Μπορεί ν’ άργησε λίγο να πάρει μπροστά, θεωρώ όμως πως ο Ολυμπιακός θα προχωρήσει στις μεταγραφές που είναι αναγκαίες για να φτιάξει μία ομάδα που θα μπορεί να παίξει πρώτα απ’ όλα καλό ποδόσφαιρο και να προσελκύσει τον κόσμο του. Για το παραπάνω πάντως ακόμα δεν έχουν βεβαιωθεί οι φίλοι του και δικαιούνται να έχουν τις αμφιβολίες τους με το παραπάνω. Όταν μάλιστα δεν κλείνεις σύντομα την μεταγραφή του Ντένις Ρόμενταλ, ενός παίκτη που παίζει σε υψηλό επίπεδο τα τελευταία εννέα χρόνια και ο προπονητής σου πάει να δει τον Άρτσε, καλώς ή κακώς το μυαλό του φιλάθλου κάνει άσχημους συνειρμούς. «Πάμε για τον ελεύθερο Μεξικάνο και όχι για τον Ρόμενταλ για τον οποίο πρέπει να δώσουμε πέρα από τα δικά του λεφτά και ένα πεντακοσάρικο στην Τσάρλτον». Οι τελευταίες πληροφορίες λένε ότι ο Θρύλος θα πάει και για τους δύο. Έτσι σώζεται και μάλιστα πολύ το πράγμα. Προσθέτεις δύο πλάγια χαφ στη μηχανή και κάπως αρχίζεις να φτιάχνεις μία καλή κατάσταση.
Η θέση του δεξιού χαφ έχει χηρέψει από το καλοκαίρι του 2003, όταν μετά το πρωτάθλημα που συμπλήρωσε τα επτά σερί ο Στέλιος Γιαννακόπουλος, έφυγε με έναν τρόπο θρίλερ από τον Ολυμπιακό. Λέω θρίλερ γιατί και στον ενδιάμεσο σταθμό του ταξιδιού του για την Αγγλία ήθελε να γυρίσει πίσω και ίσως να το έκανε, αν ο πρόεδρος έβαζε κάτι παραπάνω. Από εκεί και μετά άρχισε η μεγάλη κατρακύλα για τον Ολυμπιακό, έστω και αν μεσολάβησε η χρονιά του Μπάγεβιτς, διότι απλά όλο το βάρος της ανάπτυξης έπεφτε από την αριστερή μεριά. Θυμηθείτε μόνο ότι ο Γιαννακόπουλος έφυγε λίγο μετά από τον μεγάλο τραυματισμό του Πάτσα και με αυτόν τον τρόπο καταστράφηκε μέσα σε λίγους μήνες η δεξιά πτέρυγα του Ολυμπιακού.
Πάμε τώρα στο παρόν όμως. Τι ακόμα χρειάζεται ο Ολυμπιακός πέρα από δεξί χαφ; Ο άνθρωπος που θα εξασφαλίζει μεγάλη δύναμη αντίπαλη περιοχή πέρα από τον Κωνσταντίνου. Η παρουσία ενός ακόμα επιθετικού κλάσης, πέρα από τη δύναμη πυρός που προσθέτει στην επίθεση, ίσως να συνετίσει και τον Καστίγιο. Υπό ποια έννοια; Ο Καστίγιο βλέποντας τον κίνδυνο να χάσει την θέση στην ενδεκάδα, ίσως αναγκαστεί να πειθαρχήσει όταν οι συνθήκες επιβάλλουν να παίζει και αριστερό χαφ. Με δεδομένο μάλιστα πως ο Τζόλε δεν θα έχει την πολυτέλεια να παίζει τόσο πολύ χρόνο όσο ήταν απαραίτητο, ο νεαρός επιθετικός θα παίξει όπου του πει ο προπονητής.
Το σέντερ μπακ και ο αμυντικός χαφ θα πρέπει να είναι οι δύο μεγάλες μεταγραφές. Με τον Πατσατζόγλου και τον Στολτίδη να βρίσκονται σε καλή κατάσταση, το κέντρο του Ολυμπιακού χρειάζεται έναν σούπερ ανασταλτικό μέσο ώστε να μπορέσει να κάνει τη δουλειά του. Όσο για τον αμυντικό αυτός θα είναι που θα μπορέσει να κάνει την μεγάλη διαφορά στην οπισθοφυλακή. Αυτός θα πρέπει να είναι στόπερ εγκεφαλικός, που να ξέρει να παίζει καλά στον χώρο και να κατεβάζει τη μπάλα. Όσο για τις θέσεις των ακραίων μπακ μπορώ να πω από τώρα, ότι δεξιά θα παίξει ο Τοροσίδης και αριστερά ο Ζεβλάκοφ.
Με βάση όλα αυτά και με δεδομένο πως του χρόνου ο Ολυμπιακός θα παίξει 4-4-2 με δύο αμυντικά χαφ, τουλάχιστον στα δύσκολα παιχνίδια καταλήγουμε στο συμπέρασμα. Ο Θρύλος θα πρέπει να ξαναφτιάξει τα παλιά του άκρα, χρειάζεται έναν πολύ δυνατό σέντερ-φορ, έναν πολύ καλό αμυντικό χαφ και έναν πάρα πολύ καλό στόπερ. Οι μεταγραφές στον άξονα θα κάνουν την διαφορά, μαζί με αυτή του δεξιού χαφ. Αν όντως έχει κλείσει ο Ρόμενταλ, απομένουν οι τρεις μεγάλες προσθήκες στον άξονα.