Ποια είναι, τελικά, τα λαμόγια; (SportDay / Γιώργος Ζαχαριάδης)

Είναι τόσο εύκολο να χαρακτηριστεί κάποιος «λαμόγιο» στη σημερινή ελληνική ποδοσφαιρική πραγματικότητα, που αποκλείεται ακόμα και η ευκαιρία να αποδείξει -αν βέβαια αναγκαστεί- το αντίθετο. Αρκούν μερικές «γραμμές» στον Τύπο για να δώσουν τροφή για επικριτικά σχόλια.

Πόσω μάλλον αν υπάρξουν κάποιοι που νιώθουν θιγμένοι από παλιότερη συνεργασία και με βαρύτατους χαρακτηρισμούς σπεύδουν να διαβάλουν το «λαμόγιο» που εμφανίζεται για να αναλάβει μια ποδοσφαιρική ομάδα.

Με ήσυχη τη συνείδηση, χωρίς φειδώ και ενδοιασμό, δείχνουν έναν απέραντο ενθουσιασμό για να χαρακτηρίσουν «απατεώνα» όποιο νέο πρόσωπο προκύπτει στην πιάτσα και δεν λέγεται Αγγελόπουλος, Ρέστης και Λιακουνάκος. Τα πράγματα είναι πολύ απλά και η «καταδίκη» του νεοφερμένου αγοραστή-επενδυτή μιας ΠΑΕ στη συνείδηση του κόσμου θεωρείται βέβαιη.

Ο τελευταίος, ακόμα και αν έχει πάρει απόφαση να στήσει μια νοικοκυρεμένη δουλειά, θα πρέπει να αποδεικνύει συνεχώς ότι δεν είναι ελέφαντας που κρύβεται πίσω από παπαρούνες, αλλά κάποιος που επιθυμεί να πληρώσει για τη δημοσιότητά του ή να εισπράξει χρήματα από την εύρυθμη λειτουργία μιας ποδοσφαιρικής ομάδας. Οπως κάνουν δηλαδή οι περισσότεροι από τους ιδιοκτήτες των ΠΑΕ.

Οι περισσότεροι, δυστυχώς, το μόνο που εξακολουθούν να κάνουν -και τους φιλοξενούμε συνήθως στις ραδιοφωνικές εκπομπές- είναι να αποκλείουν πρόσωπα και επιλογές, χωρίς να έχουν τη δυνατότητα να συμβάλουν εμπράκτως στη λύση οικονομικοδιοικητικών προβλημάτων και -πολύ περισσότερο- χωρίς να προτείνουν τίποτε απολύτως.

Η τακτική του «απαξιώνω και αποδοκιμάζω», χωρίς να υπάρχει καμία πρόταση για τη ρυμούλκηση του πλοίου που βουλιάζει, είναι προνόμιο των περισσοτέρων και ειδικότερα πρώην παραγόντων.

Εχουν χάσει αρκετή από τη λάμψη τους, δεν ανήκουν στη νέα γενιά των... λαμογιών και όταν βρεθούν στην «απ' έξω», αντί να αντιμετωπίσουν με σύνεση οτιδήποτε καινούργιο, το απορρίπτουν και το καταδικάζουν.

Δεν θα περιμένουν ούτε καν τα πρώτα δείγματα γραφής για να κρίνουν. Υποφέρουμε από όλους αυτούς. Και η αποτελεσματικότερη αντιμετώπισή τους είναι η αδιαφορία και όχι η μετωπική σύγκρουση, η οποία ουσιαστικά θα τους δώσει αρκετό έδαφος για να διευρύνουν τη στημένη αντιπαράθεσή τους.

Καλώς κάνουν και ανησυχούν όσοι περιμένουν να ξημερώσει μια πραγματικά καλοκαιρινή μέρα στον Ηρακλή.

Σκέφτηκαν ποτέ αν τελικά συνεισφέρουν με τις βαρύγδουπες τοποθετήσεις τους ή αν προκαλούν ακόμα μεγαλύτερο κακό; Στη δεύτερη περίπτωση είναι προτιμότερο να πάψουν να ανησυχούν, εφόσον δεν έχουν λύση με ονοματεπώνυμο, το δικό τους ή κάποιο άλλο...