Από τον Πέτρο στον Τζίγκερ, αλλά χωρίς ρήξεις (SportDay / Αντώνης Καρπετόπουλος)

Πριν από χρόνια κυκλοφορούσε η άποψη ότι η λύση για όλα τα δεινά του ελληνικού ποδοσφαίρου είναι η συνεύρεση του Κόκκαλη με τον Βαρδινογιάννη. «Αν καθίσουν στο ίδιο τραπέζι αυτοί οι δύο και συζητήσουν», έλεγαν κάποιοι, «θα λύσουν όλα τα προβλήματα». Σήμερα υπάρχει κάτι που είναι περισσότερο και από απλή συζήτηση: υπάρχει κανονική συνεργασία –το απόγευμα ο Πέτρος Κόκκαλης θα παραδώσει τη Σούπερ Λίγκα στον Γιάννη Βαρδινογιάννη, που θα γίνει ο δεύτερος πρόεδρός της. Ως εικόνα η πράξη αυτή είναι ωραία– κάποια στιγμή για το ελληνικό ποδόσφαιρο κάτι καλό θα προκύψει από το κλίμα συναίνεσης που έχει δημιουργηθεί. Εν τω μεταξύ, όμως, σήμερα τα κύρια προβλήματα παραμένουν άλυτα.

Στο σημερινό Δ.Σ. της Σούπερ Λίγκας θα 'πρεπε να υπάρξει ένας τίμιος απολογισμός για όσα πέτυχε το όργανο την πρώτη χρονιά της λειτουργίας του. Στον πρώτο χρόνο της λειτουργίας της η Σούπερ Λίγκα έκανε κυρίως καλό στον πρόεδρό της –ο Πέτρος Κόκκαλης μετά την ανάμειξή του στο όργανο αναλαμβάνει αναβαθμισμένο ρόλο στον Ολυμπιακό, μοιάζει να πέρασε τις εξετάσεις του, όμως επί της ουσίας δεν άλλαξε τίποτα. Αν έκανε ένα καλό ο Πέτρος Κόκκαλης, είναι ότι έδωσε στο όργανο οντότητα και δυνατότητα επικοινωνιακής παρέμβασης. Ολον τον περασμένο χρόνο κάθε παρουσία του Πέτρου Κόκκαλη συνδεόταν πιο πολύ με τη Σούπερ Λίγκα παρά με τον Ολυμπιακό: δεν είναι και λίγο. Η Σούπερ Λίγκα απέκτησε υπόσταση στα μάτια του κόσμου κυρίως χάρη στο γεγονός ότι ο πρόεδρός της έτρεξε παντού και μίλησε πολύ. Δεν ήταν, όμως, ποτέ διεκδικητικός.

Ενδιαφέρον

Οι πιο πολλοί από τους προέδρους αντιμετωπίζουν την έλευση στην προεδρία του Τζίγκερ με απορία και ενδιαφέρον. Οι κακεντρεχείς, που λένε ότι «αν κάνει και στη Σούπερ Λίγκα ό,τι και στον ΠΑΟ καήκαμε», δεν λείπουν, όμως η πλειονότητα των παραγόντων περιμένει να δει για να κρίνει. Ο μεγαλομέτοχος του ΠΑΟ σε όλες τις συζητήσεις που έγιναν πέρυσι με τους διάφορους φορείς της πολιτείας και την ΕΠΟ ήταν πιο επιθετικός από τον προηγούμενο πρόεδρο! «Οταν έβλεπες τον Πέτρο να μιλάει με τον Γκαγκάτση», μου έλεγε ένας πρόεδρος ομάδας Α' Εθνικής, «ήταν δύσκολο να καταλάβεις ποιος από τους δύο αγωνιά για τον Σωκράτη περισσότερο»! Ο Τζίγκερ τέτοιες αγωνίες δεν τις έχει. Το ερώτημα είναι αν έχει και διάθεση να κάνει ρήξεις.

Ατζέντα

Δεν είναι τυχαίο ότι στην ατζέντα του νέου προέδρου το πρώτο ραντεβού του είναι με τον Βασίλη Γκαγκάτση για τις αλλαγές στη διαιτησία και τα πλέι οφ. «Αν το ραντεβού στραβώσει», μου έλεγε μελλοντικός συνεργάτης του στη Λίγκα, «ξεκινάμε με γκολ από τα αποδυτήρια». «Κυρίως θα δούμε αν ο Τζίγκερ θα βγάλει τον πρόεδρο της ΕΠΟ στη σέντρα με την ίδια ευκολία που κάνει επιθέσεις π.χ. σε δημοσιογράφους που δεν καλύπτουν σωστά το ρεπορτάζ του ΠΑΟ». Η λογική λέει ότι ο Γκαγκάτσης θα δεχτεί τις αλλαγές που θέλει η Σούπερ Λίγκα στη διαιτησία (κυρίως αν του επιτρέψουν να κρατήσει στη θέση του προέδρου της ΚΕΔ τον Ψυχομάνη), αλλά θα έχει αντιρρήσεις για τα πλέι οφ, διότι επιμηκύνουν τη σεζόν κατά τρεις εβδομάδες σε μια χρονιά που ο Οτο Ρεχάγκελ επιθυμεί το πρωτάθλημα να τελειώσει νωρίς. Μια πιθανή διαφωνία θα φανερώσει και ποια θα είναι η στάση του νέου προεδρείου απέναντι στην ΕΠΟ: στο Υφυπουργείο Αθλητισμού παρακολουθούν με ενδιαφέρον τις εξελίξεις, κυρίως διότι εκεί θα πάει το προεδρείο της Σούπερ Λίγκας σύντομα, προσδοκώντας τη βοήθεια του υφυπουργού για αύξηση της χορηγίας του ΟΠΑΠ.

Πολιτική

Θα έχουμε συγκρούσεις; Δεν το πιστεύω. Ο Παναθηναϊκός ακολούθησε πέρυσι μια πολιτική χαμηλών τόνων απέναντι στο σύστημα ΕΠΟ και ο λόγος είναι απλός: το κλίμα συναίνεσης και οι καλές σχέσεις με τον Ολυμπιακό (κυρίως) βασίζονται σε αυτή τη λεπτομέρεια –ο Σωκράτης Κόκκαλης δεν θέλει να πειράζουν τους ανθρώπους του και η επιθυμία του έχει γίνει σεβαστή. Επιπλέον, στον ΠΑΟ δεν θέλουν να πληρώσει η ομάδα παραγοντικές δυσαρέσκειες και νομίζουν ότι οι χαμηλοί τόνοι εξασφαλίζουν κάποιου είδους ίση (με τον Ολυμπιακό) μεταχείριση: όταν πέρυσι η ΑΕΚ έβγαλε ανακοίνωση κατά του Ζωγράφου πριν από το ματς με την Κέρκυρα, στον ΠΑΟ ήταν έξαλλοι! Η γνώμη μου είναι ότι από αυτή την πολιτική ο ΠΑΟ βγαίνει χαμένος, αλλά από την άλλη καταλαβαίνω και τη διάθεση του Τζίγκερ να μη χρεωθεί το σύστημα: αν αύριο παραιτούνταν όλο το Δ.Σ. της ΕΠΟ, ο Τζίγκερ δεν θα άντεχε την κατηγορία ότι «έφαγε» τους επιφανείς άνδρες που το αποτελούν για να βάλει δικό του πρόεδρο! Δεν θέλει τέτοιου είδους «χρεώματα».

Κόστος

Ποιος τα αντέχει τα «χρεώματα»; Κανείς, πλην του Σωκράτη Κόκκαλη, ο οποίος έχει αποφασίσει ότι το κόστος των πρωταθλημάτων είναι η γκρίνια των υπολοίπων. Γι' αυτό άλλωστε η ΑΕΚ, π.χ., τα παρακολουθεί όλα από απόσταση και γι' αυτό και ο Κώστας Τσακίρης όταν φτάνει η συζήτηση στην ταμπακιέρα πετάει την μπάλα πλάγιο άουτ, λέγοντας ότι «πρέπει να αλλάξουν νοοτροπία οι παράγοντες». Μόνο που αυτή η διστακτικότητα στο τέλος πληρώνεται σκληρά: όσο υπάρχει αυτή η κυβέρνηση (και μάλλον θα υπάρχει για πολύ), αν δεν υπάρξει ειλικρινής συνεργασία –με πράξεις– με το κράτος, οι ΠΑΕ περισσότερα χρήματα από τον ΟΠΑΠ δεν πρόκειται να πάρουν.

Αδιέξοδο

Αυτό ήταν τον πρώτο χρόνο της λειτουργίας της το αδιέξοδο της Σούπερ Λίγκας. Για να πετύχει ως όργανο πρέπει να πείσει ότι μπορεί να εγγυηθεί μια νέα αρχή και πρέπει να βρει χρήματα. Η αυτοκάθαρση του χώρου μπορεί να γίνει μόνο μέσα από συγκρούσεις: ευθιξία για να παραιτηθεί δεν έχει κανένας. Μολονότι η προεδρία Τζίγκερ αναμένεται ενδιαφέρουσα, η μοναδική λύση για τη Σούπερ Λίγκα θα ήταν να διοικηθεί από κάποιον μάνατζερ ικανό να φτάσει σε ρήξεις (και με την ΕΠΟ και με το υφυπουργείο και με τους «πλούσιους» του πρωταθλήματος, αν χρειαστεί), χωρίς να φοβάται για την ομάδα του. Δεν είναι κουτοί οι Αμερικανοί που τη διοίκηση των επαγγελματικών πρωταθλημάτων τους την εμπιστεύονται σε κάποιον τεχνοκράτη που φέρνει χρήματα…

Συγχαρητήρια, αλλά...

Αντιγράφω ένα (απολαυστικό) ρεπορτάζ-κείμενο του Νίκου Τζαλίδη από το site του sport.fm για να δείτε πόσο ευμετάβλητες είναι οι σχέσεις των δημάρχων και των ποδοσφαιροπαραγόντων.

«Στα γραφεία της ΠΑΕ Λεβαδειακός έφτασε πριν από λίγες ημέρες το ακόλουθο συγχαρητήριο τηλεγράφημα του δημάρχου Λεβαδέων, κ. Δημήτρη Τσιφή:
"Αγαπητέ πρόεδρε, με αφορμή την επάνοδο του Λεβαδειακού στην Α' Εθνική κατηγορία θέλω να εκφράσω τα προσωπικά μου συγχαρητήρια σε σένα ως πρόεδρο της ΠΑΕ, στους ποδοσφαιριστές, στον προπονητή, στα άξια μέλη του διοικητικού συμβουλίου και στους φίλους της ομάδας, που όλο αυτό το διάστημα έδωσαν έναν πραγματικό αγώνα, καθοριστικό για την επιτυχία της ομάδας μας.
Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου η πορεία της ομάδας που έκανε περήφανη και γνωστή την πόλη μας σε όλη την Ελλάδα να είναι δημιουργική και αποδοτική και τη νέα αγωνιστική περίοδο. Ο Δήμος Λιβαδειάς και εγώ προσωπικά θα είμαστε συμπαραστάτες σε κάθε προσπάθειά σας.

Ο δήμαρχος Λεβαδέων, Δημήτρης Τσιφής".

Αμέσως μετά, όμως, στα γραφεία της ΠΑΕ ήρθε συστημένη επιστολή με την υπογραφή του δημάρχου, το πλήρες κείμενο της οποίας έχει ως εξής:
"Κύριε πρόεδρε, επειδή ο Αθλητικός Οργανισμός Λιβαδειάς δεν δύναται ούτε και επιτρέπεται να έχει στις εγκαταστάσεις του συσκευές ιδιωτικών συλλόγων και να επιβαρύνεται της ηλεκτρικής κατανάλωσης αυτών, παρακαλούμε όπως εντός εύλογου χρονικού διαστήματος απομακρύνετε τις ηλεκτρικές συσκευές της ΠΑΕ που επιβαρύνουν την κατανάλωση του Δημοτικού Σταδίου.

Ο δήμαρχος Λεβαδέων, Δημήτρης Τσιφής".

Επειδή οι μόνες ηλεκτρικές συσκευές που υπάρχουν στα γραφεία του γηπέδου είναι ένα πλυντήριο ρούχων, μία τηλεόραση, ένα φωτοτυπικό με παραγωγή πέντε (5) φωτοτυπίες κάθε 15 ημέρες, ένα σεσουάρ και ένας φορτιστής κινητού τηλεφώνου, κανείς δεν μπόρεσε να πιστέψει ότι ήταν δυνατόν να είναι αυθεντική μια τέτοια επιστολή.

Ολοι σκέφτηκαν ότι κάποιος που ήθελε να διαταράξει τις σχέσεις της ΠΑΕ με τον Δήμο Λιβαδειάς συνέλαβε και υλοποίησε ένα κακόβουλο σχέδιο, χρησιμοποιώντας την υπογραφή του δημάρχου. Δεν ήταν έτσι, μια και ενέργειες της ΠΑΕ Λεβαδειακός πιστοποίησαν την αυθεντικότητα της επιστολής.

Εκείνο που απομένει στους ανθρώπους και τους φίλους του Λεβαδειακού είναι πίκρα και απογοήτευση, μια και είναι προφανής η αντίφαση ανάμεσα στα "όμορφα τα λόγια τα μεγάλα" του τηλεγραφήματος και στην υστερόβουλη σκέψη που οδήγησε στη συγγραφή της επιστολής».

Οπως έλεγε και ο μακαρίτης ο Ντίνος ο Ηλιόπουλος, είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα…