Όταν ο Μπαρμπής συνάντησε τον Πίνι (SportDay / Στέφανος Χάρης)

Η άνοδος της θερμοκρασίας απασχολεί πολύ τη θεία μου τη Λουκρητία, που αποφάσισε να φύγει άρον άρον για το εξοχικό μας στη Μύκονο. Εγω πάλι δεν θα πάω. Οταν την τελευταία φορά είδα το Piero's κλειστό, παραλίγο να πάθω κατάθλιψη…

Το Piero's το αποκαλούσαμε παλιά «ο Ναός». Τώρα έμαθα ότι το οίκημα που στεγάζεται ανήκει στην εκκλησία. Τελείως λογικό. Αντε να βρεθεί κάποιος να το ανοίξει, γιατί κινδυνεύει το νησί να χάσει την Ακρόπολή του. Και δεν αντέχεται και η ζέστη…

Ο μόνος που δεν έχει προβλήματα με την ξαφνική ζέστη είναι ο θρυλικός ποιητής του «Derby», ο μεγάλος Διονύσης Τσακασιάνος!

«Τρίτη εμπρός μας έφτασε, του Ιούνη δέκα εννιά,
ο χρόνος ο ανελέητος, σε κούρσα ωσαννά.
Πότε όπου γεννιόμαστε, και κάνουμε ουά,
πότε που πλέον γέροντες, τα τσίσα, τα κακά.
Ας είναι έτσι η ζωή, και πώς να την αλλάξεις,
τη μία στα ύψη, στα ψηλά, την άλλη αχ-βαχ να κράξεις.
Και λέει πρώτοι οι Ελληνες, στα σεξουαλικά,
μα οι γκόμενες αμφισβητούν, τι πράγματα είναι αυτά.
(…). Και μπρος γκρεμός τ' ορκίζομαι, πίσω μας είναι ρέμα,
μια κουνιστή συνάμενη, φωνάζει αλήθεια ή ψέμα.
Φινάλε τώρα ο στιχουργός, ο Κάλβος ή ο Σολωμός,
πάει να κατουρήσει, την ποίηση να ποτίσει.
Καλά να μου περάσετε, με όλα τα καψάτα,
λίγα παγάκια πίσω μπρος, τα δοξασμένα νιάτα».

Τι θέλει να πει ο ποιητής; Prackticer!

Ειδικά όσοι δεν καταλάβατε τίποτα θα ήθελα να δείξετε την απαραίτητη προσοχή στο κείμενο που δημοσιεύτηκε στο «Goal» υπό τον ανησυχητικό τίτλο: «Εχουμε πολλή δουλειά»! Ανησυχητικό, διότι αν κρίνω από το μποτιλιάρισμα που υπήρχε χθες το πρωί στην παραλιακή, σε αυτή τη χώρα μόλις καλοκαιριάσει, όρεξη για δουλειά δεν έχει κανένας.

Διαβάστε προσεκτικά τα όσα ακολουθούν για να δω αν διακρίνατε μια λεπτομέρεια:

«Λίγο μετά τις 7 μ.μ.», αναφέρει ο ρεπόρτερ που καλύπτει την «πρώτη» του προέδρου Ζαγοράκη, «αναχωρούν όλοι μαζί (Ζαγοράκης, Παπαδόπουλος, Μανδρινός, Ποικιλίδης, Αποστολίδης, Ιωαννίδης). Ο Θοδωρής Ζαγοράκης κρατά, όπως και οι υπόλοιποι της διοίκησης, ένα φάκελο.
- Θόδωρε, να σε αποκαλούμε πρόεδρο;
"(γέλια). Καλησπέρα, τι κάνετε εδώ;"..
- Πώς πήγε η πρώτη συνεδρίαση;
"Καλά… έχουμε πολλή δουλειά".
- Σε βλέπω χαμογελαστό, είσαι αισιόδοξος;
"Αν δεν ήμουν αισιόδοξος, δεν θα ήμουν εδώ".
- Πώς αισθάνεσαι;
"Καλά (γέλια)… Είναι πολλά που πρέπει να κάνουμε και πρέπει να τα βάλουμε σε μια τάξη".
- Χρόνο για τις πρώτες διεργασίες μέχρι να αναλάβετε τη Δευτέρα έχετε.
"Εχουμε, αλλά σου λέω ότι έχουμε και πολλά να κάνουμε".
- Δεν ξέρω αν συνήθισες τα πολιτικά τώρα που κρέμασες τα ποδοσφαιρικά παπούτσια, αλλά βλέπω το αθλητικό παπούτσι δεν το αλλάζεις.
"Πάντα… έχω να δώσω ακόμα (γέλια). Παιδιά, σας χαιρετώ, να 'στε καλά"».

Τι προκύπτει από την προσεκτική αυτή ανάγνωση μιας συζήτησης που ο Θεός ξέρει γιατί μεταφέρεται σε μια εφημερίδα; Μα, το γεγονός ότι ο Ζαγοράκης με ό,τι λέει γελάει! Ξαναδείτε το κείμενο και θα μου δώσετε δίκιο! Ρε, μπας και είναι σωστός ο Κόλκας που έγραφε ότι από τότε που ανέλαβε ο «Ζαγόρ» λύθηκαν όλα τα προβλήματα και είμαστε εμείς φάουλ που του βάζαμε χέρι;

Εγώ, πάντως, δεν κρύβω ότι έναν πρόεδρο θα τον ήθελα όπως τον νέο πρόεδρο της Σούπερ Λίγκας στο κέντρο της σελίδας. Με κάτι πολύ βαρύ και αριστοκρατικό. Ισως και με κοστούμι από ψαροκόκαλο μέσα στο κατακαλόκαιρο…

Ενας τέτοιος πρόεδρος –γιατί να το κρύψω– είναι ο αγαπημένος μου Κώστας Μπαρμπής, του οποίου λεπτομέρειες για το τελευταίο βιβλίο παρουσίασε χθες ο πάντοτε έγκυρος σε θέματα Μπαρμπή «Πρωταθλητής»:

«Τρεις εκδόσεις στο διάστημα μιας διετίας (παρά την απαγόρευση προβολής του από τη μικρή οθόνη!) πραγματοποίησε, απόλυτα δικαιολογημένα, το εξαίρετο ιστορικό πόνημα του πολυγραφότατου συγγραφέα (και μεταφραστή από την αγγλική, τη γαλλική και την ιταλική), επίτ. Γενικού Διευθυντή του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών, πρ. καθηγητή Ευρ. Παρ. Αμερ. Πανεπιστημίου και Γενικού Γραμματέα της Διεθνούς Επιστημονικής Εταιρείας "Ο Βυζαντινός Πολιτισμός", κ. Κώστα Ν. Μπαρμπή, το οποίο τιτλοφορείται "Η Εβραϊκή Αμερική και η Σιωνιστική Απειλή" (κυκλοφορεί σε μεγάλο σχήμα, με σκληρό εξώφυλλο)».

«Το βιβλίο αυτού του πολυδιαβασμένου συγγραφέα 50 έργων (και μεταφραστή 97) ορθά χαρακτηρίστηκε (όπως και άλλα προηγούμενα) "προφητικό", μια και προέβλεψε τις δύο διαδοχικές τραγωδίες στην πολυτάραχη (εξαιτίας κοιτασμάτων πετρελαίου, αλλά και του κράτους Ισραήλ) Μέση Ανατολή: την πρώτη στο Ιράκ (με ψευδεπίγραφες, ασύστατες και αβάσιμες δικαιολογίες) και τη δεύτερη, που έπληξε αμάχους -και κυρίως νήπια και παιδιά προεφηβικής ηλικίας- στον δύσμοιρο Λίβανο, ο οποίος αφέθηκε μόνος και απροστάτευτος από όλα ανεξαίρετα τα -όχι λίγα- αραβικά κράτη».

«Ο κ. Μπαρμπής στηρίχτηκε: Στα στοιχεία που συγκέντρωσε σε τρεις μεταβάσεις του στις εβραιοκρατούμενες από άκρο σε άκρο Ηνωμένες Πολιτείες, τις οποίες και επισκέφτηκε στο σύνολό τους, ερχόμενος σε ενημερωτικές επαφές με διπλωμάτες, πολιτικούς, συγγραφείς, δημοσιογράφους, συνεργάτες τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών σταθμών, εκπροσώπους της -δυστυχώς ανίσχυρης- ελληνικής ομογένειας και με πανεπιστημιακούς "δασκάλους"».

Υστερα από όλα αυτά τα θαυμαστά, πιστεύω ότι στον Ολυμπιακό θα πρέπει οπωσδήποτε να αποκτήσουν το βιβλίο και να το κάνουν δώρο στον Πίνι Γκέρσον! Πιστεύω ότι για ένα ζήτημα όπως η σιωνιστική απειλή θα έχει να πει πολλά…

Δεν ξέρω, αγαπητέ αναγνώστη, αν αναρωτιέσαι ποιος έγραψε όσα προηγήθηκαν για το βιβλίο του Μπαρμπή. Το κείμενο ήταν ανυπόγραφο. Εχω, ωστόσο, την υποψία ότι μόνο ο ίδιος θα μπορούσε να γράφει τέτοια πράγματα για τον εαυτό του. Λες;