Ο Ολυμπιακός ισοφάρισε τους τελικούς της Α1 σε 1-1, όχι επειδή έπαιξε μεγάλο μπάσκετ ούτε επειδή το παιχνίδι του έγινε ξαφνικά πιο οργανωμένο ή ομαδικό. Ο Ολυμπιακός ισοφάρισε σε 1-1 επειδή κατέβασε τον Παναθηναϊκό στο δικό του επίπεδο. Για μία ομάδα θεωρητικά και πρακτικά κατώτερη αυτό αποτελεί κλειδί επιτυχίας σε μια σειρά πλέι οφ. Αν οι δύο «αιώνιοι» παίξουν σύμφωνα με το απόλυτο των δυνατοτήτων τους, ο Ολυμπιακός δεν θα έχει καμία τύχη. Η «σκούπα» θα τον περιμένει.
Θυμηθείτε με ποιον τρόπο προσπάθησαν χθες οι πρωταθλητές να πετύχουν τα καλάθια που θα τους έδιναν το πάνω χέρι στο τελευταίο λεπτό. Μετά το 72-71 (Ακερ στα 1:05), ο Σισκάουσκας έβαλε το κεφάλι κάτω και προσπάθησε να τρυπήσει την άμυνα σαν πολιορκητικός κριός. Εψαχνε, μάλλον, όχι στήριγμα, αλλά σφύριγμα. Σφυρίγματα τέτοιες ώρες δεν κερδίζονται εύκολα, ειδικά εκτός έδρας. Η μπάλα γλίστρησε από τα χέρια του Λιθουανού στο πρώτο «τράκο» και ο Ολυμπιακός είχε δική του την πιο κρίσιμη κατοχή, αυτή που του έδωσε προβάδισμα τριών πόντων (74-71, Βασιλόπουλος στα 23'').
Η καταστροφή του Παναθηναϊκού ολοκληρώθηκε μετά το 76-72 (βολές του Βασιλόπουλου στα 17''), σε μια επίθεση που φάνηκε να γίνεται χωρίς σχέδιο ή ειρμό. Ο Μπετσίροβιτς δοκίμασε σουτ από τα 6,25 μ. πάνω σε άμυνα, χωρίς σκριν, χωρίς ορατότητα, καταδικασμένο. Η μπάλα δεν βρήκε ούτε τη στεφάνη και οι «ερυθρόλευκοι» πανηγυρισμοί ξεκίνησαν.
Θα ρωτήσετε, «ήταν μήπως καλύτερες οι επιλογές του Ολυμπιακού στα τελευταία λεπτά;».
Η ζεϊμπεκιά του Πεν στα 1:45 αποτελεί παράδειγμα προς αποφυγή και βοήθησε τον Παναθηναϊκό να πάρει προβάδισμα για τελευταία φορά. Το τζαμπ σουτ του Ακερ στο 70-71 ήταν εξίσου «χύμα» και εκτός σχεδίου, τουλάχιστον όμως έγινε από παίκτη που αισθανόταν ζεστός (επειδή είχε 5/6 σουτ στο β' ημίχρονο) και ήταν εύστοχο, οπότε η πρωτοβουλία δικαιώθηκε.
Οσο για το καλάθι που αποδείχθηκε νικητήριο, αυτό έμοιαζε βγαλμένο από το πινακάκι ενός προπονητή καλύτερου από τον Γκέρσον (ο οποίος δεν έχει καν πινακάκι). Το έκανε να δείχνει τέτοιο η μπασκετική ευφυΐα των κορυφαίων παικτών του χθεσινού Ολυμπιακού. Ο Μασιγιάουσκας είδε την άμυνα έτοιμη να προσαρμοστεί πάνω του και προτίμησε μια γρήγορη πάσα προς τα μέσα, πριν εγκλωβιστεί. Ο δε Βασιλόπουλος κατάλαβε ότι είχε πλεονέκτημα έναντι του Σισκάουσκας και τον έβαλε πλάτη χωρίς χρονοτριβή. Ζήτησε την μπάλα, την πήρε, σούταρε πάνω από το κεφάλι του Λιθουανού, έδωσε τη νίκη στον Ολυμπιακό.
Ηταν το κερασάκι της τούρτας για τον διεθνή φόργουορντ. Κράτησε τα λάβαρα ψηλά, όταν οι άλλοι έδειχναν έτοιμοι να παραδοθούν, γινόταν ο πρώτος που έπαιρνε την κατάσταση στα χέρια του, ο πιο θαρραλέος, ο πιο μαχητικός, ο πιο αποτελεσματικός στην άμυνα, ο πιο ευρηματικός στην επίθεση. Ο «Μάτσας» και ο Ακερ έχτισαν πάνω στα θεμέλια που τοποθετήθηκαν διά χειρός Βασιλόπουλου.
Η άμυνα του Ολυμπιακού στη δ' περίοδο θύμισε την ομάδα που έβγαλε το «διπλό» στο ΟΑΚΑ πριν από μερικούς μήνες. Στο συγκεκριμένο δεκάλεπτο ο Παναθηναϊκός πέτυχε μόλις 13 πόντους, με 2/10 σουτ (ανάμεσά τους 0/5 τρίποντα), 9/14 βολές και 3 λάθη. Η τάπα του Μπουρούση στον Τσαρτσαρή, στη στρατόσφαιρα του ΣΕΦ, στο 66-62, θα μπορούσε να είναι το χθεσινό ματς σε μια εικόνα, σε ένα χαρακτηριστικό ενσταντανέ. Aστραψε και βρόντηξε σε ύψος 4 μέτρων!
Στους φιλοξενούμενους κόστισε πολύ το τετράλεπτο της παραμονής του Διαμαντίδη στον πάγκο λόγω φάουλ (33'-37'), άσχετα αν ο Ολυμπιακός δυσκολεύτηκε να το εκμεταλλευτεί. Χωρίς τον «Μίμη» ο Παναθηναϊκός είναι μια άλλη ομάδα, λιγότερο σίγουρη για τον εαυτό της, χειρότερα οργανωμένη και πιο ευάλωτη στα μετόπισθεν. Ο Διαμαντίδης έχει απεριόριστη αυτοπεποίθηση στην άμυνα, οπότε παρασύρεται σε αχρείαστα φάουλ. Ακόμα προσπαθώ να καταλάβω τι νόημα είχε αυτό που παραχώρησε πάνω σε κάρφωμα του ασυγκράτητου Σχορτσιανίτη...
Ο Ολυμπιακός νίκησε χωρίς την παραμικρή βοήθεια από τον λαβωμένο Ζίζιτς, χωρίς το σκοράρισμα των Πεν, Μπουρούση, Ντόμερκαντ, Σχορτσιανίτη και με περαστικούς από το παρκέ τους Στακ, Παπαμακάριο. Ξαναβρήκε τον ξεχασμένο Ακερ και είδε τον Μασιγιάουσκας να πλησιάζει τα υψηλά του στάνταρντ. Πάνω απ' όλα απέκτησε πυξίδα που θα τον βοηθήσει στην περαιτέρω πορεία των τελικών. Ανακάλυψε ότι μπορεί να παίξει άμυνα, να ανατρέψει διαφορές μέσα στο παιχνίδι και να πληρώσει τον Παναθηναϊκό με «πράσινο» νόμισμα.
Ας μη γελιούνται οι οπαδοί του, τίποτε απ' όλα αυτά δεν τον καθιστά φαβορί, εφόσον οι πρωταθλητές Ευρώπης έχουν το πλεονέκτημα έδρας. Κανένας, όμως, δεν δικαιούται να λέει ότι οι τελικοί θα εξελιχθούν σε περίπατο του ΠΑΟ. Χθες στο Φάληρο, δίκαιοι και άδικοι κατάλαβαν ότι ο βασιλιάς είναι (όχι βέβαια γυμνός, αλλά) θνητός.