Τα είχε χύμα, του ήρθε και ΠΑΟΚ (SportDay / Νίκος Παπαδογιάννης)

To Mαρούσι και ο ΠΑΟΚ μπήκαν προχθές στο γήπεδο αποφασισμένοι να αποδείξουν ότι δεν βρέθηκαν τυχαία απέναντι στους ζάπλουτους υπαλλήλους των Γιαννακοπουλαίων και των Αγγελοπουλαίων. Οι δύο αγώνες της Τρίτης κύλησαν συναρπαστικά και έφτασαν να κρίνονται στον πόντο. Η προσπάθεια των γηπεδούχων σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη ήταν εξίσου αξιέπαινη. Ο ένας από τους δύο κατάφερε να ισοφαρίσει, ο άλλος όχι.

Τη διαφορά δεν την έκαναν τόσο τα τρίποντα του Καλαμπόκη ή τα χαμένα ριμπάουντ του Εϊμπραμς, όσο η ταυτότητα του φιλοξενούμενου. Αλλο να αντιμετωπίζεις τον Παναθηναϊκό, άλλο να παίζεις με τον Ολυμπιακό. Επίσης, άλλο Πυλαία κι άλλο Αγιος Θωμάς. Είναι να απορεί κανείς με τι κουράγιο διεκδικεί το αβαντάζ έδρας στη διάρκεια της κανονικής περιόδου το Μαρούσι. Ακόμα και η εκκλησία του Αγίου Θωμά περισσότερο θόρυβο έχει τις Κυριακές από το γήπεδο.

Ο Παναθηναϊκός «σκούπισε» τη σειρά με το Μαρούσι επαγγελματικά και κυνικά, με την ελάχιστη δυνατή προσπάθεια. Το χανγκόβερ από το φάιναλ φορ αποδεικνύεται ισχυρότατο. Εν τέλει ήταν ευτύχημα για τον πρωταθλητή που είχε τόσο εύκολο αντίπαλο αμέσως μετά το ευρωπαϊκό του μεθύσι. Φαντάζεστε να είχαν διεξαχθεί τα προημιτελικά πριν από το φάιναλ φορ; Αυτό ακριβώς συνέβη το 2002 και στοίχισε στον Παναθηναϊκό ένα πρωτάθλημα, αφού ο τότε Ολυμπιακός τον έπιασε στον ύπνο. Το φετινό Μαρούσι, το νούμερο 8 της τελικής κατάταξης (παρ' ολίγον Νο 9) απλώς δεν είχε τις δυνατότητες για τέτοιο ανδραγάθημα.

Ο Ολυμπιακός κατεβαίνει σήμερα στο ΣΕΦ γνωρίζοντας ότι το κάδρο κρέμεται από ένα καρφί. Οσο γερό κι αν μοιάζει αυτό, είναι ένα. Αν κάνει πως υποχωρεί (όπως υποχώρησε στο ίδιο γήπεδο το 1998 και ξανά το 2000), θα φέρει καταστροφή ανυπολόγιστου κόστους. Μετά την αποτυχία στην Ευρωλίγκα και την ήττα από τον Παναθηναϊκό στο Κύπελλο Ελλάδας, το πρωτάθλημα είναι το ύστατο αποκούμπι για τον Γκέρσον και τη χρυσοπληρωμένη αρμάδα του. Σαν να μην έφταναν τα πεινασμένα θηρία που περιμένουν πίσω από τη γωνία (Αρης και Παναθηναϊκός), προέκυψε και ο πονοκέφαλος που ονομάζεται ΠΑΟΚ.

Στην πραγματικότητα, βέβαια, το πρόβλημα είναι ο ίδιος ο Ολυμπιακός. Αναξιόπιστος και εγκλωβισμένος στο τυχαίο μπάσκετ που διδάσκει ο προπονητής του, δείχνει ανήμπορος να κερδίσει μεγάλους αγώνες και να οιστρηλατήσει το κοινό του. Το «διπλό» στο ΟΑΚΑ τον Ιανουάριο μοιάζει πλέον σαν θαύμα της μιας νύχτας και πάντως όχι σαν προπομπός επικής αντεπίθεσης. Κι αν απέναντι στον φτωχό ΠΑΟΚ αρκεί –εκτός απροόπτου– το πλεονέκτημα του Φαλήρου, ο Αρης περιμένει ταμπουρωμένος στο Αλεξάνδρειο, ο δε Παναθηναϊκός στο ΟΑΚΑ.

Με εξαίρεση εκείνο το μιράκολο του Γενάρη, η πιο καυτή έδρα που έχει αλώσει ο φετινός Ολυμπιακός στο πρωτάθλημα είναι το... Μαρούσι. Από τον Αρη ηττήθηκε, από τον Πανιώνιο ηττήθηκε, τον ΠΑΟΚ τον πέτυχε (στην κανονική περίοδο) σε βραδιά χωρίς βαθμολογικό ενδιαφέρον, οι υπόλοιποι απλώς δεν έχουν έδρα. Στην Ευρωλίγκα, πάνω-κάτω τα ίδια: νίκες στο Βελιγράδι, στο Λεμάν, στην Πολωνία, στη Γερμανία, στην Μπολόνια, ήττες σε όλα τα ζόρικα. Απογοήτευση διαρκείας. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Ολυμπιακός έκοψε λιγότερα εισιτήρια από πέρυσι στο ΣΕΦ.