Δεν είναι η νίκη αυτή που λογίζεται ως το μεγαλύτερο κέρδος του Παναθηναϊκού στον πρώτο τελικό με τον Ολυμπιακό. Μπορεί οι αριθμοί να λένε ότι όποιος κερδίζει το πρώτο ματς παίρνει και τον τίτλο σε ποσοστό που πλησιάζει το 80%, αλλά ο Ομπράντοβιτς χαμογελά (και) για έναν ακόμα λόγο.
Το περασμένο καλοκαίρι ξαφνικά έμαθε ότι ένας από τους βασικούς παίκτες του κορμού του, ο Γιάκα Λάκοβιτς, τελικά προτίμησε τη Βαρκελώνη από την Αθήνα, γύρισε την πλάτη του στον Παναθηναϊκό και άφησε τον Ζέλικο και τους αδελφούς Γιαννακόπουλους να ψάχνουν τον αντικαταστάτη του. Ο κόουτς των «πρασίνων» ένιωσε σαν να τον μαχαιρώνουν στην πλάτη. Γι' αυτό ακόμα και σήμερα όταν βλέπει τον Λάκοβιτς αλλάζει δρόμο. Το διαπιστώσαμε και στις μεταξύ των δύο ομάδων αναμετρήσεις.
Η σχέση των δύο ανδρών ίσως περνά σε μια φάση βελτίωσης. Οχι επειδή ο Ομπράντοβιτς ξύπνησε ένα πρωί και αποφάσισε να συγχωρήσει τον Σλοβένο. Η εξομάλυνση των σχέσεων ίσως προέρχεται από τη δράση ενός άλλου Σλοβένου.
Φόρεσε τη φανέλα με το 7 και υποσχέθηκε πως θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να καλύψει το κενό του συμπαίκτη του στην Εθνική. Τελικά, δεν τήρησε την υπόσχεσή του. Εκανε και κάνει ακόμα περισσότερα. Δυσκολεύτηκε στην αρχή, αλλά όταν προσαρμόστηκε στις ανάγκες του παιχνιδιού του Ομπράντοβιτς, ο Σάνι έγινε απαραίτητο κομμάτι της «πράσινης μηχανής». Σκοράρει, πασάρει και -όπως απέδειξε την Τετάρτη- μπορεί να παίξει και μέσα στο καλάθι. Τι του λείπει σε σύγκριση με τον προκάτοχό του; Μόνο οι παρανοϊκές επιθετικές επιλογές, τα λάθη στα κρίσιμα λεπτά, οι αψυχολόγητες ενέργειες, οι οποίες αν βρουν στόχο ξεσηκώνουν τον κόσμο, αν είναι άστοχες, όμως, προκαλούν ιδιαίτερους πονοκεφάλους.
Παρατηρήστε το παιχνίδι του στα μεγάλα ματς που έχει δώσει φέτος ο Παναθηναϊκός, δηλαδή με την ΤΣΣΚΑ και τον πρώτο τελικό με τον Ολυμπιακό, και θα καταλάβετε γιατί αν ο Ομπράντοβιτς ήξερε τι λαχείο θα τράβαγε για αντικαταστάτη του Λάκοβιτς, όχι μόνο δεν θα πικραινόταν από τη στάση του Γιάκαμ αλλά θα του έδινε και το καλό κατευόδιο...