Όταν τα τελευταία δύο 24άωρα ο Ζοζέ Μουρίνιο δήλωνε έκπληκτος από την ανάδειξη της Μπαρσελόνα ως φαβορί για την πρόκριση στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ αρκετοί ήταν αυτοί που είδαν τα λόγια του εγωκεντρικού Πορτογάλου ως μια άλλη προσπάθεια, ένα τρικ, για να τραβήξει πάνω του τα φώτα της δημοσιότητας. Δύσκολο εγχείρημα είναι η αλήθεια όταν στην ίδια παράσταση τον πρωταγωνιστικό ρόλο τον κρατάει ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής του πλανήτη, Λιονέλ Μέσι. Ελάχιστοι «μάσησαν». Το κόλπο του Μουρίνιο δεν έπιασε. Παρέμεινε στη σκιά του Αργεντινού σούπερ σταρ.
Μερικές ώρες αργότερα ο καλύτερος, με διαφορά, προπονητής στον κόσμο αυτή τη στιγμή, έπαιρνε τη ρεβάνς. Το πιο ποιοτικό ίσως παιχνίδι του φετινού Τσάμπιονς Λιγκ έχει τελειώσει στο Τζουζέπε Μεάτσα και κανείς δεν μιλάει για τα κατορθώματα του Μέσι. Κανείς δεν ασχολείται με την «διαστημική» Μπαρσελόνα του Πέπε Γουαρδιόλα. Ουδείς αναφέρεται στους νικητές, τον Μαϊκόν, τον Σνάιντερ ή τον Μιλίτο. Κι ο Μουρίνιο απλώς απολαμβάνει για ακόμα μια φορά τη δόξα χαμογελώντας αυτάρεσκα. Απέδειξε πως ότι έλεγε πριν το ματς το εννοούσε και το πίστευε. Γνώριζε εκ των προτέρων τον κωδικό ασφαλείας για να «κλειδώσει» τη Μπαρσελόνα. Για να της κλέψει τη νίκη. Να την ληστέψει κανονικότατα. Να πάρει το πορτοφόλι του Γουαρδιόλα.
Η Ιντερ σε καμία περίπτωση δεν έγινε ξαφνικά καλύτερη ομάδα από τη Μπαρσελόνα και ασφαλώς δεν έχει πάρει την πρόκριση. Άλλωστε, δεν θα μπορούσε να το πει κανείς αυτό μόνο και μόνο λόγω στατιστικής. Όταν στην έδρα σου τελειώνεις το παιχνίδι με κατοχή μπάλας μόλις 32% έναντι 68% του αντιπάλου δεν δικαιούσαι καν να το σκεφτείς. Βρήκε όμως το κλειδί και το κρατάει σφιχτά για να φτάσει σ’ αυτή.
Ο Μουρίνιο είχε δηλώσει εξ αρχής πως δεν πρόκειται να μπει στην διαδικασία να αντιμετωπίσει με προσωπικό μαρκάρισμα το Μέσι. Τι έκανε όμως; Του έκλεισε την δεύτερη πάσα. Του περιόρισε τον χώρο. Του χάλασε το τρικ μ' ένα δικό του με λίγα λόγια. Αν παρατηρήσει κανείς το παιχνίδι του μέσου της Μπαρσελόνα θα διαπιστώσει πως σπάνια θα αρχίσει ατομική προσπάθεια την πρώτη φορά που θα δεχθεί την μπάλα στα πόδια του. Γνωρίζει πολύ καλά πως εκείνη τη στιγμή όλη η προσοχή, όλη η ενέργεια του εκάστοτε προσωπικού του αντιπάλου είναι στραμμένη πάνω του. Ένα καλό κοντρόλ και μία πάσα, κατά προτίμηση δε προς τα πίσω, του δίνουν την απαραίτητη ελευθερία χώρου. Ο Μέσι εκμεταλλεύεται πλήρως τη στιγμιαία χαλάρωση του αμυντικού που βλέπει τη μπάλα να φεύγει από τα πόδια του χωρίς συνέπειες και τη ξαναπαίρνει σχεδόν αμέσως κάτω από πολύ καλύτερες προϋποθέσεις και ελεύθερος από τον «ζυγό» του μαρκαρίσματος. Ο Μουρίνιο πόνταρε εκεί ακριβώς. Να σταματήσει την δεύτερη πάσα, συνήθως του Τσάβι, στον Μέσι. Και τα κατάφερε δίνοντας οδηγίες να μην εμπλακούν οι παίκτες του σε προσωπικές μονομαχίες με αντίπαλο έναν ποδοσφαιριστή με πολλά επίπεδα ανώτερης τεχνικής κατάρτισης, αλλά να τον ακολουθούν κατά πόδας στην κίνηση που κάνει μετά την πρώτη πάσα. Αποτέλεσμα; Ο διάδοχος του Ντιέγο Μαραντόνα φάνηκε ελάχιστα και η Ιντερ τελείωσε το ματς κάνοντας λιγότερα φάουλ από τη Μπαρσελόνα, 18 έναντι 21, παρά το γεγονός πως ήταν αυτή που κυνηγούσε μια και δεν είχε τη μπάλα στα πόδια της!!!!
Αυτή ήταν η λογική του Μουρίνιο κι όχι μόνο στο μαρκάρισα του Μέσι, αλλά των παικτών της Μπαρσελόνα στο σύνολο τους. Μαρκάρισμα περισσότερο πιεστικό στην κίνηση του αντιπάλου στον κενό χώρο παρά στη μπάλα. Γι’ αυτό και ο Τσάβι ήταν εξαφανισμένος. Ένας ποδοσφαιριστής με κύριο προσόν την ταχύτητα στη σκέψη και την εξαιρετική πάσα, δεν έβρισκε παίκτη ελεύθερο για να πασάρει. Η Μπαρσελόνα του Πέπε Γουαρδιόλα μπορεί να διαθέτει απίθανους ποδοσφαιριστές με τρομερά ατομικά χαρακτηριστικά, αλλά έχει χτιστεί πάνω σε μία λογική συλλογικής λειτουργίας στον αγωνιστικό χώρο. Ο Μουρίνιο της κατέβασε τον διακόπτη και τώρα που ξέρει το κόλπο θα το χρησιμοποιήσει ξανά στη ρεβάνς. Εκεί ο Γουαρδιόλα θα πρέπει ενδεχομένως να αλλάξει την φιλοσοφία του και την εικόνα της ομάδας του. Στο Καμπ Νου έχω την αίσθηση πως μόνο οι ατομικές ενέργειες θα είναι αυτές που θα μπορέσουν να αλλάξουν τα δεδομένα και να θέσουν νέο πεδίο προβληματισμού στον Μουρίνιο. Και τότε θα πρέπει να σκεφτεί κάτι ακόμα…