Αυτό το σενάριο με την επιστροφή του Σικαμπάλα, αν δεν πρόκειται για τρικ της διοίκησης Ζαγοράκη προκειμένου να επαναφέρει μια χαμένη –αν δεν επιστρέψει– υπόθεση των τελευταίων 17 μηνών, φαίνεται πως μπορεί να εξελιχθεί σε ό,τι καλύτερο έχει να επιδείξει στον αγωνιστικό σχεδιασμό.
Αν, δηλαδή, αυτοί οι άνθρωποι που αποφάσισαν να αναλάβουν δράση στα διοικητικά είχαν στο πίσω μέρος του μυαλού τους να επαναφέρουν τον Σικαμπάλα στην ομάδα και τώρα έχουν φτάσει σε ένα σημείο που μπορούν να ελπίζουν σε αίσιο τέλος, θα πρέπει να μιλάμε για τη μεταγραφή που θα ανατρέψει ακόμα και τις λεπτές ισορροπίες όσον αφορά την πορεία της επόμενης σεζόν.
Η προσθήκη του –όχι βέβαια εκεί που αγωνίζεται ο Ιλιεφ, όπως λανθασμένα πολλοί νομίζουν ότι θα συμβεί– δημιουργεί την αίσθηση ότι τουλάχιστον από τη μεσαία γραμμή και κάτω υπάρχουν προοπτικές για έναν ΠΑΟΚ που θα παίξει καλό ποδόσφαιρο, δημιουργικό και παραγωγικό, μια και θα συνδυάζει πολλά θετικά χαρακτηριστικά. Παίκτες αξίας με προσωπικότητα και πολλές δυνάμεις συνθέτουν την εικόνα μιας δύναμης κρούσης που μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα σε οποιονδήποτε αντίπαλο.
Η συμμετοχή του Σικαμπάλα, χωρίς να είμαστε σε θέση να εκτιμήσουμε ακριβώς τις δυνατότητές του ύστερα από ενάμιση χρόνο απουσίας από την Τούμπα, όντες βασιζόμενοι σε όσα πρόλαβε να κάνει στη μικρή του –πρώτη– θητεία, είναι βέβαιο ότι προσθέτει μια λύση υψηλού επιπέδου στην ομάδα του Γιώργου Παράσχου.
Ισως παρακινδυνευμένα να αναλύουμε με αισιοδοξία όσα θα συμβούν με την επιστροφή του Σικαμπάλα, αλλά δεν μπορεί… Δεν είναι δυνατόν να ξέχασε το ποδόσφαιρο που ήξερε. Ενδεχομένως, μάλιστα, μετά τα όσα έχει περάσει στην πατρίδα του και δεδομένου ότι εκδήλωσε ο ίδιος την επιθυμία να επιστρέψει, όπως φανερώνει το χθεσινό ρεπορτάζ, να έχει να παρουσιάσει αυξημένο βαθμό ωριμότητας, που έτσι κι αλλιώς ήταν ένα από τα χαρακτηριστικά που αλλοίωναν την εικόνα του «μαύρου μάγου» από την Αίγυπτο.