O Σάντος μπροστά στο... δέος του πρωταθλητισμού

Η απόφαση του Φερνάντο Σάντος να αποχωρήσει από την τεχνική ηγεσία του ΠΑΟΚ προφανώς και προκαλεί ερωτηματικά σε πολλούς και δικαιολογημένα. Η χρονιά τελείωσε με το καλύτερο δυνατό τρόπο για τον δικέφαλο του Βορρά, η δεύτερη θέση κατακτήθηκε, η έξοδος στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ επισημοποιήθηκε και η «μαγιά» για μία ομάδα υψηλότατου επιπέδου υπάρχει. Άρα…; Μήπως πλέον ο πήχης έχει μπει πολύ ψηλά για τον ίδιο;

Δεν μπορώ να γνωρίζω τι θα πει ο Πορτογάλος στην συνέντευξη Τύπου, αλλά έχω την αίσθηση πως η διαρκής αμφισβήτηση προς το πρόσωπο του είναι αυτή που έτρωγε τόσο καιρό τα σωθικά του. Ήταν αυτή που, μαζί με την τεράστια πίεση και τις υπέρμετρες φιλοδοξίες, που μόνο και μόνο λόγω δυναμικής του κόσμου του, «γεννάει» ο ΠΑΟΚ, του στέρησαν κάθε ίχνος υπομονής τον πανικόβαλαν και επί της ουσίας προκάλεσαν την «παραίτηση» του.

Επιστρέφοντας από την Πορτογαλία και την Μπενφίκα το 2007, ο Σάντος ανέλαβε μία ομάδα που είχε χάσει την έξοδο στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις τερματίζοντας στην έκτη θέση της κατάταξης και η οποία διοικητικά ξεκινούσε από το μηδέν μετά την αποχώρηση Βεζυρτζή και Οικονόμου. Στην θέση τους ο άπειρος Θοδωρής Ζαγοράκης, που είχε να αντιμετωπίσει τεράστια προβλήματα και χρέη σε οικονομικό επίπεδο. Σ΄ ένα περιβάλλον δύσκολο ο Πορτογάλος κατάφερε να φανεί συνεπής με το τριετές πλάνο το οποίο καταρτίστηκε. «Έχτισε»! Έκανε δηλαδή αυτό που ξέρει πολύ καλά. Έβγαλε ξανά τον ΠΑΟΚ στη Ευρώπη, πέρσι τον έφερε δεύτερο στην κανονική περίοδο, την καλύτερη θέση που είχε κατακτήσει από το μακρινό 1985 και φέτος τον μετέτρεψε σ’ ένα κανονικό συνδιεκδικητή του πρωταθλήματος. Θύμισε δηλαδή, αναλογικά πάντα, τον Σάντος που στην αρχή της καριέρας του «δημιούργησε» από το μηδέν μια μάλιστα αμελητέα, σε σχέση με τον ΠΑΟΚ στην Ελλάδα, ποσότητα του πορτογαλικού ποδοσφαίρου, την Εστορίλ Πράϊα, ανεβάζοντας την από την τρίτη στην πρώτη κατηγορία.

Κάποιοι στον ΠΑΟΚ λοιπόν και όχι μόνο τον θεωρούν προπονητή με «ταβάνι» και επιθυμούν κάποιον άλλον για να γίνει το «παραπάνω βήμα» όπως λένε. Ενδεχομένως να έχουν και δίκιο. Που το στηρίζουν; Κυρίως στο βιογραφικό του Πορτογάλου.

Ο Σάντος έχει να στεφθεί πρωταθλητής από το 1999 όταν στην πρώτη του χρονιά στην Πόρτο κατάφερε να πάρει πρωτάθλημα και Σούπερ Καπ μαζί. Από εκεί και πέρα τίποτα παρά την παρουσία του σε ομάδες που κάνουν πρωταθλητισμό όπως η ΑΕΚ, ο Παναθηναϊκός, η Μπενφίκα, η Σπόρτινγκ.

Η επόμενη σεζόν στον πάγκο του ΠΑΟΚ θα ήταν η πιο δύσκολη απ’ όλες τις προηγούμενες. Η απαίτηση του κόσμου της ομάδας για τίτλο θα ήταν αυτονόητη και η πίεση ακόμα μεγαλύτερη. Η διαχείριση της δε, μαρτύριο! Όταν σε δύο εξαιρετικές χρονιές οι μουρμούρες για αμυντική τακτική και οτιδήποτε άλλο ήταν σχεδόν μέρος της καθημερινότητας στην κοινωνία των οπαδών της ομάδας, τι θα γινόταν του χρόνου; Είναι σαφές πως ο Σάντος τα ζύγισε όλα αυτά και αποφάσισε. Και μάλλον αποφάσισε πως η πίεση του πρωταθλητισμού δεν του ταιριάζει. Προφανώς δεν ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία του. Αλλιώς δεν εξηγείται… Εκτός αν έχει βάλει στόχο μετά τις τρεις μεγάλες ομάδες της Πορτογαλίας (Πόρτο, Σπόρτινγκ και Μπενφίκα) να δουλέψει και στις τρεις μεγάλες της Ελλάδας ή να επιστρέψει στα πάτρια εδάφη...