Η υπόθεση-Νυρεμβέργη είναι το παράσημο του Λυμπερόπουλου (SportDay / Αλέξης Σπυρόπουλος)

Οι προτάσεις (από ομάδα, για ποδοσφαιριστή με συμβόλαιο, σε ομάδα) είναι σαν τα κεράσια. Οπου ακούς πληθώρα, ξέρεις ότι αρκεί να βαστάς μικρό καλάθι. Θα... χωρέσουν. Ο Στέφανο Σορεντίνο, που απ' την περσινή θερινή προετοιμασία «δεν κρατιόταν» να επιστρέψει στην Ιταλία και ιδίως μετά το ματς ΑΕΚ-Μίλαν στο Τσάμπιονς Λιγκ τον ήθελε τουλάχιστον η μισή κοινωνία του κάλτσο, δεν κόμισε στην «Ενωση» ούτε μία αληθινή προσφορά.

Μόνον... δημοσιεύματα, επιθυμίες, προοπτικές, δηλώσεις ενδιάμεσων, ίσως, μπορεί, αύριο, μεθαύριο, η Τζένοα άμα ανεβεί, η Τζένοα τώρα που ανέβηκε, η Τορίνο, θα δούμε. Ο Νίκος Λυμπερόπουλος πάλι, τον οποίον ουδείς στη Δύση έδειχνε να τον έχει στα κιτάπια του κι ο ίδιος (με «συμβόλαιο ζωής» έως το τέλος καριέρας) δεν ήταν καθόλου φευγάτος, κόμισε στην «Ενωση» πρόταση. Κανονική, επίσημη, με τα όλα της. Στα 32 του. Ακριβή όσο (ίσως, στην τελευταία λέξη της, και πιο ακριβή από) του Κατσουράνη!

Του Σορεντίνο του φταίει η ΑΕΚ που τόσον καιρό δεν έχει βρει άλλον τερματοφύλακα... ώστε, μετά, να τον αφήσει να φύγει τσάμπα! Του Λυμπερόπουλου δεν του φταίει καμία ΑΕΚ που δεν έχει βρει άλλον σέντερ φορ και που τραβάει το σχοινί για να φτάσει (η προσφορά της Νυρεμβέργης έως το) ταβάνι. Αμα σε θέλουν, είναι ολοφάνερο. Δεν χρειάζεται να βάλεις... μέσον. Ούτε να το διαλαλήσεις. Αμα πασχίζεις να τους κάνεις να σε θέλουν, και διαδίδεις ότι όπου να 'ναι θα σε θελήσουν, είναι επίσης ολοφάνερο.

Για τον Λυμπερόπουλο η υπόθεση-Νυρεμβέργη, ανεξαρτήτως καταλήξεως, είναι ένα ξεκάθαρο παράσημο. Τον θέλει αποδεδειγμένα, διότι εκτιμά ότι της κουμπώνει ιδανικά ως φουνταριστός στο 4-3-3, η νωπή κυπελλούχος Γερμανίας. Που νίκησε στον τελικό την πρωταθλήτρια (Στουτγκάρδη). Που θα έβγαινε στο Κύπελλο ΟΥΕΦA, ακόμη κι αν δεν έφτανε στον τελικό του Κυπέλλου, μέσω πρωταθλήματος. Που έχει, ως κλαμπ, μακρά παράδοση και σήμερα σφύζει από υγεία. Που διαθέτει, στον πάγκο της, ένα προπονητή-γκούρου. Χανς Μάιερ. Απ' το παλαιό ανατολικό κομμάτι. Αγνωστος, έξω από τη Γερμανία. Αλλά μικρός θεός, εντός.

Θέλουν τον Λυμπερόπουλο, και προφανώς τον θέλουν σαν τρελοί. Και μοιάζουν διατεθειμένοι να πληρώσουν σαν τρελοί. Αυτά, με τα οποία εν συνεχεία η ΑΕΚ μπορεί να βγει στην αγορά μεγαλώνοντας τη δυνατότητα (και πολλαπλασιάζοντας την πιθανότητα) να βρει τον σωστό διάδοχο. Ο Λυμπερόπουλος δεν έχει τραυματισμούς, έχει την αψεγάδιαστη επαγγελματική ζωή, έχει σταθερότητα, έχει αποτελεσματικότητα, έχει τη σοφία της ηλικίας και της πείρας του.

Κι είναι ήδη πολλά, πλέον, τα χρόνια που παίρνει τ' αυτί του, απ' αυτά που λένε οι συνοδοιπόροι του αριστερά και δεξιά, πόσο... άλλο πράγμα είναι να παίζεις το ποδόσφαιρο εκεί αντί εδώ. Το ακούει και δεν το έχει γευτεί ποτέ. Αξίζει να το δώσει, να το δωρίσει αυτό που θα ζήσει, στον εαυτό του. Στην οικογένειά του. Και δεν υπάρχει κάτι, εάν αυτό του συμβαίνει, για να αισθάνεται άσχημα. Ή, πολύ περισσότερο, προδότης! Τέσσερα χρόνια στην «Ενωση» έδωσε πολλά, πήρε πολλά, η σχέση είναι απολύτως έντιμη διότι υπήρξε ισοβαρής, τώρα μπορεί (φεύγοντας) και να φέρει πολλά. Δεν είναι (και δεν λειτουργούν, συνήθως) έτσι οι προδότες...