Η μαγεία του τελικού του Τσάμπιονς Λιγκ τελείωσε. Τώρα που έφυγαν για τις πατρίδες τους οι ξενέρωτοι κουτόφραγκοι, εμείς ξανά τα κεφάλια μέσα. Παραδομένοι, ανεπανόρθωτα, στην καφρίλα. Μέχρι να φύγει και ο τελευταίος άνθρωπος από τα γήπεδα, ώστε να μείνουν μόνοι οι πίθηκοι. Εδώ είναι Μπαλκάνια.
Η οσμή των πλέι οφ γέμισε από νωρίς το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. Οταν ακούς να σκεπάζονται με τα μεγάφωνα τα συνθήματα της κερκίδας, καταλαβαίνεις ότι πλησιάζουν τελικοί. Στον πολιτισμένο κόσμο, πλέι οφ σημαίνει γιορτή του μπάσκετ. Εδώ, πλέι οφ σημαίνει πόλεμος. Μόλις έδωσε την αφορμή ο απερίγραπτος Σκέιλς με τις γροθιές του στον Ζίζιτς, οι οπαδοί του Ολυμπιακού αφιονίστηκαν, γέμισαν το παρκέ με αντικείμενα, απείλησαν τον δράστη με λιντσάρισμα (διότι προφανώς δεν αρκούσε η αποβολή του ως ποινή) και στόλισαν με ανεκδιήγητες ύβρεις τη μάνα του Σιγάλα. Του επί σειρά ετών αρχηγού του Ολυμπιακού! Θα μου πείτε, έχουν ιερό ή όσιο οι χούλιγκαν; Και τη δική τους τη μάνα θα έβριζαν, αν έτσι πρόσταζαν οι κανόνες του πολέμου. Στον πόλεμο και στον έρωτα όλα καταργούνται.
Eάν ο Αρης χάσει το «εισιτήριο» για τους τελικούς της Α1 (ή, το σημαντικότερο, για την Ευρωλίγκα), θα πρέπει να κρεμάσει κουδούνια στον Σκέιλς και να του φορέσει προβιά αποδιοπομπαίου τράγου. Να του ζητήσει διαφυγόντα κέρδη! Εάν ο Ολυμπιακός ηττηθεί γηπεδούχος με άδειες εξέδρες σε κάποιους από τους αγώνες που ακολουθούν, θα πρέπει να ζητήσει τα ρέστα (όχι τόσο από τον καβγατζή Ματσιγιάουσκας όσο) από τον «υπέροχο λαό» του. Μη φωνάζετε, ένα καλαμπούρι είπα για να περνάει η ώρα. Το τροπάριο άλλωστε είναι γνωστό: «Προκλήθηκαν τα παιδιά». Το ίδιο άλλοθι δεν επιστράτευσαν και οι Παναθηναϊκοί για τις βρισιές στον Παπαλουκά;
Ο σώζων εαυτόν σωθήτω την Κυριακή στο Αλεξάνδρειο και την Τετάρτη ξανά στο ΣΕΦ. Οι τρομοκράτες των κερκίδων έχουν ήδη πάρει θέση στα χαρακώματα. Οποιος κατορθώσει να απαντήσει με διδάγματα αθλητικού πολιτισμού σε τούτη τη ζούγκλα, θα γίνει από εμάς εικόνισμα. Σκασίλα του, θα μου πείτε. Εδώ έχουμε πόλεμο. Τι δουλειά έχουν τα εικονίσματα στο μέτωπο;
Ποδοσφαιρόκοσμος μαζεύτηκε και στο Ελληνικό (λόγω της γιορτούλας που οργάνωσε η ΚΑΕ Πανιώνιος για να τιμήσει την ΠΑΕ), αλλά το κλίμα εκεί ήταν εύκρατο. Ο Παναθηναϊκός αρχειοθέτησε τον δεύτερο ημιτελικό με τον γνώριμο, επαγγελματικό του τρόπο (και τον Διαμαντίδη να προσθέτει άλλο ένα νικητήριο καλάθι στο παλμαρέ του), οπότε έφυγε από το γήπεδο καμαρωτός, αφού οι «κυανέρυθροι» οπαδοί ομολόγησαν το κρυστάλλινο και το δίκαιο του αποτελέσματος. Αν εμφανιζόταν και εκεί κανένας μποξέρ, η εξέλιξη θα ήταν διαφορετική και η βραδιά τραυματική. Ας μη γελιόμαστε. Ελληνες οπαδοί υπήρχαν και σε εκείνη την εξέδρα, όχι φίλοι της Μίλαν ή της Λίβερπουλ.
Αυτή είναι η κατάντια μας, να χρησιμοποιούμε τους μεθύστακες Αγγλους ως παράδειγμα προς μίμηση...