Μία ακόμα εξαγορά αγγλικής ομάδας σημάδεψε ένα μέρος της ποδοσφαιρικής επικαιρότητας στο νησί την εβδομάδα που πέρασε. Και ήταν μία εξαγορά που ένα μήνα πριν είχε χαρακτηριστεί αδύνατη από τον πρόεδρο της Νιούκαστλ, Φρέντι Σέπερντ. Η Νιούκαστλ ήταν εδώ και δύο χρόνια ένας από τους πιο πιθανούς στόχους εξαγοράς, αλλά παρά το γεγονός ότι υπήρχαν αρκετές προτάσεις, μέχρι τώρα δεν είχε γίνει τίποτα.

Θα πρέπει να έχει υπόψη του κάποιος ότι εκτός από τους 4 μεγάλους, οι ομάδες «αγοραστικές ευκαιρίες» είναι η Τότεναμ, η Αστον Βίλα (που εξαγοράστηκε από τον Αμερικανό εκατομμυριούχο Ράντι Λέρνερ), η Νιούκαστλ και η Μάντσεστερ Σίτι. Η Σίτι βρίσκεται ήδη στο στόχαστρο του πρώην πρωθυπουργού της Ταϊλάνδης, του Θακσίν Σιναβάτρα, η Τότεναμ είναι ένα περιουσιακό στοιχείο που δύσκολα θα ξεφορτωθεί ο Λίβι, έτσι έμενε «ελεύθερη» μόνο η ομάδα των «ανθρακωρύχων». Βέβαια, όλη η ίντριγκα στη συγκεκριμένη ιστορία αφορά τον αυριανό ιδιοκτήτη της ομάδας, αφού η εξαγορά έχει δρομολογηθεί, αλλά δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα.

Πρόκειται για έναν 42χρονο δισεκατομμυριούχο, τον Μάικ Ασλεϊ, βέρο Εγγλέζο, του οποίου κανείς δεν είχε δει έστω και μία φωτογραφία πριν από 6 μήνες. Ο Ασλεϊ, που χρωστάει την τεράστια περιουσία του στην αλυσίδα των καταστημάτων αθλητικών ειδών που διαθέτει, δεν είχε εκδηλώσει παλιότερα το παραμικρό ενδιαφέρον για το ποδόσφαιρο και δεν έχει καμία σχέση με τη Νιούκαστλ. Εντούτοις, με μία δήλωση που έκανε εκπρόσωπός του στο χρηματιστήριο του Λονδίνου προχθές ανέφερε ότι «θα χαρεί να επενδύσει στη Νιούκαστλ και να ζήσει καλύτερες ημέρες μαζί με τους φίλους της ομάδας».

Στην ανακοίνωση, πάντως, σημειώνει ότι έχει εμπιστοσύνη στον νέο προπονητή της ομάδας, την οποία θα ενισχύσει με όλες του τις δυνάμεις. Ο Ασλεϊ μπήκε στο παιχνίδι εξαγοράς της ομάδας όταν συμφώνησε να αγοράσει αντί του ποσού των 82,5 εκατομμυρίων ευρώ το 41,6% των μετοχών που είχε ο ένας από τους δύο μεγαλομετόχους της ομάδας, ο σερ Τζον Χολ. Οι οικονομικοί αναλυτές του χρηματιστηρίου του Λονδίνου εκτιμούν ότι ο Ασλεϊ δεν θα έκανε αυτή την αγορά αν δεν είχε εξασφαλίσει με κάποιον τρόπο ότι θα περάσει στον έλεγχό του άλλο ένα 10% των μετοχών, ώστε να έχει τον αποκλειστικό έλεγχο. Ο δεύτερος μεγαλομέτοχος, μετά τον Χολ, είναι ο σημερινός πρόεδρος, Φρέντι Σέπερντ, ο οποίος έχει το 29% των μετοχών και είναι εδώ και καιρό «στα μαχαίρια» με τον Χολ, διότι ο τελευταίος είχε αρνηθεί να συναινέσει στην πώληση της ομάδας στην εταιρεία Belgavia, που ήθελε ο Σέπερντ.

Ο σημερινός πρόεδρος πιθανότατα να αναγκαστεί να πουλήσει τώρα το δικό του ποσοστό, για το οποίο εκτιμάται ότι θα αποκομίσει γύρω στα 60 εκατομμύρια ευρώ. Η συνολική αξία της Νιούκαστλ φθάνει στα 202 εκατομμύρια ευρώ και φαίνεται ότι όλοι όσοι θα πουλήσουν τις μετοχές τους στον Ασλεϊ θα κερδίσουν αρκετά. Ιδίως οι μεγαλομέτοχοι. Για παράδειγμα, ο σερ Τζον Χολ, του οποίου η αρχική επένδυση στη Νιούκαστλ δεν ξεπέρασε τα 6 εκατομμύρια ευρώ, με την πώληση του μεριδίου των μετοχών του τα τελευταία δύο χρόνια έχει βάλει στην τσέπη του 135 εκατομμύρια ευρώ. Καθόλου άσχημα δηλαδή. Ο λόγος για την εντυπωσιακή και ξαφνική αυτή κίνηση εξαγοράς του Ασλεϊ δεν είναι ξεκάθαρος, αλλά εκείνο που είναι δεδομένο είναι ότι η Νιούκαστλ αποκτά πλέον ένα ισχυρό πορτοφόλι, που θα της επιτρέψει να παρακολουθήσει τον ανταγωνισμό στο αγγλικό ποδόσφαιρο, ο οποίος γίνεται ιδιαίτερα σκληρός. Ας σημειωθεί ότι ο Ασλεϊ από την εισαγωγή της επιχείρησής του στο χρηματιστήριο αποκόμισε περίπου 1,5 δισεκατομμύριο ευρώ.

Ενα υπερχρεωμένο ποδόσφαιρο

Δέχθηκα τρία-τέσσερα μηνύματα στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο από φίλους αναγνώστες που με επέπληξαν για την απαξιωτική μου ματιά στο ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο, με αφορμή το χθεσινό μου σχόλιο. Ας υποθέσουμε ότι οι φίλοι αναγνώστες έχουν δίκιο. Εκείνο που δεν καταλαβαίνω, λοιπόν, είναι πώς αυτό το επαγγελματικό ποδόσφαιρο –που ο γράφων κακοχαρακτήρισε– είναι εδώ και χρόνια βαθύτατα ελλειμματικό. Αρκεί να ρίξει κάποιος μία ματιά στους ισολογισμούς των 16 ΠΑΕ που συγκροτούν τη Σούπερ Λίγκα, για να καταλάβει πόσο προβληματική επιχείρηση είναι το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Η αγωνιστική περίοδος 2005-2006 για 11 ΠΑΕ έκλεισε με συνολική ζημία 26.915.584 ευρώ, ενώ οι υπόλοιπες πέντε κατέγραψαν κέρδη 3.277.934 ευρώ. Τη μεγαλύτερη κερδοφορία, με πλεόνασμα 2.881.822 ευρώ, παρουσίασε η ΠΑΕ ΟΦΗ, ασχέτως αν είχε έσοδα από προηγούμενες χρήσεις ύψους 2.990.189 ευρώ. Τα υπόλοιπα 396.112 ευρώ των κερδών μοιράστηκαν ο Πανιώνιος (253.024 ευρώ), το Αιγάλεω (83.217), ο Ατρόμητος (49.864) και ο Ιωνικός (10.007).
Η ΑΕΚ ήταν η ομάδα με τις μεγαλύτερες ζημίες, συνολικά 5.643.622 ευρώ. Ακολουθούν ο Ηρακλής (5.157.853), ο Παναθηναϊκός (4.562.656), ο ΠΑΟΚ (3.291.452), ο Ολυμπιακός (2.801.003) και ο –αγωνιζόμενος πέρυσι στη Β' Εθνική– Αρης (2.468.391). Οι υπόλοιπες πέντε ζημιογόνες ΠΑΕ κατέγραψαν συνολικό έλλειμμα 2.990.607 ευρώ.

Η Λάρισα έκλεισε τη χρονιά με ζημίες 968.089 ευρώ, η Καλαμαριά με 574.226 ευρώ, η Ξάνθη με 356.208 ευρώ. Ο πρωταθλητισμός στη Β' Εθνική έβαλε μέσα την Κέρκυρα με 520.951 ευρώ και τον Εργοτέλη με 571.133 ευρώ. Και υπάρχουν και χειρότερα, αφού οι συσσωρευμένες ζημίες έφτασαν αισίως τα 204.355.194 ευρώ, όταν το μετοχικό κεφάλαιο των 16 ΠΑΕ που συγκροτούν τη Σούπερ Λίγκα αγγίζει τα 130 εκατ. ευρώ.

Η έκρηξη των ζημιών σημειώθηκε την τελευταία πενταετία. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2002 έκλεισαν στα 27 εκατ. ευρώ, το 2003 έκαναν ρεκόρ με 84 εκατ. ευρώ, το 204 έπεσαν στα 43 εκατ. ευρώ και το 2005 στα 22 εκατ. ευρώ. Το 1/3 των συσσωρευμένων ζημιών (71.203.199 ευρώ) είναι του Ολυμπιακού. Ακολουθούν ο Ηρακλής (26.671.772 ευρώ), η ΑΕΚ (24.674.959), ο Παναθηναϊκός (22.614.640), ο ΠΑΟΚ (21.855.929), ο Αρης (20.939.463), η Καλαμαριά (4.855.057), ο ΟΦΗ (2.087.589), το Αιγάλεω (1.524.616), η Κέρκυρα (1.492.293), ο Ατρόμητος (1.329.817), η Λάρισα (1.327.720), ο Πανιώνιος (1.330.362), η Ξάνθη (1.033.949) και με ζημίες κάτω του ενός εκατομμυρίου ευρώ ο Ιωνικός (840.754) και ο Εργοτέλης (573.075). Τώρα, αν αυτή η οικονομική εικόνα επιτρέπει σε κάποιον να είναι αισιόδοξος, τότε δεν μπορώ παρά να σηκώσω τα χέρια ψηλά.

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube