτά κατά μέσο όρο.
Οδοστρωτήρας… τσέπης
Σε όλη του την καριέρα ο Άντριου Άντριους καλείτο να αποδείξει πως ήταν πολύ… μεγαλύτερος από το μπόι του. Ανέβηκε σκαλί-σκαλί, έδειξε την αξία του στα χαμηλότερα κλιμάκια του ευρωπαϊκού μπάσκετ και τώρα, στον Παναθηναϊκό, θα έχει την ευκαιρία της ζωής του. Έστω και στα 29 του.
Μπορεί το κορμί του να μην είναι… elite για τις απαιτήσεις από γκαρντ στο σύγχρονο μπάσκετ, αλλά ο ίδιος έχει μάθει να ζει με αυτό και να πετυχαίνει. Εκμεταλλευόμενος τον δυνατό του κορμό και το γρήγορο πρώτο του βήμα δεν διστάζει να επιτίθεται στο καλάθι και να απορροφά τους… κραδασμούς σκοράροντας παρά την πίεση μακρύτερων αντιπάλων. Ταυτόχρονα, όμως, με την πάροδο των ετών, έχει βελτιώσει κατακόρυφα το μακρινό του σουτ και από τα πρώτα του χρόνια στο κολέγιο που ήταν η μεγάλη του αδυναμία, πλέον είναι ένα τεράστιο όπλο «πυροβολώντας» με ποσοστό κοντά στο 40% πίσω από τα 6,75μ. Κι όχι... εν στάση και ελεύθερος, αλλά συχνά από ντρίμπλα ή βγαίνοντας από σκριν.
Στην άμυνα είναι αποτελεσματικός στην πίεση πάνω στην μπάλα και όχι εύκολα αντιμετωπίσιμος, χάρη στον όγκο του, ακόμη και σε μις ματς. Όμως ανεβαίνοντας στο επίπεδο της Ευρωλίγκας θα χρειαστεί να γίνει πολύ πιο οικονομικός στην επίθεση έχοντας λιγότερες κατοχές να διαχειριστεί και λογικά λιγότερο χρόνο στο παρκέ, ενώ αμυντικά θα πρέπει να προσαρμοστεί στα θέλω ενός προπονητή που δεν κάνει εκπτώσεις στο κομμάτι αυτό, τόσο σε επίπεδο ενέργειας όσο και σε τακτικής προσήλωσης.
Σε κάθε περίπτωση, ο Άντριου Άντριους μοιάζει ένα μάλλον αναγκαίο ρίσκο για τον Παναθηναϊκό, ο οποίος ελπίζει στο πρόσωπό του να βρει τον παίκτη που θα προσφέρει κυρίως σκορ ερχόμενος από τον πάγκο.
