Στο ποδόσφαιρο δεν κερδίζει πάντα ο καλύτερος. Το ξέρουμε από τότε που αρχίσαμε να ασχολούμαστε με το άθλημα, το βιώσαμε και στον χθεσινό τελικό. Πιστεύω ότι η Λίβερπουλ ήταν ανώτερη χθες, ειδικά στο πρώτο ημίχρονο, αλλά αποδείχθηκε ότι στην μπάλα όλα μπορούν να συμβούν. Η Μίλαν πέτυχε ένα μάλλον τυχερό γκολ, σε ένα κρίσιμο σημείο του παιχνιδιού και ανάγκασε τη Λίβερπουλ να ανοίξει ακόμα περισσότερο το παιχνίδι της, με αποτέλεσμα να είναι πιο ευάλωτη αμυντικά. Ετσι, παρ' όλο που οι Αγγλοι πίεσαν και στην επανάληψη και έχασαν ευκαιρίες, δέχθηκαν το δεύτερο γκολ λίγο πριν από το τέλος και όλα τελείωσαν.

Δεν ξέρω γιατί, αλλά η Μίλαν μού έδωσε την εντύπωση ότι μπήκε αγχωμένη στο παιχνίδι. Είχε την εικόνα ομάδας, η οποία δεν πατούσε καλά στο γήπεδο, με αποτέλεσμα να υποπίπτει εύκολα στο λάθος και η Λίβερπουλ να πάρει τον έλεγχο του κέντρου. Γι' αυτό και επιμένω ότι ήταν καθοριστικό το πρώτο γκολ, όχι μόνο λόγω του κρίσιμου χρονικού σημείου στο οποίο σημειώθηκε, αλλά και διότι μπήκε με περίεργο τρόπο. Ολα αυτά επηρεάζουν σημαντικά την ψυχολογία των ποδοσφαιριστών, ειδικά σε έναν τελικό. Είναι άξιο αναφοράς, πάντως, ότι ακόμα και μετά το 2-0, οι παίκτες της Λίβερπουλ είχαν τα ψυχικά αποθέματα να μειώσουν το σκορ, αλλά και να παλέψουν για την ισοφάριση στα λίγα λεπτά που απέμεναν. Ηταν φανερό, όμως, ότι δεν υπήρχαν δυνάμεις από την υπερπροσπάθεια για κάτι παραπάνω.

Ο αγώνας σίγουρα δεν ήταν ο καλύτερος που έχουμε δει. Ωστόσο, διεξήχθη σε ένα γήπεδο με ωραία ατμόσφαιρα από τον κόσμο, είχε ρυθμό, ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο, οπότε ανέβασε την απόδοσή της και η Μίλαν και είχε και τρία γκολ. Μπορεί να μη νίκησε ο καλύτερος, αλλά χαρήκαμε ένα όμορφο παιχνίδι ανάμεσα σε δύο μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες.

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube