Αφού αρχίζει τη Δευτέρα κι η Λαμπίρη... (SportDay / Αλέξης Σπυρόπουλος)

Οι Ηλείοι είναι, λοιπόν, οι πιο τυχεροί «κατεστραμμένοι Ελληνες» στην ιστορία του έθνους. Καταστράφηκαν. Αλλά, τουλάχιστον, καταστράφηκαν παραμονές εκλογών! Οι γείτονές τους στην Αχαΐα, ένα μήνα πίσω, και καταστράφηκαν... ολίγον και εκλογές δεν είχαν προκηρυχθεί. Μάλλον δεν είχαν αποφασιστεί τότε, καν. Πράγμα που, παρεμπιπτόντως, αποδεικνύει πως δεν ήταν εκ προμελέτης το εγκληματικό παιχνιδάκι με τον θεσμό. Ηταν, η φαεινή ιδέα για τη 16η Σεπτεμβρίου, της στιγμής. Της κακιάς στιγμής του επικοινωνιακού επιτελείου.

Η τύχη των Ηλείων ήταν ότι, με τη νίκη και την ήττα στην κάλπη να παίζεται κορώνα-γράμματα πια, η γραφειοκρατία παρακάμφθηκε. Για την ακρίβεια, κονιορτοποιήθηκε. Οποιος θέλει με μία ταυτότητα μπαίνει στην τράπεζα και παίρνει λεφτά. Ξέρω έναν τύπο που κυκλοφορεί στη δική μας αγορά, του Τύπου, με... τέσσερις διαφορετικές ταυτότητες. Νομίζω, μάλιστα, πως βαστά η σκούφια του από κει κάτω. Θα 'χει θησαυρίσει! Οταν τα βρει, κάποτε, η υπηρεσία, εκείνος θα 'χει βγάλει άλλη (ταυτότητα).

Οποτε θέλουν συνεπώς, είναι το δίδαγμα, γίνεται. Ολα γίνονται. Και η γραφειοκρατία να παραμερίσει και περιθώρια στον προϋπολογισμό να ευρεθούν και το λυπημένο ύφος του Αλογοσκούφη (ναι, κατανοούμε, αλλά «δεν μας παίρνει») να μη ληφθεί υπόψη. Μωρέ, άμα έρχεται το αβγό μες στην τρύπα, μας παίρνει και μας σηκώνει. Τα δίνουμε. Το 'χαμε μάθει, απ' τα παλιά. Τσοβόλα, δώσ' τα όλα. Η φωνή δονούσε το μπαλκόνι. Δώσ' τα, γιατί καιγόμαστε. Χανόμαστε. Χάνουμε.

Οι Αλογοσκούφηδες αυτού του κόσμου, όλοι απ' την ίδια πρέσα έχουν βγει. Φαίνεται στις συνόδους υπουργών. Οπως και οι Σημίτηδες, οι γεννήτορες της ΟΝΕ, άλλωστε. Φαίνεται στις συνόδους κορυφής. Αγκυλωμένοι σε βαθμό αυτισμού, ανάλγητοι, λογιστές. Οχι αληθινοί πολιτικοί. Εξ ου και οι δύο (οικονομικοί) κόσμοι. Ο κόσμος με τους δείκτες. Και ο κόσμος με τα νοικοκυριά. Η χρεοκοπία αλληλεγγύης της Ευρωπαϊκής Ενωσης δεν είναι δικό μας, στην κάψα επάνω, συναισθηματικό συμπέρασμα.

Ο Ρολφ Κλάινε, χιλιάδες μίλια μακριά, υπεύθυνος του κοινοβουλευτικού ρεπορτάζ στη γερμανική «Bild», έγραψε χθες: «Η Ελλάδα καίγεται, η παλαιότερη δημοκρατία στον κόσμο είναι στις φλόγες, η ιερή Ολυμπία, κόλαση. Και τι κάνει η Ενωση; Γιατί δεν είναι εις θέσιν να ενεργήσει πιο γρήγορα; Η Ευρώπη είναι κάτι περισσότερο από βουνά μετοχών, κανονισμούς και λαμπερές συνεντεύξεις στο τηλεοπτικό φως. Η αξία της αλληλεγγύης των μελών φαίνεται στην κρίση. Οταν η υπόθεση καίει».

Η πρέσα που βγάζει τους Αλογοσκούφηδες και τους Σημίτηδες δεν έχει διαφορές ουσίας από την πρέσα που βγάζει και τους αφασικούς ΟΥΕΦΑίους αυτού του κόσμου. Τους είδαμε, άβουλους, αυτές τις ημέρες που «η υπόθεση καίει». Εγκλωβισμένοι στον μικρόκοσμό τους. Κόλλησαν και τους δικούς μας, στο μεταξύ, εδώ. Μία η ΕΠΟ, που έβγαλε, την Τρίτη, το (νέο) πρόγραμμα Κυπέλλου. Και μία η Σούπερ Λίγκα, που ακολούθησε, χθες, να βγάλει το (νέο) πρόγραμμα πρωταθλήματος. Ακούν τι λένε; Βλέπουν (σε κάνα... βίντεο) τι κάνουν;

Τον μαυροφορεμένο βουβό κόσμο, που κατέκλυσε χθες το απόγευμα την Πλατεία Συντάγματος, τον είδαν; Εχουν επαφή με το περιβάλλον; Θα παιχτεί μπάλα στη χώρα, το Σαββατοκύριακο; Γιατί; Επειδή το θέλει η κυβέρνηση (να ξεχαστεί, δυο-τρεις ώρες, ο κοσμάκης) και πιέζει ο μέγας χορηγός ΟΠΑΠ; Ή για να 'χουν ένα ματς οι ποδοσφαιριστές, δέκα μέρες πριν από το Οσλο και δυόμισι εβδομάδες πριν από τα Κύπελλα Ευρώπης; Πόση διαφορά θα κάνει, δέκα μέρες και δυόμισι εβδομάδες πριν, ένα (ματς) από... κανένα;

Αλλά, πάλι, ίσως έχουν ένα δίκιο. Μετά το Σαββατοκύριακο της μπάλας, τη Δευτέρα αρχίζει τα μεσημεριανά της κι η Λαμπίρη. Καθαρή ένδειξη ότι η ζωή, προχωρώντας, επιστρέφει στους φυσιολογικούς ρυθμούς της.