Δεν τον άντεξαν τον φερετζέ... (SportDay / Πάνος Παναγιωτόπουλος)

Ο φερετζές των πολιτισμένων τελικών, που φορέθηκε κατ' ανάγκην Τετάρτη και Κυριακή σε ΟΑΚΑ και ΣΕΦ αντίστοιχα, ζέσταινε υπερβολικά «πράσινους» και «κόκκινους». Με το πού ανέβηκε λίγο το θερμόμετρο, με την προχθεσινή ισοφάριση του Ολυμπιακού, τον πέταξαν στο καλάθι των αχρήστων και φόρεσαν ξανά το μόνο κοστούμι που φαίνεται άψογα ραμμένο στο κορμί τους. Εκείνο που μέσα από διαμαρτυρίες που φαντάζουν –αλλά δεν είναι– λογικές εκτρέφει τον άκρατο φανατισμό και τον καλεί να επιστρέψει στις εξέδρες.

Με νύχια και με δόντια, με εκατέρωθεν νουθεσίες στους αφιονισμένους οπαδούς και με αστυνομική δύναμη που θύμιζε επιχείρηση του ισραηλινού στρατού στα Κατεχόμενα, κρατήθηκε ένα επίπεδο στους δύο πρώτους τελικούς. Αν σκεφτούμε τι (συνηθίσαμε να) συμβαίνει σε αναμετρήσεις «αιωνίων» στο μπάσκετ, μια χαρά τα κατάφεραν. Το υβρεολόγιο της εξέδρας και στα δύο γήπεδα αντέχεται (θέλοντας και μη), όπως και το αντικείμενο στο κεφάλι του Ελληνιάδη, όπως και οι κροτίδες που ηχούσαν στην εξέδρα προχθές. Αλλού δεν συμβαίνουν καν αυτά, εδώ κάνουμε τον σταυρό μας που συμβαίνουν... μόνον αυτά.

Τα οποία μοιάζουν με πταίσματα μπροστά σε όσα έχουν δει τα ματάκια μας στο πρόσφατο παρελθόν. Μόνο τους περσινούς τελικούς να θυμηθεί κανείς –ιδιαίτερα τον δεύτερο και τον τρίτο–, θα συμφωνήσει ότι από την «οδήγηση υπό την επήρεια μέθης και την πρόκληση τροχαίου δυστυχήματος» περάσαμε στο «παράνομο παρκάρισμα σε λεωφορειολωρίδα».

Τα γράφω όλα αυτά διαβάζοντας τα παράπονα των υπευθύνων των πρωταθλητών (προχθές ο Στεφάνου, χθες ο Παπαδόπουλος) για την προστασία του ΣΕΦ και του «ερυθρόλευκου» πάγκου και τη γεμάτη επαναστατικό οίστρο απάντηση από απέναντι (τον Σταύρο Ελληνιάδη). Ο πρώτος θεωρεί την ομάδα του αδικημένη διότι θα επιστρέψει στο ΣΕΦ την ερχόμενη Κυριακή για να παίξει το τέταρτο παιχνίδι με κόσμο στις εξέδρες! Ο δεύτερος θεωρεί ότι η ομάδα του έχασε διότι ο Ελληνιάδης ήταν όρθιος και δεν δέχθηκε τεχνική ποινή! Και η «πέτρα του σκανδάλου» (ο... όρθιος) απαντά σηκώνοντας το λάβαρο της επανάστασης κατά της καθεστωτικής συμπεριφοράς του αντιπάλου, που «...δεν ξέρει να χάνει»!

Οι συγκεκριμένοι κύριοι πέταξαν τον φερετζέ της συγκατάβασης, έλυσαν το ζωνάρι και ετοίμασαν το τοπίο για τον καβγά. Το οποίο ασφαλώς και θα τους αφορά, μια και δεν χρειάζεται μια νέα λεωφόρος Λαυρίου για να επιστρέψουν σε εμπόλεμη κατάσταση τα «καλόπαιδα». Στα γήπεδα του μπάσκετ τους «απέναντι» (είτε μιλάμε για τα μέλη της ομάδας είτε για τους οπαδούς σε ενδεχόμενο πέμπτο παιχνίδι που θα συναντηθούν) τους φτάνεις άνετα χωρίς να κουνηθείς από τη θέση σου. Με κέρμα, με μπουκάλι, με φωτοβολίδα (ακόμα και με δίκαννο, έτσι δεν είναι, κύριε Στεφάνου;). Αλήθεια, δεν τους προβληματίζει η συγκεκριμένη προοπτική, από τη στιγμή που κάπου εκεί, στον πάγκο της ομάδας τους, θα κινούνται και οι αφεντιές τους;