Η «μίνι» εξιλέωση του Γκέρσον και η πράσινη υπεροχή (Νίκος Ζέρβας)

Ημιτελικός τέλος λοιπόν. Οι εκτιμήσεις των ψυχραιμότερων (μεταξύ αυτών και ο γραφών) επιβεβαιώθηκαν και ο Ολυμπιακός είναι συνεπής στο μεγάλο ραντεβού με τον Παναθηναϊκό στον τελικό της Α1 μπάσκετ. Πριν από κάθε ανάλυση για το τι έγινε και για το τι μέλει γενέσθαι δυο είναι τα σίγουρα: 1ον: Ο Ολυμπιακός του 5ου ματς στο «Αλεξάνδρειο» θύμισε κάτι από τα παλιά. Σε ότι αφορά το πάθος, το μυαλό και τη ψυχή των παικτών του που έδειξαν ότι έχουν «καρδιά» για να πάρουν ένα τόσο δύσκολο ματς. 2ον: Το μπασκετικό κοινό του Άρη είναι μακράν το καλύτερο στην Ελλάδα και ένα από τα κορυφαία στον πλανήτη. Και δεν υπερβάλω. Ακόμη ηχεί στα αυτιά μου η ιαχή «Δεν ξενερώνω και τραγουδάω Αρειανάρα σε αγαπάω» ενώ το μάτριξ έγραφε 72-78 υπέρ του Ολυμπιακού και τα πάντα είχαν τελειώσει. Τα πάντα; Όχι δα. Ο Άρης μπορεί να μην κατάφερε να προκριθεί σε έναν τελικό μετά από δεκαέξι χρόνια, όμως η πρόκληση του μικρού τελικού κόντρα στον Πανιώνιο και η προοπτική της συμμετοχής στην Ευρωλίγκα της νέας περιόδου είναι μεγάλη. Και το ξέρουν καλά όλοι στο τμήμα μπάσκετ…

Σε ό,τι αφορά τον μεγάλο νικητή Ολυμπιακό και ιδιαίτερα τον προπονητή του Πίνι Γκέρσον πιστεύω πως νιώθουν μια μικρή εξιλέωση για όλα τα δεινά της φετινής σεζόν. Μια εξιλέωση που θα διαγραφεί άμεσα αν οι τελικοί κόντρα στο μεγάλο φαβορί για το πρωτάθλημα και πρωταθλητή Ευρώπης, Παναθηναϊκό, λήξουν με το περυσινό 3-0. Μπορεί όμως η ομάδα του Πειραιά να παλέψει στα ίσια τον μεγάλο αντίπαλό της; Τα συμπεράσματα που βγήκαν από τα δυο τελευταία παιχνίδια της σειράς Ολυμπιακού-Άρη είναι πολλά. Το ότι οι ερυθρόλευκοι θα ήταν άλλη ομάδα με τον Ματσιγιάουσκας υγιή και τους Γκέρσον-Σχορτσιανίτη πιο «μυαλωμένους» και πιο επαγγελματίες μέσα στη χρονιά δεν χρειάζεται πτυχίο μπασκετικής ευφυΐας για να το καταλάβεις. Το σίγουρο πάντως και βασιζόμενος στο ρητό «μηδέ προ του τέλους μακάριζε», έστω και τώρα, η απόφαση του Ισραηλινού τεχνικού να επαναφέρει στην ενεργό δράση τον θηριώδη σέντερ και η εκπλήρωση της υποχρέωσης του τελευταίου να προπονηθεί για δυο εβδομάδες σοβαρά, δείχνει ότι κάτι άλλαξε προς το καλύτερο. Ανεξάρτητα με το αν ισχύει το ότι ο Γκέρσον είδε τα «σκούρα» γι’ αυτό έβαλε νερό στο κρασί του. Η απόδοση του Σοφοκλή τον εξέθεσε, αλλά για το καλό της ομάδας την ύστατη ώρα έγινε το σωστό. Βέβαια θα ήταν ατόπημα να μην αναφέρω σε αυτό το σημείο τα μεγαλύτερα κλειδιά της πρόκρισης που ήταν μακράν των επόμενων οι Παπαμακάριος (αρχηγός με τα όλα του) και Βασιλόπουλος (μεταμορφωμένος προς το καλύτερο).

Το ζητούμενο που γεννάται πλέον είναι το κατά πόσο αυτή η αλλαγή κλίματος προς το καλύτερο -γιατί για δημιουργία ομάδας με την έννοια του όρου είναι ουτοπικό να μιλάμε- θα βοηθήσει τον Ολυμπιακό να σταθεί στο ύψους του κόντρα στον Παναθηναϊκό με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Αν θέλετε την άποψη μου οι πιθανότητες να κατακτήσει το πρωτάθλημα είναι 10%, καθώς ο με πλεονέκτημα έδρας Παναθηναϊκός και καλύτερη ομάδα διαθέτει και λύσεις στον πάγκο έχει -σημείο που υπερίσχυσε τελικά ο Ολυμπιακός κόντρα στον Άρη- και ψυχολογία πρωταθλητή Ευρώπης έχει αποκτήσει, αλλά θα εμφανιστεί τη Τετάρτη το απόγευμα στο ΟΑΚΑ και πιο ξεκούραστος. Με βάση την εικόνα του Ολυμπιακού στις περισσότερες κόντρες με τον Άρη, κατάλαβα ότι μπορεί και να παίξει άμυνα –ιδιαίτερα χωρίς τον Άκερ- με σαφή προσανατολισμό στον ανασταλτικό τομέα. Έγινε φανερό ότι υπήρξε δουλειά στο σκάουτινγκ καθώς ο Άρης έμοιαζε σε πολλά σημεία του αγώνα εγκλωβισμένος. Μαζί με τις πολλές επιθετικές λύσεις των προαναφερθέντων παικτών και τον πάντα σταθερό σε τέτοια ματς Ντόμερκαντ οι ερυθρόλευκοι προκρίθηκαν. Όλα αυτά θα πρέπει να λειτουργήσουν σε μεγαλύτερο βαθμό και στα ματς με τον Παναθηναϊκό, ενώ είναι ηλίου φαεινότερο ότι θα πρέπει να βοηθήσουν ακόμη περισσότερο οι Μπουρούσης, Ζίζιτς και Στακ, καθώς ο υπερβαρος Σχορτσιανίτης δεν αντέχει περισσότερα από 15 λεπτά να παλεύει στο «ζωγραφιστό».

Για τον Παναθηναϊκό έχουμε μέρες μέχρι την Τετάρτη να αναλύσουμε σε ποια σημεία υπερέχει αν και νομίζω πως αν οι «πράσινοι» επαναλάβουν στο 70% τις εμφανίσεις του Φάιναλ Φορ θα είναι πολύ κοντά στο πολυπόθητο για εκείνους Triple Crown, κόντρα στον μοναδικό αντίπαλό τους που τα έχει καταφέρει μέχρι στιγμής το 1997. Τα 30-30εκ. Ευρώ που θα παραταχθούν στο παρκέ, το όνομα των αντιπάλων και το παραπάνω γεγονός που περιέγραψα κάνουν από μόνα τους, τους τελικούς Μεγάλους. Ως κλείσιμο….Παιδιά ψυχραιμία. Ας δώσουν επιτέλους μαθήματα συμπεριφοράς και οι οπαδοί των δυο «αιωνίων». Θα είναι μεγάλη νίκη του μπάσκετ.

Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο mesastiraketa@yahoo.com