Βύρωνα, στον καθρέφτη σου κοιτιέσαι... (SportDay / Διονύσης Ελευθεράτος)

Σε μια στιγμή αυτοσαρκασμού, ο Ετγκαρ Αλαν Πόε είπε: «Εμπιστεύομαι την ανοησία. Αυτό οι φίλοι μου το αποκαλούν αυτοπεποίθηση». Αντικαθιστώντας τη λέξη «ανοησία» με τον «ναρκισσισμό», πλάθετε την ατάκα που θα μπορούσε, ίσως, να αφιερώσει στον εαυτό του ο υπουργός Δημόσιας Τάξης, Βύρων Πολύδωρας.
Θα μπορούσε, όντως; Κάπως δύσκολο: οι νάρκισσοι σπανίως αυτοσαρκάζονται, όμως -να 'ναι καλά- επιτρέπουν στους άλλους να υπομειδιούν. Η ομήγυρη «σκάει χαμόγελο» κι οι νάρκισσοι νομίζουν ότι σκάει από τη ζήλια της -άλλο δράμα αυτό.

Ποιο Κύπελλο Αγγλίας, ποιο μπάσκετ... Η απόλυτη ψυχαγωγία του Σαββατοκύριακου ήταν η συνέντευξη του Β. Πολύδωρα στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία». Θαυμάστε... αυτοθαυμασμό: «Οι λοιδορίες στις οποίες επιδίδονται οι αντίπαλοί μου για τον αλληγορικό λόγο μου δεν με πτοούν. Απλά, αποκαλύπτουν την εμπάθειά τους και φυσικά τη λεξιπενία τους (...). Τους οικτίρω».

Μένεις εμβρόντητος. Δεν συνηθίζουν, δα, οι πολιτικοί να επαινούν δημοσίως τον ίδιο τον... λόγο τους: είναι σαν να διαλαλούν πόσο καλά ιππεύουν το καλάμι. Πριν από πολλά χρόνια, ο -μακαρίτης, πλέον- Ευάγγ. Γιαννόπουλος, αφού εκστόμισε μία χοντράδα, ανέθεσε στο γραφείο Τύπου του υπουργείου του να «τα μπαλώσει». Εκείνο τα απέδωσε όλα στον «γνωστό αυθορμητισμό του υπουργού». Βλέπετε, τύποις δεν μιλούσε ο υπουργός, αλλά το γραφείο Τύπου. Αλλο Γιάννης, άλλο Γιαννάκης.

Ο Βύρων, όμως, δεν θα μιλούσε ποτέ σε τρίτο πρόσωπο. Θα το κάνει μόνο όταν αποφασίσει να μιμηθεί τον Ιούλιο Καίσαρα. Προς το παρόν ο θαυμασμός του προς την αρχαία Ρώμη τον ωθεί απλώς στην αναζήτηση «πραιτόρων». Απλή λεκτική αντιδιαστολή, λέει, στον όρο «μπάτσος». Εξοχα! Το βράδυ ζητήστε από κάποιο video club την κλασική ταινία (με τον Αλέν Ντελόν) «για το τομάρι ενός πραίτορα». Αν ο υπάλληλος μείνει με ανοικτό το στόμα, θα φταίει η λεξιπενία του.
Προφανώς ο υπουργός θεωρεί ότι αποφεύγεις τον ξύλινο λόγο όταν, φερ' ειπείν, πλάθεις λέξεις όπως «πλινθορίπτες» και «υαλοθρυμματιστές». Προσθέστε ένα-δύο λατινικά τσιτάτα και μια επίδειξη γνώσεων: έτοιμος ο «νέος» πολιτικός λόγος. Αλλά και τέτοια επίδειξη, πια; Να αναφέρεσαι -δίνοντας συνέντευξη σε εφημερίδα, όχι εξετάσεις- στον Λουίτζι Πιραντέλο και να μνημονεύεις πότε αυτός γεννήθηκε και πότε πέθανε;

Η θητεία του στο υπουργείο -λέει- είναι μία πρόκληση «με στοιχεία σταυρού μαρτυρίου». Προσφάτως τη χαρακτήρισε «αγγαρεία», τώρα την αναβαθμίζει χριστιανικώς. Σοφό. Η έντονα θρησκευόμενη κοινωνική βάση του Γ. Καρατζαφέρη ίσως το εκτιμήσει δεόντως -όπως πολλά ακόμη. Διότι εκτός από τον σταυρό του μαρτυρίου πρόκληση συνιστούν και οι σταυροί των ψηφοδελτίων.