Διαβάζω τα αφιερώματα που γίνονται στις εφημερίδες για τη μεταγραφή του Ριβάλντο από τον Ολυμπιακό στην ΑΕΚ και σκέφτομαι αυτές τις μέρες πόσο δύσκολο είναι να είσαι ΑΕΚ…
Χθες π.χ. έπειτα από πολύ καιρό και ίσως με την ευκαιρία της προβολής του τρίτου μέρους των «Πειρατών της Καραϊβικής», έβγαλαν ανακοίνωση οι «Πειρατές του ονείρου». Την είδα και ειλικρινά χάρηκα, διότι πίστευα ότι οι λατρεμένοι αυτοί οπαδοί της «Ενωσης» με σήμα τον τίγρη θα είχαν να πουν ένα μπράβο στη διοίκηση για τη μεταγραφή του «Ρίμπο».
Διαβάζω λοιπόν. «Δεν μπορεί να υπάρξει λαός δίχως μνήμες και συναίσθημα».
Συμφωνώ.
«Εκείνη η ΑΕΚ, με την οποία κι εμείς μεγαλώσαμε, αγαπήθηκε διαχρονικά και με πάθος, γιατί πάντοτε ξεχώριζε για τον σεβασμό στα βιώματα και τις ιστορικές καταβολές του πολύπαθου λαού της. Και επειδή τελικά τα όνειρα δεν γίνεται να τα αλέσει ο μύλος καμίας στυγνής εμπορευματοποίησης, ούτε να τα σβήσει ή να τα ξεθωριάσει οποιαδήποτε τάξη πραγμάτων, θα είμαστε εκεί την Κυριακή! Εκεί που ακόμα φτερουγίζουν οι μεγάλες μορφές των κατατρεγμένων προσφύγων, των παππούδων και πατεράδων μας, που έδωσαν κάποτε σώμα και ψυχή για να χτιστεί αυτό το σπίτι. Αυτοί μας καλούν να θεμελιώσουμε και πάλι το κάστρο της ΑΕΚ! Στη Νέα Φιλαδέλφεια και στο πλευρό της Μάνας ΑΕΚ θα βρεθούν την Κυριακή 3 Ιούνη όσοι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ πονάνε την αληθινή ΑΕΚ και ποθούν να τη δουν και πάλι ιδιοκτήτρια στον τόπο της».
Εντάξει, ρε παιδιά, να πάτε…
Και κλείνει η ανακοίνωση: «Οι υπόλοιποι ας αποκοιμηθούν παρέα με τη λήθη και τα… εφήμερα "δώρα"».
Ε; Εφήμερο δώρο ο Ριβάλντο; Γιατί; Επειδή δεν έχει κατατρεγμένο πατέρα; Δεν πάμε καλά…
Στο σκίτσο στο κέντρο της σελίδας μια πρόταση για το πώς θα αλλάξει η γνώμη των συγκεκριμένων ονειροπόλων οπαδών. Ο Ντέμης κι ο Φερέρ «Πειρατές»…
Ομως, ανάλογα φαινόμενα καλοκαιρινής (πώς να το πω;) παραφροσύνης παρατηρούνται και στις τάξεις των οπαδών της ΑΕΚ που είδαν την απόκτηση του «Ρίμπο» με ενθουσιασμό.
Στην «Ενωση», υπό τον τίτλο «Υπερομάδα, με παγκόσμια υπογραφή!» γράφει χαρακτηριστικά ο Νάσος Λάμας (ξάδερφος του Λορέντζο;):
«Δεν αρέσουν στα ψηλόκορμα αναστήματα υπεραξίες, τελετάρχες και τελετές λατρείας. Θυμώνουν! Δεν γουστάρουν ύμνους, αγιογραφίες, υπερβολές. Αγριεύουν!
Δεν αντέχουν κόλακες, σπεκουλαδόρους, γλείφτες. Αηδιάζουν!
"Οταν ξέρεις την αξία σου και την υπεροχή σου, μείνε σεμνός κι αργά ή γρήγορα θα λάμψεις". Ο σαρκασμός του Μπέρναντ Σω. Ξεκαθαρίζω».
(Πάλι καλά, γιατί είχα αρχίσει να χάνομαι…)
«Τα χαρίσματα ισχύουν για τις αυθεντικές προσωπικότητες.
Αυτές που έλαμψαν και έμειναν στέρεες στη γη. Δεν καβάλησαν το καλάμι. Που δεν χάθηκαν στο διάστημα του πιο άρρωστου αυτοθαυμασμού τους…
Ο Ριβάλντο είναι αυθεντική προσωπικότητα.
Αρχηγικό σοκ στο ποδόσφαιρο.
Κοσμογέννητος καλλιτέχνης ομορφιάς. Σολάρει με το φάλτσο, την πάσα, το σουτ. Σαν σολίστας φιλαρμονικής Φον Κάραγιαν, που ξέρει τι θα παίξει πριν παίξει!
Εξηγούμαι!
Τα δυσθεώρητα αναστήματα ποτέ δεν βγαίνουν τυχαία…
Για να κλείσω όσο γίνεται πιο λιτά την ακτινογραφία του κοσμοστάρ, να πω απλά ότι ο Ριβάλντο μετράει, πέρα για πέρα, σε απευθείας σύνδεση το άθροισμα ποιότητας της εθνικής Βραζιλίας».
(Σόρι, ρε συ μάστορα, αλλά αυτά δεν είναι ύμνοι, αγιογραφίες και κολακείες που αγριεύουν;)
Τι είναι, όμως, ο Ριβάλντο κατά τον συντάκτη που του ασκεί κριτική:
«Ο Σελεσάο της ΑΕΚ!
Αυτό θα είναι για μένα το όνομά του… Οσο θα φοράει στο στήθος του τον Βυζαντινογέννητο Δικέφαλο Αετό με τα αλύτρωτα ρίγη μνήμης…
Το νέο μπιγκ μπανγκ στο σύμπαν που σείστηκε συθέμελα είναι η ΑΕΚ. Είναι ο τσαμπουκάς της νέας ΑΕΚ. Που ύψωσε ανάστημα πρωταθλητισμού με υπογραφή παγκόσμιου πρωταθλητή. Ο τσαμπουκάς που ταπείνωσε φουσκωτούς. Κούφιους νταήδες…
Τσαμπουκάς που δεν κώλωσε.
Που τράβηξε σταυρωτά χαστούκια στην αλαζονεία δήθεν επικυρίαρχων…»
Αναρωτιέστε για ποιον μιλάει;
«Μιλάω γι’ αυτούς τους φοβισμένους που προσπαθούν να μας φοβίσουν.
Μιλάω για τα γιο-γιο γιουσουφάκια (όλα αυτά τα παιδάκια για τα θελήματα) που τόλμησαν να αρθρώσουν απειλές, νταηλίκια, αντίποινα…
Μιλάω για τους στρατευμένους της μιας γραμμής, του ίδιου χρώματος, του ίδιου λάθους…
Με δυο λόγια, για όλους αυτούς που κλαίνε σήμερα σαν υπηρετριούλες από τη συμφορά που τους βρήκε…
(…). Το δικό μας μπιγκ μπανγκ κουνάει το σύμπαν.
Το δικό μας αύριο τίτλων έχει υπογραφή.
Το υπογράφει Παγκόσμιος Πρωταθλητής».
Να είσαι ο Ριβάλντο, να σ’ τα διαβάσουν αυτά, να το βάλεις στα πόδια πριν υπογράψεις καν…
Τουλάχιστον στην «Ενωση» επικρατεί λυρισμός, όταν στον «Πρωταθλητή» ξέθαψαν το τσεκούρι του πολέμου! Ο νέος συντάκτης της εφημερίδας, ο Αλέκος Αδαμόπουλος, ένας μειλίχιος ποιητής, στον οποίο η εφημερίδα ανέθεσε τη συγγραφή της κάποτε σελίδας της κάποτε «Θύρας 7», σημειώνει με χάρη και συμπάθεια:
«Κάποιος παράγοντας του ΠΑΟΚ δήλωσε… πως όπως πήρε ο Ολυμπιακός Ντούντου και Τουντσάι, έτσι θα πάρει και… Χριστοδουλόπουλο! Τι λες, ρε πεινάλα; Ρε κρατικοδίαιτε; Αντε γλείψε να πάρεις κάνα δάνειο… να σωθείς! Που έχεις και μούτρα και μιλάς…
Δώσε κάνα παιχνιδάκι, ΞΕΡΕΙΣ, ΕΣΥ, ΠΟΥ… Πούλα και τον Σαλπιγγίδη, κοροϊδεύοντας τον κόσμο σου με Τόργκελε-Τσίγκα-Χαραλαμπίδη… Αντε, τσάτσε… Που σώθηκες για χρόνια χάρη στα λεφτά του Βενετίδη… Αντε, ρε ΟΦΗ της Β. Ελλάδας… που είσαι άξιος να πιάνεις στο στόμα σου τον Ολυμπιακό.
Κομπλεξικοί με τον Ολυμπιακό μια ζωή… Κρατήστε τον! Το μοναστήρι να 'ναι καλά… Αντε, ανοιχτομπουτάκηδες του Βορρά, που ρίξατε την… Καβάλα! Δώστε κάνα παιχνίδι στην Καλαμαριά ρε! Είσαστε και σε θέση να ειρωνεύεστε τον Ολυμπιακό».
Πόσες μέρες πέρασαν από τα γεγονότα της Λαυρίου είπατε;