Η φετινή χρονιά στον Παναθηναϊκό εξελίσσεται τελικά σε μια προσωπική δικαίωση του Λουκά Βύντρα. Δεν θα μπω καν στον πειρασμό να τον χαρακτηρίσω, ελαφρά τη καρδία, ως τον πιο παρεξηγημένο ποδοσφαιριστή της ομάδας τα τελευταία χρονιά. Είναι η εύκολη και η πλέον ανώδυνη επιλογή. Φαντάζομαι πως κι ο ίδιος γνωρίζει πως η επιφυλακτικότητα, η αγανάκτηση και η οργή, ας μην κρυβόμαστε, σε αρκετές περιπτώσεις προς το πρόσωπο του από τους οπαδούς και τους απλούς φιλάθλους της ομάδας, μπορεί κατά κάποιο τρόπο να δικαιολογηθούν. Ακόμα και ο αποδοκιμασίες.
Ας μην ξεχνάει κανείς πως επί της ουσίας, αυτές οι αποδοκιμασίες του κόσμου ήταν που επέβαλαν, εν τέλει, την «αλλαγή φρουράς» κάτω από τα δοκάρια του Παναθηναϊκού στην αρχή της σεζόν κι έδωσαν τη δυνατότητα στον Αλέξανδρο Τζόρβα να δείξει τις ικανότητες του και τον Μάριο Γκαλίνοβιτς να «προστατευθεί» κατά ένα πολύ μεγάλο βαθμό. Και αυτές οι αποδοκιμασίες λοιπόν, όσο σκληρό κι αν ακούγεται για έναν επαγγελματία που προσπαθεί να κάνει όσο το δυνατόν καλύτερα τη δουλειά του, είναι πιθανό να αποδειχθούν χρήσιμες καμιά φορά για το σύνολο και όχι μόνο...
Στην περίπτωση του Βύντρα υπήρχαν δύο εκδοχές. Είτε οι αποδοκιμασίες θα τον κατέστρεφαν επαγγελματικά, που φάνταζε και το πιθανότερο σενάριο, ή θα του έθιγαν τον εγωισμό και θα τόνωναν την προσπάθεια του να κλείσει στόματα. Έγινε λοιπόν η έκπληξη! Λειτουργώντας μ’ έναν επαγγελματισμό, που δεν συναντάς και κάθε μέρα στην Ελλάδα, ο Βύντρα άντεξε ψυχολογικά, συνέχισε να δουλεύει και πλέον απολαμβάνει τους καρπούς. Δεν ξέρω αν υπάρχουν ακόμα κάποιοι που αμφισβητούν τα ποδοσφαιρικά του προσόντα. Είναι πολύ πιθανό. Είμαι όμως απολύτως βέβαιος πως πλέον η εικόνα του προς τα έξω έχει βελτιωθεί σε τέτοιο βαθμό, που αν καθόταν κανείς να αναδείξει τους τρεις πιο πολύτιμους ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού την φετινή σεζόν, το όνομα του Βύντρα θα ήταν δίπλα σ’ αυτά του Τζιμπρίλ Σισέ και του Σωτήρη Νίνη. Του Γάλλου για τα γκολ του, του πιτσιρικά για την ικανότητα του να αλλάζει τη ροή ενός αγώνα μπαίνοντας από τον πάγκο και του Βύντρα για το ασταμάτητο τρέξιμο και την βοήθεια του σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού είτε παίζοντας κεντρικός αμυντικός είτε πλάγιος μπακ, δεξιά και αριστερά. Όσες δηλαδή και οι θέσεις που άλλαξε κατά τη διάρκεια του αγώνα στην Τρίπολη.
Όσοι προπονητές πέρασαν από τον πάγκο του Παναθηναϊκού τα τελευταία χρόνια, σε πείσμα των περισσοτέρων άρχιζαν την ενδεκάδα από τον Λουκά. Τι έβλεπαν; Τον πλέον γυμνασμένο και πειθαρχημένο παίκτη στο δυναμικό της ομάδας. Έστω κι αν το γεγονός πως το 2004, ελλείψει άλλου, εμφανίστηκε ως ο διάδοχος του Γιούρκα Σεϊταρίδη για το δεξί άκρο της άμυνας, παρά το ότι είχε αποκτηθεί ως κεντρικός αμυντικός από τον Πανηλειακό, αποτέλεσε τεράστια αδικία στο πρόσωπο του και αποτέλεσε την αρχή του «μαρτυρίου» για τον ίδιο. Ούτε ποδοσφαιρικά προσόντα ανάλογα του Γιούρκα διέθετε, ούτε την θέση γνώριζε...
Αν παρατηρήσει κανείς το βλέμμα του Βύντρα την ώρα του αγώνα θα διαπιστώσει πλήρη απουσία αντίδρασης σε ερεθίσματα εξωγενών παραγόντων. Σπάνια θα τον δει κανείς να διαμαρτύρεται και δεν θα τον αντικρύσει ποτέ εκτός εαυτού, παρά μόνο προσηλωμένο στο ρόλο του μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Αυτό πιθανώς να εξηγεί και την αντοχή του στις αποδοκιμασίες. Στα σίγουρα, ο Βύντρα δεν ήρθε σ’ αυτό τον κόσμο με έμφυτο ποδοσφαιρικό ταλέντο. Οι ικανότητες του είναι επίκτητες, προϊόν δηλαδή σκληρής δουλειάς. Γι’ αυτό και αρκετές φορές οι επιλογές του στον αγωνιστικό χώρο μοιάζουν να είναι εκτός ποδοσφαιρικής λογικής και η κατά καιρούς αδυναμία του να σεντράρει με ακρίβεια ή να πασάρει σωστά προκαλεί μεταξύ… άλλων και ερωτηματικά. Αν πάλι ο Λουκάς δεν υστερούσε ούτε εκεί, σίγουρα δεν θα είχε θέση στο ελληνικό πρωτάθλημα, αλλά σε κάποιο πιο ανταγωνιστικό και ποιοτικότερο. Άλλωστε, κι έτσι ακόμα το ενδιαφέρον από ομάδες της Μπουντεσλίγκα, είναι υπαρκτό. Και η αλήθεια είναι πως έχει μπροστά του ακόμα περιθώρια βελτίωσης.
Το γκολ που πέτυχε στην Τρίπολη είναι το τέταρτό του στο πρωτάθλημα, αλλά το πρώτο που δίνει βαθμούς. Και στην προκειμένη περίπτωση τον ίδιο τον τίτλο. Αυτόν δηλαδή που είναι ικανός να αλλάξει ριζικά τη σχέση του με τους οπαδούς της ομάδας…