Ο απόηχος της επιτυχίας (SportDay / Δημήτρης Μπαλής)

Η σκόνη έχει ήδη καταλαγιάσει. Το BP ULTIMATE Ράλλυ Ακρόπολις έγραψε νέες σελίδες στο βιβλίο της 54χρονης ιστορίας του κορυφαίου ράλι της χώρας μας. Ενός αγώνα με διεθνή αντίκτυπο, που μεταφέρει εικόνα σε ήχο στα πέρατα της οικουμένης. Το Ράλλυ Ακρόπολις θεωρείται σαν «κλασικό εικονογραφημένο» περιοδικό. Ξέρεις από πριν το περιεχόμενο. Δύσκολες ειδικές διαδρομές, στενά περάσματα, κοφτερές πέτρες, απόλυτο πράσινο, απέραντο γαλάζιο, σκόνη, ζέστη, κόσμος. Και φέτος δεν διέψευσε τις προσδοκίες όσων το παρακολούθησαν αλλά και αυτών που συμμετείχαν. Γνωρίζοντας ότι οι παλιές εποχές πέρασαν ανεπιστρεπτί, προσαρμοσμένοι στη νέα πραγματικότητα, ήξεραν ότι εκτός από αγώνας είναι και σόου. Για τους θεατές, στην νέα μόδα της υπερειδικής σε κλειστό χώρο, αλλά και αυτούς που καθισμένοι στον καναπέ, στο μπαλκόνι ή ακόμα καλύτερα σε κάποια αυλή, θέλησαν να απολαύσουν τη διαφορετικότητα από τη μικρή οθόνη. Μπορεί όσοι ασχολούνται με τους ελληνικούς αγώνες ράλι, ταχύτητας και αναβάσεων να γνωρίζονται οι περισσότεροι μεταξύ τους, στο Ράλλυ Ακρόπολις όμως όλοι θέλουν να ξέρουν. Από πού θα περάσει, ποιοι θα τρέξουν, γιατί έμεινε ένας στην ειδική, ποιος ήταν ο άξιος και τυχερός του αγώνα. Σε κάθε ράλι απαγορεύονται οι προβλέψεις, πόσο μάλλον στο Ράλλυ Ακρόπολις. Εδώ που εναλλάσσονται τα συναισθήματα, που ο πρώτος τη μια μέρα μπορεί να μην τερματίσει. Γι’ αυτό και όλοι κρατούν επιφυλάξεις. Όπως και εμείς που περιμέναμε το φινάλε για να κάνουμε τον απολογισμό και όχι να προδικάσουμε. Αρχίζουμε λοιπόν…

Πολλά συν, λίγα πλην…

-Η υπερειδική στο ΟΑΚΑ, μία φορά πρόπερσι με κατακλυσμένο στάδιο και δύο φορές πέρυσι (μισογεμάτο τη μια, σχεδόν άδειο την άλλη), άλλαξε έδρα και μορφή. Από ασφάλτινη πίστα έγινε χωμάτινη (ταιριάζει στο ύφος του αγώνα) και μεταφέρθηκε στο νεότευκτο Ιππόδρομο Αθηνών στο Μαρκόπουλο. Στις εκπληκτικές εγκαταστάσεις που έγιναν με την ευκαιρία των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Καλοσχεδιασμένη διαδρομή, μήκους 3,2 χλμ. και πλάτους 7 μ. ήταν γρήγορη και θεαματική.

-Αψογα οργανωμένο το Κέντρο του ράλι, στο κτίριο του Ιππόδρομου με το απόλυτα λειτουργικό γραφείο τύπου, το άνετο σέρβις παρκ και το ελεύθερο πάρκινγκ.

-Η σχεδίαση του αγώνα πήρε 10. Θα βάζαμε και τόνο αν η μεγάλη ειδική των 49 χλμ. στους Αγίους Θεοδώρους μοιραζόταν στα δύο. Μέχρι τότε όλοι ήταν στο δευτερόλεπτο. Εκεί πήρε καθαρό προβάδισμα νίκης ο Γκρόνχολμ, από το μεσημέρι του Σαββάτου. Διαφορετικά, ίσως, οι θέσεις στο βάθρο θα παίζονταν μέχρι το τέλος.

-Αδικα κινήθηκαν με ασφαλιστικά μέτρα οι ιδιοκτήτες των δρομώνων ίππων, εναντίον του οργανισμού διαχείρισης του Ιπποδρόμου και της ΕΛΠΑ, μια βδομάδα πριν τον αγώνα. Παραλίγο να κάνουν ζημιά με φόβο ακύρωσης της υπερειδικής και με οικονομικό αντίκτυπο. Τα 1.500 άλογα που σταβλίζονται εκεί, μάλλον δεν πήραν χαμπάρι τα χιλιάδες που…κάλπαζαν έξω. Γιατί να μην επαναληφθεί και του χρόνου, με ορισμένες αλλαγές ουσίας (εκδηλώσεις χορηγών στο πάρκινγκ).

-Οι ειδικές διαδρομές φέτος ήταν πιο ήπιες από πέρυσι. Η παράκληση για λιγότερο σκληρό αγώνα, έγινε αποδεκτή. Κατά γενική ομολογία το ράλι άρεσε και είχε ενδιαφέρον.

-Οι προσβάσεις στις ειδικές για τους θεατές, ήταν εύκολα προσιτές. Ετσι αυθόρμητα, κατέκλυσαν κατά χιλιάδες τα πιο γνωστά περάσματα, ενθαρρύνοντας τα πληρώματα στην προσπάθεια. Πειθαρχημένοι έστω και με επίμονες παρατηρήσεις των κριτών. Το Ράλλυ Ακρόπολις από κόσμο έκανε μπαμ.

-Μακάρι να υπήρχε διαφήμιση σε κομβικά σημεία και όχι μόνο στο Μαρκόπουλο. Το Ακρόπολις έπρεπε να φαίνεται παντού στην Αθήνα κι όχι μόνο.

-Επιτέλους κάποιοι μάθαμε και το Μαρκόπουλο. Οσοι ήξεραν ότι η Αττική Οδός στρίβει μόνο για το Αεροδρόμιο, τώρα γνωρίζουν ότι ευθεία πηγαίνουν στα υπέροχα Μεσόγεια.

-Εμαθαν και από Ιππόδρομο όσοι τυχαία έπεφταν στο κανάλι που μεταδίδει τις ιπποδρομίες για στοίχημα και το άλλαζαν αμέσως. Την Παρασκευή έγινε κανονικά ιπποδρομία στην αρένα, αφού δεν επηρεάστηκε από την υπερειδική στον εσωτερικό χώρο. Την Κυριακή δε το απόγευμα, μετά τη λήξη, έκαναν επίδειξη με πανέμορφα άλογα. Θυμήθηκα τις ταινίες με τον Αυλωνίτη στον παλιό ιππόδρομο, στο Δέλτα του Φαλήρου.

-Είχαμε και πάλι ιστορικά αυτοκίνητα. Καλή ιδέα για τις πλαγιολισθήσεις αλλά θα πρέπει να γίνεται με λίγα και καλά αυτοκίνητα. Για να θυμηθούν οι παλιότεροι και να μάθουν οι νέοι. Το πολύ κουράζει.

-Άλλο είναι περιγραφή υπερειδικής κι άλλο παρουσίαση πληρωμάτων. Δεν έγινε τίποτα από τα δύο σωστά. Λίγο πίστα, λίγο ράμπα δεν ταιριάζει. Μπορεί ο Στράτος Φωτεινέλλης να ξέρει από αγώνες (οδηγός αγώνων χρόνια), αλλά ή δεν ήταν τον ενημέρωναν εγκαίρως για ορισμένα θέματα ή δεν φρόντισε ο ίδιος να μάθει από πριν. Μου τηλεφώνησε και αρνήθηκε ότι παρέλειψε να πει ότι το δίδυμο των Subaru πήγαινε με σπασμένα αμορτισέρ στην υπερειδική. Εγραψα ότι άκουσα, βλέποντας και την αντίδραση του κόσμου. Αν με διαψεύδει βίντεο θα ζητήσω συγγνώμη. Εγώ ξέρω να το κάνω. Ευχαριστώ πάντως για τις αναφορές στον Super ΣΠΟΡ FM 94,6 και τη SPORTDAY, που ήταν επίσημο ραδιόφωνο και χορηγοί επικοινωνίας του αγώνα.

-Οσο για τον Νίκο Αλιάγα, είναι σούπερ σε αυτό που κάνει στη γαλλική τηλεόραση και το παρακολουθώ όταν είμαι στη Γαλλία ή το Βέλγιο. Όμως, έκαστος στο είδος του, όπως έλεγε ο Λουμίδης. Αν δεν του αρέσουν οι αγώνες δεν χρειάζεται να μπαίνει στη διαδικασία. Αν κάποιοι τον καλούν για σόου, ως γκεστ σταρ, μάλλον ατύχησαν γιατί δεν έδειξε τίποτα διαφορετικό. Πέρυσι είχαμε το…βόθρο των νικητών (αντί για βάθρο) και φέτος: «Marcus, you tonight fiesta» στον Γκρόνχολμ μόλις τερμάτισε. Fiesta κι… άστα.