Από τους Βαγγέλη-Ακη στο όπου Γιώργος και μάλαμα(SportDay / Διονύσης Ελευθεράτος)

Το «κοινωνικό πρόσωπο» (κι αυτής) της κυβέρνησης είναι αόρατο, αλλά φοριέται πολύ το προσωπείο του δήθεν «ενδιαφέροντος για το ποδόσφαιρο»

Χρόνος: σωτήριο έτος 1998. Τόπος: Θεσσαλονίκη. Πρωταγωνιστής: Ακης Τσοχατζόπουλος, υπουργός Εθνικής Αμυνας. Το στέλεχος του ΠΑΣΟΚ εξέπληξε τους πάντες, εκφράζοντας την αμέριστη ικανοποίησή του για μία διαδήλωση. Ξέρετε από πότε είχαν να πράξουν κάτι ανάλογο άνθρωποι της εξουσίας; Από την εποχή των αλήστου μνήμης «μακεδονικών συλλαλητηρίων», αρχές δεκαετίας '90…
Η διαδήλωση του 1998, όμως, ήταν διαφορετική. Την είχαν διοργανώσει οπαδοί του ΠΑΟΚ. Διαμαρτύρονταν για τη διαιτησία του προηγηθέντος αγώνα της ομάδας εναντίον του Ολυμπιακού. Κατ' επέκταση κατακεραύνωναν το «αθηνοκεντρικό κράτος» και όλες τις παραμέτρους της πολιτικής του: οικονομικές, αθλητικές, αναπτυξιακές, κ.λπ.
Οπως καταλαβαίνετε, το πρώτο σκέλος της διαμαρτυρίας –η διαιτησία– ήταν πολύ ειδικό για να χωρέσει, λογικά, κοτζάμ υπουργικός ενθουσιασμός. Χώρεσε όμως. Το δεύτερο, πάλι, δηλαδή τα περί «αθηνοκεντρικού κατεστημένου», ήταν πολύ αλλόκοτο: εάν ο εκπρόσωπος της κρατικής εξουσίας συμμεριζόταν, όντως, τη θεωρία περί ένοχου «αθηνοκεντρικού κράτους», τότε θα έπρεπε να κάνει κάτι περισσότερο από το να «προβάρει» ασπρόμαυρο κασκόλ. Να αναστατώσει τη Βουλή με ερωτήσεις και παρεμβάσεις, να εγείρει θέμα, έως και να απειλήσει ότι θα αποχωρήσει από την κυβέρνηση. Αμ, δε…
Επί της ουσίας, ο Α. Τσοχατζόπουλος έκανε, τότε, μια πολιτική και δη εσωκομματική ρελάνς: χρόνια πριν, ο μέγας ανταγωνιστής του, ο Ευάγγελος Βενιζέλος, είχε οικειοποιηθεί τη μεταγραφή Γαλακτερού στον ΠΑΟΚ. Ε, πήγαινε πολύ να αφήσει ο Ακης ανεκμετάλλευτη την ευκαιρία. Να μην κάνει επίδειξη «ΠΑΟΚοφροσύνης»; Εικάζουμε ότι ο (τότε) υπουργός θα «ευλογούσε» την κινητοποίηση των οπαδών του ΠΑΟΚ, ακόμα κι αν αυτή προέβαλε ως αίτημα το «ξήλωμα» του Παρθενώνα και τη μεταφορά του στον Χορτιάτη, ως κίνηση δίκαιας πολιτιστικής αποκέντρωσης.
Τα χρόνια πέρασαν. Στην εξουσία ανήλθε η Νέα Δημοκρατία, η οποία με τις διαδηλώσεις, εν γένει, έχει πολύ χειρότερη σχέση από εκείνη που διατηρούσε το «ιστορικό ΠΑΣΟΚ» του Α. Τσοχατζόπουλου. Αυτό όμως δεν πτόησε τον υπουργό Μακεδονίας-Θράκης Γιώργο Καλαντζή, ο οποίος επαίνεσε τους οπαδούς του «Δικεφάλου»: «Εχουν τον τρόπο να διεκδικούν το δίκιο τους, μπράβο που διαδήλωσαν απολύτως ειρηνικά». Πώς το είπατε, υπουργέ; Δίκιο «τους»;
Ο υπουργός που διακηρύσσει πως «νόμος είναι το δίκιο της ΠΑΕ» –και δη εκείνης που χρωστάει– εκπροσωπεί μια κυβέρνηση επιρρεπή στην αλλεργία: αν της πείτε πως χρειάζεται να διατεθεί περισσότερο δημόσιο χρήμα για την Εκπαίδευση, την Υγεία και άλλα «μπανάλ», θα αφρίσει. Πώς να αντέξει τέτοια έκρηξη «κρατισμού», τέτοια υπονόμευση της δημοσιονομικής πειθαρχίας της χώρας; Εάν η κυβέρνηση δεν αφρίσει κι απλώς βγάλει σπυράκια, θα είναι επειδή σε προεκλογική περίοδο επιβάλλεται ολίγη αυτοσυγκράτηση: αν γουρλώνεις τα μάτια από θυμό όταν ο «όχλος» απαριθμεί κοινωνικές ανάγκες, πώς θα γίνουν πιστευτά τα «θα» σου;
Τα προεκλογικά «θα» βεβαίως γίνονται «εδώ και τώρα», όταν πρόκειται να εξυπηρετηθούν ΠΑΕ –ειδικά αν οι αντίστοιχες ομάδες είναι μεγάλες και λαοφιλείς. Θαύμα, θαύμα… Διαρκές μάλιστα! Ο Γιώργος Ορφανός άφησε κατά μέρος τις (όποιες παλιότερες) προειδοποιήσεις του περί του τέλους εποχής και ανοχής. Τώρα απευθύνεται στους ψηφοφ... , ε, συγγνώμη, στους φίλους του ΠΑΟΚ ήθελα να πω, σαν φοροτεχνικός προς πελάτη: «Αν είχαμε κάνει τη ρύθμιση τον Ιανουάριο, θα είχαμε καινούργιες χρεώσεις μέχρι τον Ιούνιο».
Καταλάβατε, τώρα, βρε επιπόλαιοι, που κατηγορούσατε τον υφυπουργό ότι ολιγωρεί; Μια υπογραφή από τον Γιώργο Αλογοσκούφη, μόνο, εκκρεμεί. Γνωστό, κατά τα άλλα, για τη... γαλαντομία του πολιτικό. Το «κοινωνικό πρόσωπο» (κι αυτής) της κυβέρνησης είναι αόρατο, αλλά φοριέται πολύ το προσωπείο του δήθεν «ενδιαφέροντος για το ποδόσφαιρο». Ας παραμένεις άνεργος ή μισθωτός των 700 ευρώ –με πτυχία και γνώση τριών ξένων γλωσσών. Το μόνο που μπορεί να γίνει για σένα είναι να σβηστούν τα χρέη της (όποιας) ομάδας σου. Ε, από ολότελα…
Οπου Γιώργος και μάλαμα, λοιπόν. Καλαντζής, Ορφανός, Αλογοσκούφης. Αλήθεια, αν αυτού του είδους τα κρατικά χατίρια είναι η λύση στα προβλήματα κάθε συλλόγου, πώς στην ευχή έχει φθάσει «στο αμήν» ο ΠΑΟΚ έπειτα από κάμποσες προηγηθείσες «ευεργεσίες»; Θα άξιζε τον κόπο να το σκεφτούν αυτό οι πραγματικοί φίλοι της ομάδας, έστω και στα διαλείμματα της διατριβής τους για το φρικτό «αθηνοκεντρικό» κράτος. Ξέρετε, το κράτος που πληρώνει ακόμα και το ηλεκτρικό ρεύμα όταν γίνονται αγώνες στην Πυλαία και το οποίο φρόντισε να «απαλλοτριώσει» κάποιες εκτάσεις που κατείχε το Δημόσιο στη Μίκρα, ώστε να κατασκευάσει εκεί γήπεδο ο Ηρακλής, εάν το αποφασίσει...