Στο πηγάδι ο λιγότερο διψασμένος (SportDay / Νίκος Παπαδογιάννης)

Μέσα Ιουνίου και ο Ολυμπιακός βρήκε επιτέλους τρόπο να εκμεταλλευτεί αυτό που οι ουδέτεροι παρατηρητές πιθανολογούσαν από τις αρχές του Μάη. Κορεσμένος μετά την κατάκτηση του ευρωπαϊκού στέμματος και κατάκοπος από την υπερπροσπάθεια (των συγκριτικά λίγων παικτών που σήκωσαν το βάρος), ο Παναθηναϊκός μοιάζει έτοιμος να καταρρεύσει.

Η δύναμη της έδρας είναι πια ο μοναδικός σύμμαχος των πρωταθλητών στη σειρά των τελικών της Α1. Εφόσον ο Ολυμπιακός μπορέσει να «πατήσει» και μεθαύριο στο περίσσευμα ενέργειας που φαίνεται να διαθέτει, θα πληρώσει τον άσπονδο εχθρό του με το ίδιο νόμισμα που ο ίδιος εισέπραξε το 1999: πρωτάθλημα στο σπίτι του αντιπάλου. Οσοι είδαν το χθεσινό ματς καταλαβαίνουν ότι ο τίτλος του φαβορί πάει να αλλάξει χέρια.

Ενέργεια, φρεσκάδα, δίψα. Αυτά είναι τα βαριά όπλα του Ολυμπιακού. Χορτάτος έπειτα από τόσες κατακτήσεις τροπαίων εντός και εκτός συνόρων, ο Παναθηναϊκός ξέμεινε ξαφνικά από κίνητρο. Μπροστά στο δικό του κοινό θα επιστρατεύσει τις τελευταίες ικμάδες δυνάμεων που του έχουν απομείνει για να προστατεύσει τα κεκτημένα τόσων ετών και να προσθέσει άλλον έναν κρίκο στην «πράσινη» δυναστεία των δαχτυλιδιών.

Αν το πετύχει, θα το οφείλει στους παροιμιώδεις αυτοματισμούς του (αυτούς που του έδωσαν αβαντάζ στο χθεσινό α' ημίχρονο), στην πείρα παικτών που ξέρουν σε ποια κρυμμένη γωνιά του οργανισμού τους να ψάξουν για παραπανίσιες ανάσες, στο οικείο περιβάλλον της Ολυμπιακής αρένας.

Αρένα θα είναι σίγουρα το ΟΑΚΑ μεθαύριο, με τη συνύπαρξη οπαδών των δύο ομάδων. Κατά πόσο θα γίνει Ολυμπιακή (όπως το 2002, όταν πάλι ο ΠΑΟ προερχόταν από ευρωπαϊκό κλέος), θα το δείξει η πράξη και θα το γράψει η ιστορία. Ο Γκέρσον πάντως απέκτησε φωτεινή πυξίδα για τη συνέχεια. Οχι μόνο χθες, αλλά και στον τρίτο τελικό...

Στον χθεσινό αγώνα οι πρώτες ενδείξεις ότι επίκειται ανατροπή εμφανίστηκαν λίγο πριν από την ανάπαυλα του ημιχρόνου, όταν ο Παναθηναϊκός έπαθε σε διαδοχικές φάσεις κάτι που του συμβαίνει σπανιότατα. Δέχθηκε (σαν πρωτάρης) αιφνιδιασμούς ύστερα από δικές του βολές και «καπάκι» έπειτα από δικό του καλάθι! Στην πρώτη περίπτωση ο Πεν τιμώρησε με λέι απ μια άμυνα που κοιμόταν. Στη δεύτερη έσπευσε ο Διαμαντίδης και αποσόβησε με τάπα το κάρφωμα του Βασιλόπουλου.
Ωστόσο, αυτό ήταν το κύκνειο άσμα των φιλοξενούμενων.

Με το που άρχισε το β' μέρος, ο Παναθηναϊκός κατέρρευσε σύσσωμος, από Διαμαντίδη μέχρι Μπατίστ, από Χατζηβρέττα μέχρι Τσαρτσαρή, από Σισκάουσκας μέχρι Τομάσεβιτς. Απέναντι σε έναν αντίπαλο που έφερνε συνεχώς ξεκούραστα στελέχη από τον πάγκο για να παίξουν ξύλο στην άμυνα και να τρέξουν στην επίθεση, το «τριφύλλι» μαράθηκε όσο ποτέ άλλοτε.

Στο δεύτερο 20λεπτο η ομάδα του πελαγωμένου Ομπράντοβιτς έβαλε μόλις 5 καλάθια εντός παιδιάς. Το Tendex της έπεσε από το 0.540 του ημιχρόνου στο 0.350. Δεν μπορούσε να τη σώσει (αυτή τη φορά) ούτε ο Διαμαντίδης, μολονότι έπαιξε 40 λεπτά απνευστί...

Ο Ολυμπιακός πήρε το πάνω χέρι όταν οι ψηλοί του έστησαν οδόφραγμα μέσα στην αντίπαλη ρακέτα (πρώτα ο Σχορτσιανίτης και μετά ο Μπουρούσης) και βοήθησαν να γίνει πιο ορθόδοξο το παιχνίδι. Οσο έπαιζαν οι «λάιτ» Ζίζιτς και Στακ, ο Παναθηναϊκός προκαλούσε όσα βραχυκυκλώματα ήθελε με την άμυνά του και έφτανε με ευκολία στο καλάθι, με γρήγορες καίριες πάσες μέσα ή έξω από τη ρακέτα. Ο «Σόφο» έβαλε τα θεμέλια για την αλλαγή του σκηνικού, γεμίζοντας τους πάντες με μώλωπες.

Η βοήθεια του Βασιλόπουλου ήταν και πάλι ανεκτίμητη, όχι τόσο με τους 17 πόντους του όσο με την προσήλωσή του στην άμυνα και στην ομαδική δουλειά. Ο Πεν κατόρθωσε να τελειώσει τέτοιο ματς χωρίς λάθη (και με 17 πόντους), ο Ντόμερκαντ πέτυχε πολύτιμα καλάθια, οπότε δεν χρειάστηκε καν η συμβολή του Μασιγιάουσκας! Αλλά και πώς να αφήσει ελεύθερο τον σπουδαίο Λιθουανό ο Παναθηναϊκός;

Το έκανε στα προηγούμενα ματς και παραλίγο να το πληρώσει ακριβά. Αν τελείωνε με «διπλό» το τρίτο ματς, ο Ολυμπιακός θα πανηγύριζε μάλλον τώρα την επιστροφή του στον θρόνο...

Ετοιμαστείτε λοιπόν για τρεις ημέρες ψυχρού πολέμου και μια βραδιά ακραίου φανατισμού. Δεν τη γλιτώνουμε πια, όσο και αν προσπαθήσουν οι διοικήσεις (που αμφιβάλλω) να ρίξουν νερό στη φωτιά. Στους μέχρι τώρα τελικούς, μικρούς και μεγάλους, κερδίζει το μπάσκετ. Θα εμφανιστεί και την Τετάρτη στο ΟΑΚΑ ή θα πάρει δρόμο τρομαγμένο;