Μισάνοιχτη η πόρτα του σαλονιού (Sportday/ Νίκος Παπαδογιάννης)

Είκοσι τέσσερις ώρες πριν από το πρώτο τζάμπολ των ημιτελικών των πλέι οφ, η μοναδική ομάδα που δεν έχει καθόλου άγχος είναι ο Πανιώνιος. «Τι είχαμε, τι χάσαμε», θα πουν οι άνθρωποί του αν ξεμείνουν στην 4η θέση. Κακώς, βέβαια. Ευκαιρίες σαν τη φετινή δεν παρουσιάζονται κάθε μέρα. Ο ΠΑΟΚ είχε τη δική του πέρυσι και την άφησε να περάσει ανεκμετάλλευτη. Κάπως έτσι γράφεται η ιστορία.

Για Ευρωλίγκα μιλάμε, όχι για τίτλο. Είναι ασφαλώς αφελής όποιος νομίζει ότι η συμμετοχή στην κορυφαία διοργάνωση αποτελεί πανάκεια. Ωστόσο, είναι ένα πρώτο βήμα προς την πρόοδο, αρκεί να βρει τρόπους να την εκμεταλλευτεί η ομάδα που θα βρεθεί στα «σαλόνια». Ο φετινός Αρης έδωσε το παράδειγμα προς μίμηση, η ΑΕΚ των προηγούμενων ετών το παράδειγμα προς αποφυγήν.

Τα έσοδα της συμμετοχής στην Ευρωλίγκα είναι φτωχά, αλλά όχι αμελητέα. Κάτι τα παραπανίσια εισιτήρια, κάτι το μερίδιο από τα τηλεοπτικά δικαιώματα, κάτι το μπόνους των Καταλανών, κάτι το χαρτζιλίκι από τις φανέλες και τις διαφημιστικές πινακίδες, γεμίζει ο κουμπαράς. Για τους ελεύθερους παίκτες, ξένους και Ελληνες, η προοπτική μεταγραφής σε ομάδα της Ευρωλίγκας κάνει την ομάδα πιο ελκυστική, οπότε το έδαφος για φλερτ γίνεται πρόσφορο.

Το ένα φέρνει τ' άλλο, ο κόσμος μαζεύεται στο γήπεδο, τα βήματα γίνονται πιο αποφασιστικά και γοργά. Θα μπορούσε ο Αρης έστω να σκεφτεί παίκτες επιπέδου Μιχάλη Κακιούζη αν δεν αγωνιζόταν στην Ευρωλίγκα; Ούτε κατά διάνοια. Εφόσον, όμως, σφραγίσει το διαβατήριό του για την περίοδο 2007-08, ο άλλοτε «αυτοκράτωρ» θα πλευρίσει τον αρχηγό της Εθνικής ομάδας με αισιοδοξία και σοβαρές πιθανότητες επιτυχίας.

Παρομοίως, θα ήταν πολύ πιο εύκολο για τον ΠΑΟΚ να κρατήσει τον Βασιλειάδη ή τον Μαυροκεφαλίδη ή τον Βασιλόπουλο, αν τους πρόσφερε την προοπτική ευρωπαϊκής καταξίωσης μέσα από τα χρώματά του. Με το γήπεδο συχνά γεμάτο, τις κορυφαίες ευρωπαϊκές ομάδες να επισκέπτονται βδομάδα παρά βδομάδα την Πυλαία και τα οικονομικά να βελτιώνονται, ο βόρειος «Δικέφαλος» θα κοίταζε το αύριο με σιγουριά. Αντ' αυτού, βολοδέρνει σε νερά βαλτώδη.

Ο Ηλίας Λιανός ονειρεύεται Ευρωλίγκα, μολονότι ο Πανιώνιος παραμένει συνοικιακό μαγαζί εγκλωβισμένο σε νοοτροπία γειτονιάς. Κάθε φορά που άνοιξα σχετική κουβέντα με τους ανθρώπους του, αντιμετώπισα την ίδια επωδό: «Ελα, μωρέ, τι να πάμε να κάνουμε στην Ευρωλίγκα; Τι δουλειά έχει ο Πανιωνάκος στα σαλόνια;». Απαντήσεις υπάρχουν, και μάλιστα πειστικές, αλλά χρειάζεται αρετή, τόλμη, θάρρος και όραμα. Το αφεντικό της ΚΑΕ φαίνεται ότι τα έχει όλα αυτά. Ο Παβίσεβιτς, επίσης. Οι παίκτες μοιάζουν ικανοί να το παλέψουν μέχρι να φτύσει αίμα ο αντίπαλος.

Υπάρχει, όμως, ένα πρόβλημα. Η πόρτα δεν είναι απόλυτα ανοιχτή. Εάν ο Πανιώνιος ηττηθεί από τον Παναθηναϊκό και ο Ολυμπιακός από τον Αρη (αποτελέσματα φυσιολογικά δηλαδή), τότε ο μικρός τελικός είναι κενός περιεχομένου, μια και οι «ερυθρόλευκοι» έχουν εγγυημένο συμβόλαιο με την Ευρωλίγκα για το 2007-08. Στα ημιτελικά οι Πανιώνιοι θα μετατραπούν, θέλοντας και μη, σε οπαδούς του Ολυμπιακού. Από τα ποικίλα κατορθώματα του πολυθρύλητου Μπερτομέου αυτό είναι το πιο θλιβερό.