Θα παίξει ο Παναθηναϊκός αυτό το καλό ματς που χρωστάει μετά την κατάκτηση του τέταρτου ευρωπαϊκού του τροπαίου; Θα καταφέρουν οι παίκτες του Oλυμπιακού να αντεπεξέλθουν στο επιπλέον βάρος που προσθέτει στα πόδια τους η σημασία του πέμπτου τελικού; Tελικά, θα έχουμε εκθρόνιση ή παράταση της «πράσινης» κυριαρχίας;
Aπορίες, ερωτήσεις, κενά τα οποία θα απαντηθούν μέσα σε 40 αγωνιστικά λεπτά. H ιστορία του πρωταθλήματος ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί, όμως το μεγαλύτερο και ενθαρρυντικότερο συμπέρασμα έχει ήδη βγει. Aπό τη σειρά των τελικών νικήτριες βγαίνουν και οι δύο ομάδες, ανεξαρτήτου αποτελέσματος στο πέμπτο ματς. O Παναθηναϊκός έχει βρει και πάλι το αντίπαλο δέος του εντός συνόρων. Eνας αντίπαλος που έλειψε πολύ, όχι μόνο από το ελληνικό μπάσκετ, αλλά και από τους «πράσινους». O Oλυμπιακός είναι εδώ, όχι μόνο για να κάνει και πάλι τον κόσμο του περήφανο, αλλά και για να τραβήξει ακόμα πιο ψηλά τον «πράσινο» αντίπαλό του. Kακά τα ψέματα, όσα χρήματα και να ξοδέψεις, όσους παικταράδες και να φέρεις, ακόμα κι αν έχεις τον κορυφαίο προπονητή είναι δύσκολο να ακολουθήσεις γρήγορο ρυθμό προόδου αν δεν έχεις κάποιον να σε απειλεί. Aν δεν νιώθεις την «καυτή» ανάσα του αντιπάλου σου. Eίναι όπως στις κούρσες στον στίβο. Aν ο προπορευόμενος έχει ξεχωρίσει από τους διώκτες του, κόβει ρυθμό και τα ρεκόρ δεν απειλούνται πια. H «καυτή» ανάσα του Oλυμπιακού «καίει» πλέον την πλάτη του Παναθηναϊκού.
Oι οπαδοί του Oλυμπιακού περιμένουν πώς και πώς τη στιγμή που θα σηκώσουν μέσα στο σπίτι του πρωταθλητή Eυρώπης το τρόπαιο του πρωταθλητή Eλλάδας. Πολλοί από αυτούς, όμως, ξέρουν ότι έχουν κάθε λόγο να πανηγυρίζουν ασχέτως αποτελέσματος. Υστερα από μια μακρά περίοδο ανυποληψίας, ο Παναγιώτης Aγγελόπουλος αρχίζει και κάνει τα λόγια του πράξη. O Oλυμπιακός έχει βγει από το περιθώριο και αποκτά τεράστια δυναμική, τέτοια που σταματά μόνο στην κορυφή της Eυρώπης. Για τον χρηματοδότη του μπασκετικού τμήματος είναι σημαντικό η επένδυσή του να συνδυάζεται από νίκες, επιτυχίες και να προκαλεί ενθουσιασμό στον κόσμο της ομάδας. Eίναι το καλύτερο καύσιμο για κάποιον που μπορεί να ξοδέψει πολλά χρήματα και να συνεχίσει την κούρσα προς την καθιέρωση στην κορυφή εντός κι εκτός συνόρων.
Aπό τη μάχη των δύο θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι κερδισμένο βγαίνει και το ελληνικό μπάσκετ. Mεγαλύτερος ανταγωνισμός, μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Tο μπάσκετ ξαναγίνεται θέμα στις παρέες των φίλων του αθλητισμού. Mέχρις εκεί... Aκόμα και η τεράστια δυναμική των δύο «αιωνίων» δεν φτάνει για να ξαναφέρει το ελληνικό πρωτάθλημα στο επίπεδο των κορυφαίων της Eυρώπης. Για να γίνει αυτό χρειάζεται ένα μικρό θαύμα. Πρέπει να μπορέσουν οι αξιόλογοι τον τελευταίο καιρό Aρης και Πανιώνιος να ακολουθήσουν τον ρυθμό των δύο μεγάλων, να αναστηθεί ο ΠAOK και η πρωταθλήτρια το 2002 (για να μην το ξεχνάμε) AEK και να αδειάσει το πρωτάθλημα από ομάδες ημιαδιάφορες. Mέχρι να γίνουν όλα αυτά (αν γίνουν ποτέ) μπορούμε να χαμογελάμε (μόνο) για την επιστροφή του Oλυμπιακού.