Η καραμέλα των απαντήσεων...

Για κάποιο λόγο οι Έλληνες ποδοσφαιριστές δίνουν την εντύπωση μετά από κάθε νίκη, ότι πρέπει να απαντούν. Ότι ακούσαμε χθες από τους Τοροσίδη, Κατσουράνη και Καραγκούνη, ήταν ένα remake των όσων ακολούθησαν στη Ρίγα, τον Σεπτέμβριο του 2008.

Είχε προηγηθεί η νίκη αλλά με κακή εμφάνιση κόντρα στο Λουξεμβούργο. Τέσσερις ημέρες μετά, ήρθε μια γεμάτη παρουσία κόντρα στη Λετονία και τα δυο γκολ του Γκέκα, τα οποία χάρισαν στην εθνική μας τη νίκη. Μετά το τέλος του αγώνα, οι διεθνείς μιλούσαν για απαντήσεις που έδωσαν στους κακοπροαίρετους αντί να σταθούν στις αλλαγές που παρουσίασαν. Στο κάτω-κάτω αν οι περισσότεροι μιλούσαν ποδοσφαιρικά, θα καταλάβαινε και ο κόσμος τι ήταν αυτό που έφταιξε σε μια άσχημη εμφάνιση και τι βοήθησε σε μια εικόνα του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος.

Ο Κατσουράνης κατά τη διάρκεια των δηλώσεών του χθες, είπε μια μεγάλη αλήθεια, για την οποία φώναζε ο ελληνικός Τύπος αμέσως μετά το τέλος του αγώνα με τη Ν.Κορέα. «Για να σας πω την αλήθεια και εγώ νομίζω ότι πρέπει να παίζουμε με 3 κεντρικούς αμυντικούς» τόνισε ο άσος του Παναθηναϊκού δίνοντας δίκιο ουσιαστικά σε όλους αυτούς που υποστήριζαν το ίδιο πράγμα από το απόγευμα του Σαββάτου και μετά. Βέβαια θα πει κάποιος ότι ο Παπασταθόπουλος έφυγε από το γήπεδο νωρίς όμως η ψυχολογία της ομάδας ήταν διαφορετική από τη στιγμή που βγήκε από τα αποδυτήρια για να ξεκινήσει με το σύστημα που νιώθει ότι της ταιριάζει.

Μόνο στη δική μας εθνική λοιπόν πρέπει να συμβαίνει αυτό. Μετά από κάθε νίκη να ακούμε από ορισμένους ποδοσφαιριστές για απαντήσεις. Μα είναι τόσο δύσκολο να καταλάβουν ότι ο Έλληνας φίλαθλος, ο οποίος περιμένει από το ποδόσφαιρο λίγη χαρά, απογοητεύεται από μια ομάδα που του έχει δώσει το δικαίωμα να απαιτεί το κάτι παραπάνω; Είναι τόσο δύσκολο να καταλάβουν ότι η σκληρή κριτική που ασκείται σημαίνει ότι ο πήχης έχει ανέβει πολύ ψηλά; Με βασικούς πρωταγωνιστές βέβαια αυτούς και κανέναν άλλο. Η χαρά και η λύπη, η αποτυχία και η επιτυχία απέχουν ελάχιστα. Όσο υπερβολικό μοιάζει το «κράξιμο» άλλο τόσο υπερβολικό ήταν και το γεγονός ότι εκατομμύρια Ελλήνων μετέφεραν σχεδόν στα χέρια το πούλμαν των θριαμβευτών του 2004 από το αεροδρόμιο στο κέντρο της Αθήνας. Αυτή είναι η ζωή του Έλληνα…γεμάτη υπερβολές!